De gevreesde schietdood op buxus komt al ongeveer tien jaar voor. Dit komt door de schimmel Cylindrocladium buxicola, die zich in zeer korte tijd wijdverbreid heeft verspreid en populaties in heel Europa bedreigt. De ziekte is moeilijk te bestrijden; er zijn al allerlei wondermiddelen aangekondigd. Een daarvan is algenkalk, waarvan wordt gezegd dat het de infectie in bedwang houdt en zelfs onderdrukt. Kan dit echt werken?
Kunnen algen-kalksteengevechten de dood in buxus schieten?
Algenkalk kan op korte termijn hulp bieden tegen scheutsterfte en buxusboorders op buxusbomen. Het is echter belangrijk om planten spaarzaam af te stoffen, omdat te veel poeder de fotosynthese, groei en opname van voedingsstoffen kan beïnvloeden.
Wat is algenkalk en waarvoor wordt het gebruikt?
Allereerst: Algenkalk is een natuurlijke meststof die wordt verkregen uit de afzettingen van roodalgen en niet alleen rijk is aan kalk, maar ook aan waardevolle mineralen en sporenelementen. Het poeder wordt gebruikt voor plantenvoeding maar ook om tuingrond te verbeteren. Bovendien zou algenkalk bijdragen aan de gewasbescherming, bijvoorbeeld ter bestrijding van schimmelinfecties zoals scheutsterfte of plagen – zoals de buxusmot.
Helpt algenkalk tegen scheutdood en de buxusmot?
Algenkalk lijkt zelfs op korte termijn te helpen tegen bovengenoemde plagen en de aangetaste buxusbomen te stimuleren om op een gezonde manier weer uit te lopen. Om dit effect te bereiken moeten geïnfecteerde en bedreigde planten vaak met het poeder worden bestrooid, zodat de bladeren bedekt zijn met het fijne stof. Dit brengt echter nog meer problemen met zich mee die ook slecht kunnen aflopen voor de in moeilijkheden verkerende Buchs:
- Er bereikt nauwelijks zonlicht de stoffige bladeren, wat de fotosynthese bemoeilijkt.
- Het fijne poeder verstopt de zogenaamde huidmondjes zodat er geen nieuwe scheuten meer uit kunnen groeien.
- Als gevolg hiervan wordt de groei van scheuten ernstig vertraagd.
- Veelvuldig gebruik brengt de pH-waarde van de bodem uit balans.
- Dit neemt toe waardoor er geen of onvoldoende opname van voedingsstoffen plaatsvindt.
Verder zijn de effecten op de lokale vogel- en insectenwereld nog niet voldoende onderzocht. De bestuiving van de buxus moet kritisch worden bekeken, vooral tijdens de bloei, aangezien insecten het fijne stof ook opnemen op zoek naar voedsel.
Welke actie moet u in plaats daarvan ondernemen?
Zodra de doos is geïnfecteerd met Cylindrocladium buxicola, zijn er momenteel geen effectieve remedies bekend. Het enige wat u kunt doen is proberen de aangetaste plant te redden door hem terug te snoeien. Gerichte preventie is daarom de voorkeursmethode: de schimmel kan alleen in de bladeren doordringen als deze enkele uren nat zijn. Houd de bladeren dus zo droog mogelijk of zorg ervoor dat ze snel drogen, bijvoorbeeld op een luchtige plek en met voldoende afstand tot naburige planten.
Tip
Tot voor kort werden de rupsen van de buxusmot als giftig voor vogels beschouwd omdat ze ze niet aten. Er zijn nu echter enkele tuinvogels en wespen waargenomen die zich met het ongedierte voeden. Houdt u uw tuin dus vogel- en insectenvriendelijk, dan hebben de boorders hopelijk snel geen kans.
