Rozen hebben al heel lang het imago van gevoelige diva's, hoewel dit bij moderne rassen niet langer het geval is. Veel nieuwe rassen zijn zeer ongevoelig voor de bekende rozenziektes, maar uiteraard niet geheel immuun daarvoor. Door te zorgen voor een geschikte standplaats en goede verzorging kunt u de natuurlijke weerstand van de planten verder versterken. Minstens zo belangrijk is de raskeuze: rozen met het zogenaamde ADR-keurmerk zijn aantoonbaar bijzonder robuust en duurzaam.

Welke rozenziekten zijn er en hoe bestrijd je ze?
Rozenziekten zoals chlorose, echte meeldauw, valse meeldauw, schorsziekte, rozenroest, sterroetachtige meeldauw en ringvlekken kunnen worden veroorzaakt door schimmels of tekorten aan voedingsstoffen. Tegenmaatregelen omvatten schimmelbestrijding, evenwichtige bemesting, plantversterking en selectie van resistente rassen.
Overzicht van schadelijke afbeeldingen en tegengiffen
Als u afwijkingen aan de bladeren, stam, scheuten of bloemen opmerkt, is het belangrijk om zo snel mogelijk te handelen. Met tijdig ingrijpen van de tuinman kunnen veel infecties vanaf het begin gemakkelijk worden ingedamd, zodat er geen risico bestaat op blijvende schade aan de planten. Daarom moet u uw rozen regelmatig controleren op mogelijke beschadigingen en adequaat reageren als de ziekte zich voordoet. Om het u makkelijker te maken, hebben wij de veel voorkomende rozenziekten kort en bondig beschreven.
Chlorose
Chlorose komt vooral voor in het voorjaar, wanneer de rozenblaadjes lichtgeel zijn en aanvankelijk alleen de bladnerven groen blijven. Bovendien groeit de roos slecht en ontwikkelt hij slechts enkele bloemen. In de meeste gevallen is de oorzaak een ijzertekort, d.w.z. H. wanneer de opname van de belangrijke voedingsstof uit de bodem wordt belemmerd. Dit kan bijvoorbeeld door de rozen te bekalken. Minder vaak veroorzaken een gebrek aan stikstof (door verkeerde of onvoldoende bemesting), wateroverlast of vorstschade aan het hout de klachten. Chlorose kan worden geëlimineerd door ijzer of bladbemesting te sproeien en de planten te bemesten met gekruide compost, hoornkrullen of mest. Voorkom chlorose door de grond goed te beluchten door regelmatig los te maken, de rozen evenwichtig te bemesten en ook water te geven als het droog is.
Echte meeldauw
De echte meeldauw op rozen wordt veroorzaakt door de schimmel Sphaerotheca pannosa var.rosae en komt vooral voor bij warm, vochtig weer, wanneer de rozenblaadjes niet meer snel drogen. Op het oppervlak van bladeren, scheuten en knoppen is een witte, melige en gemakkelijk afveegbare laag te zien; de bladeren zijn ook roodachtig van kleur en vervormd. De getroffen beschadigde gebieden blijven nog steeds groeien, maar slechts in een mager tempo; Knoppen gaan helemaal niet open. Echte meeldauw kan redelijk betrouwbaar worden bestreden met een oud huismiddeltje: volle melk verdund met water (verhouding 1:10) meerdere keren per paar dagen sproeien. Je kunt deze schimmelziekte ook voorkomen door te kiezen voor resistente rassen, de rozen op een evenwichtige manier te bemesten en daarnaast te zorgen voor een luchtige standplaats. In het voorjaar moeten de planten flink worden teruggesnoeid.
