Met een droge of arme weide creëert u op uw perceel een ware biotoop waarin tal van kruiden, onderheesters en heideplanten, maar ook een grote verscheidenheid aan dieren - zoals insecten - zich zeer op hun gemak voelen. Een droge weide is echter niet geschikt voor welk landbouwgebruik dan ook, zoals voor hooien of voor begrazing door grazende dieren.
Wat is een droge weide en welke kenmerken heeft deze?
Een droge weide is een biotoop met droge, voedselarme grond, ideaal voor weidekruiden, onderheesters en heideplanten. Hij heeft weinig verzorging nodig, veel zon en is niet geschikt voor gebruik in de landbouw. Typische varianten zijn droge zand-, kalksteen- en steppeweiden.
Kenmerken van een droge weide
Zoals de naam al doet vermoeden, wordt de droge weide gekenmerkt door droge grond die arm is aan voedingsstoffen. Ideale bodems voor droge weilanden zijn zeer zanderig en hebben een zeer goede drainage vanwege de losse en doorlatende grond. Vocht, bijvoorbeeld door neerslag, sijpelt weg of verdampt zeer snel. Droge weiden vergen over het algemeen zeer weinig verzorging, omdat onder andere Te frequente bemesting beschadigt planten die zijn aangepast aan de arme grond. Er zijn talloze verschillende soorten arme weidegronden, waarvan de typische plantenpopulatie afhangt van de specifieke locatie (vlakte of bergen) en van het type ondergrond. Droge weilanden hebben niet veel voedingsstoffen en vocht nodig, maar wel veel zon.
Typische planten van een droge weide
Je zult zelden grassen vinden op een droge weide. Ook vocht- en voedingsstoffenminnende wilde planten zoals paardenbloemen en dokken voelen zich hier doorgaans niet thuis. In plaats daarvan zijn de beschreven omstandigheden ideaal voor weidekruiden, die in conventionele weilanden meestal snel worden verdrongen door concurrerende planten. Typische planten voor droge gazons zijn bijvoorbeeld:
- diverse sedumsoorten
- Heide-anjers en zandgrasanjers
- Veldhoornblad
- Bergzandbellen
- verschillende gentianen
- Zilverdistels
- Pasque-bloemen
- kartuizeranjers
- Weidesalie
- diverse tijm (zandtijm, gewone tijm)
- Odermennig
- Heronsnavel
- klavertje
- ook wat droge grassen (zilvergras, blauwgroen iriserend gras, steppe timothy, gewoon trillend gras)
Op zeer zonnige locaties gedijen Adonis-bloemen, sleutelbloemen en zandwateraardbei ook op een droge weide. Wanneer u een zadenmix voor droge weiden koopt, zorg er dan voor dat deze voornamelijk meerjarige, inheemse planten bevat.
Soorten droge weide
In wezen worden de verschillende soorten droge weides van elkaar onderscheiden op basis van hun substraat, hoewel de overgangen meestal vloeiend zijn en de meeste weidekruiden zich op vrijwel elke arme grond prettig voelen. De belangrijkste droge weilanden zijn:
- Zanddroge weide
- Kalkdroge weide
- Steppe droge weide
Zandige droge weiden zijn typerend voor de heidelandschappen in Midden- en Noord-Duitsland, terwijl droge kalkweides vooral in Midden-Europa voorkomen. De halfdroge weilanden, die vaak overal voorkomen maar door intensief landbouwgebruik op veel plaatsen zijn teruggedrongen, vormen een natuurlijke overgang tussen droge en vette weilanden.
Tips en trucs
Kleiachtige en leemachtige bodems zijn niet geschikt voor het creëren van een droge weide. Minder geschikte grond kan echter worden afgegraven en vervangen door een optimaal zand-grondmengsel, dat over een dikke laag grind wordt verspreid.
