Alle passiebloemen, Latijnse passiflora, behoren tot de grote plantenfamilie van passiebloemplanten, waarvan de meeste afkomstig zijn uit de tropische en subtropische streken van Midden- en Zuid-Amerika. De klimplanten betoveren niet alleen met hun uitzonderlijk mooie bloemen, sommige soorten produceren ook eetbare vruchten, terwijl een bepaalde passiebloem, die in ons land ook als sierplant wordt gekweekt, al duizenden jaren als medicinale plant wordt gebruikt. In dit land is het natuurlijke middel verkrijgbaar onder de naam “passiebloemkruid”.
Waar wordt passiebloem voor gebruikt en welke ingrediënten bevat het?
Passiebloemkruid komt van de plantensoort Passiflora incarnata en wordt traditioneel gebruikt om nervositeit, slaapstoornissen en rusteloosheid te behandelen. De ingrediënten omvatten flavonoïden, coumarines, aminozuren en essentiële oliën. Mogelijke toepassingen zijn onder meer thee, vloeibare en droge extracten, maar ook tabletten en capsules.
Passiebloemkruid komt altijd van Passiflora incarnata
In tegenstelling tot de informatie die op sommige websites en pakketten verkeerd kan worden gevonden, kan passiebloemkruid niet van alle Passiflora-soorten worden verkregen. Passiebloemen zijn zeker niet één bloemsoort, maar eerder een grote familie met meer dan 500 zeer verschillende soorten. Probeer in geen geval een thee gemaakt van uw lokale passiebloem, aangezien sommige passiflora giftig zijn. Het eten ervan kan onaangename of pijnlijke lichamelijke reacties veroorzaken. Het passiebloemkruid is altijd afkomstig van de soort Passiflora incarnata, de vleeskleurige passiebloem. De plant komt oorspronkelijk uit het zuidoosten van de Verenigde Staten en produceert ook eetbare vruchten. In 2011 werd Passiflora incarnata verkozen tot “Medicinale Plant van het Jaar”.
Effecten en traditionele toepassingsgebieden
P. incarnata wordt al duizenden jaren door de inheemse bevolking van Noord-Amerika gebruikt als voedsel- en medicinale plant, zoals verschillende archeologische vondsten en rapporten van Europese veroveraars uit de 16e en 17e eeuw hebben bewezen. Niet alleen de licht zuur smakende vruchten werden gegeten, maar ook de jonge bladeren en scheuten. De inheemse bevolking gebruikte echter de wortels in plaats van het kruid als geneesmiddel. De traditionele toepassingsgebieden waren vrij uitgebreid, hoewel de huidige toepassingsmogelijkheden vrijwel uitsluitend beperkt zijn tot de natuurgeneeskundige behandeling van nervositeit, slaapstoornissen en nerveuze rusteloosheid. Hoewel het gebruik van passiebloem al duizenden jaren gedocumenteerd is, ontbreken moderne wetenschappelijke klinische onderzoeken die de effectiviteit van de remedie bewijzen.
Ingrediënten
Passiebloemkruid bevat veel ingrediënten, waaronder
- Flavonoïden zoals isovitexine en isoorientine
- Cumanen en coumarinederivaten (umbelliferon en scopolentine)
- essentiële aminozuren
- Essentiële oliën
Passiebloemkruid ha alt ook herhaaldelijk de krantenkoppen vanwege besmetting met aflatoxinen.
Toepassing van passiebloemkruid
Passiebloemkruid kan worden gebruikt als thee of als infusie, in de vorm van vloeibare of droge extracten en als tabletten of capsules. Afgewerkte medische producten bevatten zelden alleen passiebloemkruid, maar meestal mengsels. Vooral combinaties met sint-janskruid, valeriaan, hop of citroenmelisse zijn nuttig gebleken, omdat Passiflorae herba de effecten ervan vaak kan aanvullen of zelfs versterken.
Thee bereiden van passiebloemkruid
Voor een infusie van gedroogde passiebloemkruid heb je een theelepel fijngehakte Passiflorae herba nodig, waar je eerst kokend water overheen giet, ongeveer 10 minuten laat trekken en vervolgens door een theezeefje giet. Voor een betere smaak kan de thee gezoet worden met een beetje honing. Drink twee tot maximaal drie kopjes gedurende de dag of, als je moeite hebt met inslapen, één tot twee kopjes direct voordat je in slaap v alt. Het goed gedroogde passiebloemkruid moet op een koele, donkere plaats worden bewaard en binnen drie tot maximaal zes maanden worden gebruikt.
Bijwerkingen en contra-indicaties
Bijwerkingen of interacties zijn nog niet bekend, althans voor de pure infusie van Passiflorae herba. Met de verschillende combinatiepreparaten en hooggedoseerde extracten ziet het er natuurlijk anders uit. Hoge doses Passiflorae herba kunnen het tegenovergestelde veroorzaken van waartegen het eigenlijk werd gebruikt en leiden tot slaapstoornissen, meer zweten, hoofdpijn, enz. Omdat combinatiemedicijnen elkaar versterken, kunnen ze slaperigheid, duizeligheid en een daling van de bloeddruk veroorzaken. Om deze reden wordt bij sommige medicijnen aanbevolen dat u na inname ervan geen auto bestuurt of machines bedient. Zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven wordt over het algemeen geadviseerd het niet te gebruiken vanwege een gebrek aan onderzoek.
Tips en trucs
Als je thuis zelf voor een Passiflora incarnata zorgt, kun je het passiebloemkruid uiteraard zelf extraheren voor een kalmerende thee. Om dit te doen, snijdt u jonge scheuten en bladeren van de plant af en droogt u deze zorgvuldig af. Houd er echter rekening mee dat exacte informatie over de ingrediënten van Passiflora incarnata en het gedroogde kruid niet kan worden gegeven en ook afhankelijk is van de zorg.
