Op onze breedtegraden laten de groenblijvende soorten oliewilgen hun bladeren alleen niet vallen in de milde winters. Bij strenge vorst v alt het donkergroene blad van de sierbomen af; In het voorjaar loopt de struik echter weer uit.
Zijn groenblijvende olijfwilgen winterhard en groenblijvend?
Groenblijvende oliewilgensoorten zoals Elaeagnus ebbingei en Elaeagnus pungens zijn winterhard en behouden meestal hun blad in de winter. Wanneer er echter strenge vorst is, laten ze bladeren vallen om in de lente weer te ontkiemen. Jonge planten moeten tijdens koude periodes extra winterbescherming krijgen.
Olijfwilgen (Elaeagnus) zijn een plantengeslacht met meer dan 40 soorten uit de oliewilgenfamilie. De sierboom, die meestal als struik groeit, is robuust, gemakkelijk te verzorgen en verdraagt snoei. De heesters zijn geschikt voor zowel solitaire als groepsbeplanting, maar ook voor het houden in containers. Sommige Elaeagnus-soorten kunnen gemakkelijk worden gekweekt tot haagplanten of decoratieve hoogstambomen.
Olijfwilgensoort
De meeste oliewilgensoorten komen oorspronkelijk uit Azië en hebben afhankelijk van de soort een verschillende vorsthardheid. Ze verschillen ook in hoogte, bladkleur en bloeitijd. De takken van sommige olijfbomen hebben doornen. Veel soorten oliewilgen produceren vruchten die eetbaar zijn. Voor het grootste deel zijn olijfwilgen loofbomen, b.v. B.
- Smalbladige olijfwilg (Elaeagnus angustifolia),
- Zilveroliewilg (Elaeagnus commutata),
- Eetbare oliewilg (Elaeagnus multiflora), ook wel rijkbloemige oliewilg of Japanse oliewilg genoemd.
- Koraaloliewilg (Elaeagnus umbellata), ook wel schermwilg of parapluoliewilg genoemd.
Groenblijvende oliewilgensoort
De meest voorkomende groenblijvende sierbomen in dit land zijn wintergroene olijfwilg (Elaeagnus ebbingei) en doornige olijfwilg (Elaeagnus pungens). Elaeagnus ebbingei heeft een opgaande groeiwijze, terwijl Elaeagnus pungens breed groeit. Beide soorten zijn met ongeveer 2-2,5 m niet erg groot en hebben elliptische, langwerpige bladeren die aan de bovenzijde donkergroen schijnen.
Zorg voor groenblijvende olijfwilgen
De groenblijvende Elaeagnus-soorten zijn voldoende vorstbestendig, maar behouden hun blad alleen in de milde winters. Als het bos streng is, vallen de bladeren af, maar om in de lente weer uit te lopen. De oudere planten verdragen vorst beter dan de jongere. Deze zouden in eerste instantie winterbescherming moeten krijgen tijdens lange koude perioden.
Een beschutte standplaats in de zon of halfschaduw is een voordeel. Olijfwilgen verdragen droge grond goed, maar wateroverlast moet worden vermeden. Regelmatige maaimaatregelen en bemesting zijn niet nodig.
Tip
De late bloeiperiode (tussen september en december) van de groenblijvende oliewilgensoort maakt ze tot een waardevolle voedselbron voor insecten, maar is ook de reden waarom de vruchten in dit land meestal niet rijpen.
