De Salomonszegel (Polygonatum odoratum) wordt in de volksmond ook wel zoetgeurende witte wortel genoemd, hoewel de plant vaak wordt verward met de soortgelijke groeiende meerbloemige witte wortel. De plant wordt vanwege zijn bijzondere vorm vaak in tuinen aangeplant, maar is ook extreem giftig.
Hoe verzorg ik de Salomonszegel in de tuin?
De Salomonszegel (Polygonatum odoratum) is een giftige sierplant die gedijt in schaduwrijke en halfschaduwrijke gebieden. In de tuin heeft hij regelmatige watertoevoer, voorjaarsbemesting en worteldeling nodig om zich voort te planten. Wees voorzichtig als u besmet bent met larven van de salomonszeehond.
Sierplant met eenvoudige schoonheid
De Salomonszegel heeft zijn speciale naam omdat het afstervende plantmateriaal in de herfst een zeehondachtig litteken achterlaat op de overblijvende onderstam. In de natuur kenmerkt de plant zich door een kruidachtige groei met een hoogte van zo’n 15 tot 50 centimeter, maar in de tuin gekweekte exemplaren worden zelden 1 meter hoog. De delicate witte bloemen in langwerpige klokvorm hangen in een licht gebogen boog aan de buisvormige perigon met zijn versmolten schutbladen. Na de bloei worden zwarte, bevroren bessen met elk 7 tot 9 zaden gevormd.
Tussen mythologie en vergiftigingssymptomen
Het echte Salomonszegel wordt in de mythologie beschouwd als een echte wonderplant. In veel sprookjes en legenden is deze plant het wonderbaarlijke middel om deuren te ontgrendelen en bronnen van kale rotsen te openen. In werkelijkheid werd het Echte Salomonszegel in de natuurgeneeskunde in verschillende culturen gebruikt als actief ingrediënt met een braakeffect. De bijzondere plant moet als sierplant met enige voorzichtigheid worden behandeld, aangezien alle delen van de plant homoserinelacton, chelidonzuur en verschillende saponinen bevatten. De concentratie gifstoffen is het hoogst in de rijpe bessen, maar consumptie veroorzaakt meestal slechts milde vergiftigingsverschijnselen met diarree, misselijkheid en braken.
Salomonszegel planten in je eigen tuin
In de tuin vormen schaduwrijke plekken aan de noordkant van het huis of onder bomen vaak een probleem, omdat de grond daar vaak moeilijk groen kan worden. De Salomonszegel daarentegen groeit het liefst op schaduwrijke en halfschaduwrijke locaties. Let op de volgende onderhoudsinstructies:
- Jonge planten mogen nooit volledig uitdrogen
- Na een paar jaar stand kunnen aandelen gemakkelijk worden vermeerderd door middel van worteldeling
- Meststof wordt bij voorkeur toegepast tijdens het ontluiken in de lente
- Bloeiende stengels mogen alleen in de herfst worden afgesneden, zodat de planten niet onnodig verzwakt worden
Tip
De Salomonszegel is helaas erg vatbaar voor besmetting met de larven van de Salomonszegel. Dit is te herkennen aan afgeknaagde bladeren, waar alleen de bladnerven overblijven. De rupsen moeten indien mogelijk handmatig worden verzameld; indien nodig kan ook een insecticide uit een speciaalzaak worden gebruikt.
