Oeverplanten in de tuinvijver: zo ontwerp je het dicht bij de natuur

Inhoudsopgave:

Oeverplanten in de tuinvijver: zo ontwerp je het dicht bij de natuur
Oeverplanten in de tuinvijver: zo ontwerp je het dicht bij de natuur
Anonim

Met oeverplanten wordt uw tuinvijver zo natuurgetrouw mogelijk ontworpen en als hobbytuinier heeft u veel speelruimte bij het kiezen van ideale planten. De beste oplossing is om de oever te verdelen in gebieden met verschillende vochtniveaus, waardoor de planten op een soortspecifieke manier kunnen groeien.

bankplanten tuinvijver
bankplanten tuinvijver

Welke oeverplanten zijn geschikt voor de tuinvijver?

Om de tuinvijver natuurlijker te maken, moet u oeverplanten kiezen die in drie zones gedijen: de vochtige moerasplantenzone, de rand van de vijver en het achtergrondgebied. Populaire oeverplanten zijn onder meer de paarse kattestaart, de gewone goudsbloem en de goudsbloem.

Vanwege de verschillende locatievereisten van de planten wordt het oevergebied afhankelijk van de werkelijke grootte van de vijver in drie zones verdeeld, die slim zijn ingedeeld en bijdragen aan een aangenaam harmonieus totaalbeeld. De volgende bankstructuur is gunstig voor het algehele milieu en het biologische evenwicht:

  • vochtige moerasplantenzone met gemengde waterdiepte tussen nul en tien centimeter als mogelijk natte tot onderwaterzone, alleen op bepaalde tijden van de dag/seizoen;
  • Plaats voor planten die de rand van de vijver visueel accentueren, mechanische veiligheid bieden en andere soorten beschermen tegen overmatig zonlicht;
  • Achtergrond zonder direct contact met het vijverwater, dat dient als windscherm en tegelijkertijd wordt gebruikt als toevluchtsoord voor de dieren die bij de vijver leven;

Het assortiment geschikte planten is enorm uitgebreid, de meest populaire voor jou in een kort portret:

Loosestrife (Lythrum salicaria)

  • Familie: Kattestaartfamilie (Europa en Azië aan de oevers van meren, vijvers en rivieren);
  • Groeihoogte: 50 tot 150 cm;
  • Beschrijving: paarse tot fuchsiarode bloemaren die lijken op een kaars tussen juni en september;
  • Cultuur: winterhard, volle zon tot halfschaduw, gedijt op vochtige tot natte grond en in water tot 10 cm diep; bijna bestand tegen plagen en ziekten;

Gemeenschappelijke jongleurbloem (Mimulus guttatus)

  • Familie: keelholtefamilie uit het westen van Noord-Amerika en afkomstig uit vochtige bodems of ondiepe wateren;
  • Groeihoogte: tussen 30 en 50 cm;
  • Omschrijving: kruipende wortelstok met lichtgroene bladeren en gele, sterke bloemen;
  • Cultuur: verdraagt koude, zonnige locaties hebben de voorkeur, anders halfschaduw, goed geschikt voor oevers en vochtige moerasgebieden waar tijdelijke overstromingen mogelijk zijn; niet erg gevoelig maar uitgesproken zelfgroei;

Moerasgoudsbloem (C altha palustris)

  • Familie: Boterbloemenfamilie (noordelijk halfrond tot hoogten van meer dan 2000 m op moerassige weiden en beekoevers);
  • Groeihoogte: 20 tot 40 cm;
  • Omschrijving: hartvormig, donkergroen blad met goudgele glanzende bekerbloemen die tussen maart en april een diameter van 3 tot 4 cm bereiken;
  • Cultuur: extreem winterhard; Locatie zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw op drassige grond of water van enkele centimeters diep; De bodem moet zo doorlatend mogelijk zijn en rijk aan voedingsstoffen; sterke hitte kan echte meeldauw veroorzaken, gevoelig voor bladluisplagen;

Tip

Ze zijn zeer weinig aanstootgevend en stellen weinig eisen aan de bodemgesteldheid. Maar bij oeverplanten in de tuinvijver en direct ernaast mag de dichtheid van de jonge planten bij het planten niet overdreven worden. In het belang van de biodiversiteit kunnen grote veldstenen uitstekend worden gebruikt om schaduw te bieden, zodat ook in het oevergebied minder zonhongerige planten kunnen worden toegepast.

Aanbevolen: