Iedereen die liefdevol uienbloemen, fruitbomen, wortelen en andere groenten in de tuin verzorgt, kent het probleem: woelmuizen eten de planten ondergronds en vernietigen zo de gehoopte oogst. Er zijn echter verschillende manieren om de dieren af te schrikken.

- Voles leven ondergronds en creëren vertakkende tunnelsystemen.
- De dieren eten vooral graag vlezige plantenwortels, knollen, wortelgroenten en bloembollen.
- Ze zijn moeilijk te bestrijden, je kunt ze het beste levend of dood vangen met vallen met aas.
- De vaak aanbevolen huismiddeltjes voor uitzetting werken meestal niet.
Wimmels identificeren
Allereerst: “De” woelmuis bestaat niet! In plaats daarvan vertegenwoordigt de naam een hele groep knaagdieren die biologisch gezien als een afzonderlijke zoölogische onderfamilie worden beschouwd en daarom nauw aan elkaar verwant zijn. Tot de Arvicolinae, zoals woelmuizen wetenschappelijk worden genoemd, behoren ongeveer 150 verschillende soorten. Bijzonder bekend – en hinderlijk actief in de tuin – zijn veldmuizen en watermuizen.
De dieren hebben hun naam niet voor niets, omdat ze ondergrondse tunnelsystemen creëren en zich praktisch door de grond 'graven'. Dat een veldmuis grote schade aanricht in uw tuin, kunt u vaak zien aan de platte, langwerpige hoopjes aarde gevuld met gras en wortels, typisch voor de kleine knaagdieren. Woelmuizen komen bijna overal in Europa, Noord-Amerika en Azië voor en geven de voorkeur aan lichte tot middelzware grond; deze zijn het gemakkelijkst in te graven. Vooral als u in een regio met lössgrond woont, loopt uw tuin gevaar. Deze zijn vooral populair bij ongedierte.
Hoe zien woelmuizen eruit? Uiterlijk en levensstijl

De grote woelmuis is de meest voorkomende in ons land
Een soort die vaak in de tuin voorkomt is de grote woelmuis (Arvicola terrestris), ook wel bekend als de oostelijke watermuis of grondrat of veldmuis. De dieren behoren tot het zoölogische geslacht van watermuizen (Latijn: Arvicola), dat op zijn beurt wordt toegewezen aan de onderfamilie van woelmuizen (Latijn: Arvicolinae). Zoals alle veldmuizen is deze soort solitair, maar plant hij zich tussen maart en oktober zeer ijverig voort. Vanwege hun zware voedingsactiviteit zijn ze een van de meest onaangename plagen in huis en hobbytuin.
Zo zien woelmuizen eruit:
- tussen 12 en 22 centimeter lang
- Gewicht tussen 60 en 120 gram
- heel verschillende vachtkleuren
- Bont kan licht zandig tot donkerbruin zijn
- Maagzijde vaak lichter van kleur dan de rest van het lichaam
- kleine, stompe kop
- Oren zitten in de vacht, bijna onzichtbaar
- Staart ongeveer half zo lang als het lichaam
- De staart is licht gekruld en heeft kort haar
Waterwoelmuizen geven de voorkeur aan vochtige weiden en bodems, en daarom nestelen ze zich graag in de buurt van water. Ze graven vertakte, zeer ovale tunnels onder de grond met een diameter van zes tot acht centimeter en creëren verschillende nest- en opslagkamers.
kwaadaardige afbeelding

Muizen veroorzaken schade aan knollen
“Wat doe je tegen woelmuizen? – Wij klagen.” (Karl Förster)
Een woelmuizenplaag manifesteert zich vaak doordat groenteplanten, fruitbomen of sierplanten zoals rozen verwelken zonder duidelijke reden. Doordat de wortels zijn weggevreten, hebben de planten vaak geen steun meer in de grond en vallen ze simpelweg om of worden ze gemakkelijk uitgetrokken. Typisch is ook een plotselinge scheve stand van geknabbelde planten. Afhankelijk van de mate van schade is het meestal niet mogelijk om de planten te redden.
Platte, meestal langwerpige stapels aarde duiden ook op de activiteiten van een veldmuis. Deze worden vaak verward met molshopen, en daarom ondernemen sommige tuinders laattijdig actie tegen de woelmuisplaag. Iets verderop in de tekst laten we u zien welke functies u kunt gebruiken om betrouwbaar onderscheid te maken tussen woelmuizen en molshopen.
Wat eten woelmuizen?
Voles eten een puur vegetarisch dieet van wortels en ondergrondse knollen zoals aardappelen, wortelgroenten en bloembollen. Ook eten ze graag kruiden, waterplanten en granen. Vooral fruit- en moestuinen en tuinen met veel bomen lopen gevaar. Hetzelfde geldt voor bosbouw en boomkwekerijen, waar knaagdieren ook grote schade kunnen aanrichten.
Excursus
Deze planten zijn bijzonder bedreigd
De kleine knaagdieren vinden wortelgroenten zoals wortelen, pastinaak, rode biet, schorseneren, selderij en artisjokken bijzonder lekker. Maar ook bloembollen – vooral lelies, tulpen en sneeuwklokjes – en diverse vaste planten met dikvlezige wortels lopen gevaar. Dit geldt voor populaire tuinplanten zoals pioenrozen, steppenkaarsen, glories, daglelies en heuchera.
Als het om sierbomen gaat, knabbelen hongerige fijnproevers vooral aan de delicate wortelschors van rozen, clematis en blauweregen, maar ook van vele andere kleinere sierbomen. Als het om fruitbomen gaat, worden appelvariëteiten zoals de smakelijke 'Renette' of 'Cox Orange' en hun zwakgroeiende onderstammen (vooral M9) bijzonder bedreigd door veldmuizen.
Hoe diep graven woelmuizen?
Voles graven hun tunnels meestal heel dicht bij het aardoppervlak, maar kunnen ook gemakkelijk tot een diepte van een meter gaan. In principe kun je de doorgangen overal vinden waar de dieren gemakkelijk hun favoriete voer kunnen krijgen. Mollen daarentegen graven meestal op een diepte tussen de 20 en 30 centimeter onder het aardoppervlak.
Wolmuis of mol?

Muizenheuvels zijn vlakker dan molshopen
Zowel woelmuizen als mollen werpen doorgaans hopen vuil op, hoewel ze van elkaar verschillen op basis van hun vorm. De karakteristieke onderscheidende kenmerken in onze tabel laten u zien hoe u kunt herkennen welk dier in uw tuin leeft.
Vole | Molen | |
---|---|---|
Heuvelvorm | langwerpig, vaak langwerpig, onregelmatig verdeeld | nogal rond, vaak gelijkmatig verdeeld |
Heuvelhoogte | plat | hoger dan woelmuisstapels |
Hulpmengsels | vaak wortels en plantenresten in de grond | geen toevoegingen |
Ingang van de heuvel | aan de kant van de heuvel | gecentreerd op de top van de heuvel |
Ondergrondse gangen | hoog ovaal, meestal zes tot acht centimeter breed | kleiner dan veldmuisholen, breed ovaal tot rond van vorm |
Als je het niet zeker weet, kun je de zogenaamde roottest gebruiken om te bepalen welke rooter het is:
- Maak de doorgang van de vuilhoop op verschillende plaatsen vrij.
- De lengte van het blootgestelde gebied moet ongeveer 30 centimeter zijn.
Voles sluiten de open doorgang binnen een paar uur af, in tegenstelling tot mollen, die dan gewoon verder graven onder de geopende ruimte. Je kunt nog veiliger zijn als je een stukje wortel of iets anders lekkers in het gangpad legt: Voles knabbelen hier meestal aan, maar mollen raken de groenten niet aan.
Waarom is dit onderscheid zo belangrijk?
Voordat je de strijd aangaat met de tuinbewoner die hopen vuil opwerpt, moet je eerst controleren of het daadwerkelijk een veldmuis of een mol is. Dit onderscheid is eenvoudigweg belangrijk omdat mollen - in tegenstelling tot woelmuizen - onderworpen zijn aan de Federale Soortenbeschermingsverordening en daarom niet kunnen worden gevangen of zelfs gedood. Overtredingen kunnen resulteren in zware straffen!
Afgezien van zijn beschermende status is er nog een reden waarom je de mol niet uit de tuin moet verdrijven: hij laat je planten met rust, maar geeft er de voorkeur aan zich te voeden met larven (wat op zijn beurt behoorlijk gevaarlijk kan zijn voor je planten). planten) en andere wezens die ondergronds leven. De mol fungeert dus als een nuttig insect en je kunt de verhoogde grond ook gebruiken om humushoudende potgrond te produceren.
Met succes woelmuizenplagen voorkomen

