Na de bloei ontwikkelt de magnolia peulachtige, bruine of rode vruchten die, wanneer ze rijp zijn, niet veel op een dennenappel lijken. Zodra de peulen openbarsten, zijn de zaden rijp en kunnen ze worden verwijderd voor vermeerdering. De magnoliavruchten kunnen ook prachtig gebruikt worden als herfstdecoratie. Ze zijn echter niet eetbaar.

Zijn de vruchten van een magnolia eetbaar?
De vruchten van de magnolia zijn giftig voor de mens en daarom niet eetbaar. Ze dienen echter als voedsel voor veel vogels en kunnen worden gebruikt voor de vermeerdering van de plant of als herfstdecoratie.
Botanische kenmerken van de magnoliavrucht
Magnoliavruchten vertegenwoordigen een zeer vroeg, fascinerend stadium van de evolutie. Dit zijn de zogenaamde follikelvruchten, ook wel bekend als open of verspreide vruchten. Deze naam hebben ze te danken aan hun vermogen om zich, als ze rijp zijn, te openen – net als een dennenappel – en de zaden eruit te laten komen. De vruchten zijn omgeven door een vlezig, roodachtig vruchtvlees en de rijpe zaden zijn ook rood gekleurd. Magnoliavruchten vertegenwoordigen weer een prachtige kleuraccent in de herfstnatuur. De zaden lijken op platte kastanjes en blijven met een verbindingsdraad verbonden met de fruitschaal.
Magnoliavruchten zijn niet eetbaar
De vruchten van de magnolia worden als giftig voor de mens beschouwd en zijn daarom niet eetbaar. Hun zaden dienen echter als voedsel voor veel vogels, hoewel de acceptatie onder lokale wilde vogels waarschijnlijk vrij laag is. De magnolia is een exotische boom en wordt daarom waarschijnlijk niet herkend als mogelijke voedselbron. In andere delen van de wereld worden magnolia's echter voornamelijk via vogels verspreid.
Nieuwe magnolia's kweken uit zaden
Je kunt zelf nieuwe magnolia's kweken uit de rijpe magnoliazaden, maar je hebt wel veel geduld nodig. Magnolia’s zijn koudekiemers, d.w.z. H. de zaden kunnen niet onmiddellijk worden geplant. Allereerst moeten ze een paar maanden in een luchtdichte verpakking in vochtig zand in het vriesgedeelte van de koelkast gestratificeerd worden. Om de kieming van de zaden zo lang mogelijk te behouden, plaats je ze in lauw water nadat je ze uit de vrucht hebt gehaald. Verwijder vervolgens voorzichtig het rode vruchtvlees, zodat alleen de zwarte zaden overblijven. Na stratificatie kun je de zaden planten:
- Giet wat los, turfachtig substraat in bloempotten van klei.
- Plaats de zaden daar en bedek ze met aarde.
- De grondlaag moet ongeveer net zo hoog zijn als de zaadkern zelf.
- De grond water geven en goed vochtig houden.
Nu is het tijd om te wachten, want de kiemtijd van de jonge magnoliaplanten verschilt enorm van elkaar. Sommige ontkiemen zeer snel, terwijl andere enkele maanden nodig hebben. De kiemkracht van magnoliazaden is echter over het algemeen erg slecht.
Tips en trucs
Het is veel gemakkelijker en ook succesvoller om magnolia's te vermeerderen met behulp van grondwoelers of door mos te verwijderen.