Valse meeldauw
De schadelijke schimmel Peronospora sparsa veroorzaakt de zogenaamde valse meeldauw, die vooral voorkomt in de late zomer en herfst en als gevolg van sterke temperatuurschommelingen. Aan de onderzijde van het blad bevindt zich een grijswit schimmelvlekje, aan de onderzijde bruinachtige tot paarse vlekken. Deze verschijnen aanvankelijk vooral op jonge bladeren, maar verspreiden zich snel. De aangetaste bladeren verwelken en vallen uiteindelijk af. Als u besmet bent met valse meeldauw, moet u zeker alle bladeren verzamelen en vernietigen; de grond kan worden gedesinfecteerd met paardenstaartbouillon. De ziekte kan worden voorkomen door de rozen op een luchtige plek te plaatsen, voldoende ruimte tussen de individuele planten te laten en ze regelmatig uit te dunnen.
Schorsverbranding
Langwerpige, roodbruine vlekken, vooral rond de ogen van onrijpe scheuten van vorig jaar, zijn niet alleen een indicatie voor mogelijke vorstschade, maar kunnen ook te wijten zijn aan schorsverbranding. Ook deze rozenziekte wordt veroorzaakt door een schadelijke schimmel en kan alleen worden bestreden door in het voorjaar flink te snoeien. Sproeien met groen koper (verkrijgbaar bij speciaalzaken), wat in de winter moet worden uitgevoerd, helpt ook. Voorkom schorsverbranding door de rozen evenwichtig te bemesten, de grond te beluchten (de grond los te maken) en de planten in augustus te voorzien van kaliummagnesium.
Roestroest
Roest, veroorzaakt door de schadelijke schimmel Phragmidium mucronatum, is een van de meest voorkomende rozenziekten. Het komt vooral voor in vochtige zomers en manifesteert zich als geelachtige tot roodachtige vlekken. Aan de onderkant van de bladeren zijn roestrode en stoffige stippen te zien, die tegen de winter zwart worden. Dit is de wintersporenvoorraad waaruit de ziekte het volgende voorjaar weer tevoorschijn komt. Rozenroest tast vooral rozen aan op leemachtige en verdichte grond. Daarom is het losmaken van de grond en het mengen van zand en compost (€ 41,00 op Amazon) een goede preventie. Aangetaste bladeren moeten zeker worden verzameld en weggegooid, terwijl de roos kan worden versterkt door hem te behandelen met paardenstaartbouillon.
Ster roetdauw
Sterroetschimmel, die vooral in de nazomer voorkomt en wordt veroorzaakt door de schadelijke schimmel Diplocarpon rosae, is ook een van de meest voorkomende rozenziekten. Het verschijnt aanvankelijk als donkere vlekken met stervormige randen op de toppen van de bladeren; later worden de bladeren geel en vallen ze af. Meestal worden de bladeren die dicht bij de grond groeien het eerst aangetast. Verzamel de geïnfecteerde bladeren en desinfecteer de grond met paardenstaartbouillon. Het helpt ook om knoflookteentjes in de grond te doen of knoflook rond de roos te planten. Om dit te voorkomen, kiest u voor resistente rassen en plant u deze op een luchtige plaats. Zorg ervoor dat u zich aan de aanbevolen plantafstanden houdt en voorkom overbemesting met stikstof.
Ringvlekziekte
De ringvlekkenziekte veroorzaakt door de schadelijke schimmel Sphaceloma rosarum komt vooral voor in de zomer en op dichtbeboste variëteiten. Warm, vochtig weer bevordert de ontwikkeling van de ziekte. Meestal sterft het midden van de ronde, roodachtige vlekken op de bovenkant van het blad af, waardoor een grijze rand met een zwarte rand achterblijft. Je kunt deze ziekte voorkomen door ervoor te zorgen dat de stand luchtig is, versterkende middelen te geven (zoals paardenstaartbouillon) en aangetaste bladeren vroegtijdig te verwijderen.
Tip
Voordat u gewasbeschermingsmiddelen gebruikt, dient u uitgebreid advies in te winnen bij een speciaalzaak. Houd u bij gebruik strikt aan de aanbevelingen van de fabrikant, vooral met betrekking tot de dosering.