Winterlindeboom gedijt goed in gematigde klimaten en is absoluut winterhard. Hun lichtbehoefte is niet zo hoog als die van zomerlindebomen. In Noord- en Oost-Europa komt hij daarom ook vaker voor in gemengde loofbossen en als bermplanten.
Welke standplaats heeft de winterlindeboom het liefst?
De ideale locatie voor een winterlindeboom (Tilia cordata) is gedeeltelijk in de schaduw of zonnig, met matig droge tot frisse, lichtzure tot alkalische grond. Diepe grond met een goede watervoorziening heeft de voorkeur en tijdelijke droogte wordt goed verdragen.
De winterlindeboom (Tilia cordata) is een bladverliezende boom uit het lindegeslacht uit de kaasjeskruidfamilie. Enerzijds houdt hij van warmte, maar anderzijds is hij absoluut vorstbestendig. Vergeleken met de zomerlinde heeft hij minder licht nodig. Het verspreidingsgebied van de winterlindeboom is erg groot, de locatievereisten zijn vrij laag:
- gedeeltelijk schaduwrijke of zonnige locatie,
- de grond kan matig droog tot fris zijn, licht zuur tot alkalisch,
- diepe grond met goede watertoevoer is optimaal,
- Tijdelijke droogte wordt goed verdragen.
Tip
Zowel de kroon als de wortels van de winterlinde ontwikkelen zich in de vorm van een hart. Ook de vorm van de bladeren doet denken aan kleine hartjes.