Je hoeft natuurlijk niet te wachten tot de veldmuis in je tuin verschijnt en de moestuin plundert of aan de vers geplante appelboom knaagt. In plaats daarvan kunt u op veilig spelen en bedreigde planten vanaf het begin beschermen. Deze methoden zijn hiervoor geschikt:
- Draadmanden: Bij het planten plaats je planten met blote wortel in de grond, samen met een draadmand, die bedoeld is om knaagdieren weg te houden van de wortels. Zorg ervoor dat je plantenmanden gebruikt met een maaswijdte tussen de 13 en maximaal 16 millimeter, waarbij de mand niet te strak om de wortels zit. Je kunt zo'n mand zelf maken (bijvoorbeeld van tuinartikelen) of kant-en-klaar kopen. Er zijn speciale veldmuizenmanden voor sierheesters, fruitbomen of bloembollen in de handel verkrijgbaar. Bij het planten moet de mand ongeveer tien centimeter boven de grond uitsteken, zodat de veldmuis er boven de grond niet overheen kan komen.
- Omheining: Als niet alleen individuele planten, maar een hele tuin, zoals een moestuin, beschermd moeten worden, is een hekwerk zinvol. Deze werkt in principe precies hetzelfde als de plantenmand, maar wordt alleen op een groter oppervlak toegepast. Graaf hiervoor een stevig draadgaas met een maaswijdte tussen 13 en 16 millimeter de grond in, minimaal een halve meter diep en rond het te beschermen gebied. Ook hier moet de draad minimaal tien centimeter hoog uit de grond steken en moet de bovenrand ook naar buiten gebogen zijn.
Gegalvaniseerd of niet gegalvaniseerd?
Veel hobbytuinders discussiëren bitter over de vraag of de draad die voor veldmuizenmanden wordt gebruikt, gegalvaniseerd moet zijn of niet. In principe is een gegalvaniseerde draad op natuurlijke wijze beschermd tegen corrosie en gaat daardoor langer mee. Aan de andere kant remt zink de groei van plantenwortels en heeft dus een directe invloed op de plantgezondheid. Op dit punt bestaat er niet één enkele mening die je gelukkig zal maken; in plaats daarvan moet je zelf beslissen wat voor jou belangrijker is.
Deze planten houden woelmuizen weg

Knoflook schrikt woelmuizen af
Ook ter preventie kun je bepaalde geurplanten rond kwetsbare plekken planten. Sommige planten zijn nogal impopulair bij de kleine knaagdieren en zijn daarom behoorlijk betrouwbaar in het weghouden ervan - maar wees voorzichtig: vertrouw er niet alleen op, want veel veldmuizen wisten niets van hun afkeer en hebben de tuin geplunderd ondanks dat ze speciaal geplante keizerlijke kronen enz. Je kunt het proberen met deze planten:
- Keizerlijke kroon
- knoflook
- Uien
- klavertje
- Narcissen
- vlierbes
- Basilicum
Als alternatief kun je ook walnootbladeren, kamfer of sparren- of vlierbessentakken verwerken in de grond en het wortelgebied van planten die worden bedreigd door veldmuizen. Dit is ook bedoeld om de kleine knaagdieren op afstand te houden en is zeker het proberen waard.
Excursus
Hebben veldmuizen natuurlijke vijanden?
Natuurlijk heeft de veldmuis talloze natuurlijke vijanden die het vraatzuchtige knaagdier gretig achtervolgen. Als je problemen hebt met woelmuizen in de tuin, koop dan een kat: deze zal de dieren vangen en zo de populatie verminderen. Maar wees voorzichtig: niet alle katten zijn jagers. Veel voortreffelijke rassen hebben bewezen extreem lui te zijn, dus het is waarschijnlijk beter om voor dit doel beproefde boerderijkatten te gebruiken. Ze zijn vaak al vanaf jonge leeftijd gewend aan jagen.
Verder jagen vossen, marters, bunzings en roofvogels zoals buizerds en uilen (vooral kerkuilen) op de kleine knaagdieren. Nu komen veel van deze wilde dieren niet zo vaak voor in zeer stedelijke gebieden, maar je kunt nog steeds zorgen voor een natuurvriendelijke tuin. Om dit te doen, stapelt u bijvoorbeeld stapels stenen op die geschikt zijn als schuilplaats voor wezels of laat u toegangsgaten vrij voor uilen in een schuur of stal.
Efficiënt vechten tegen woelmuizen

Wolmuizen zijn moeilijk te verwijderen
Als je eenmaal woelmuizen in je tuin hebt, kun je ze niet zo snel meer kwijt. De dieren zijn niet gemakkelijk te vangen of weg te jagen, daarom moet je veel trucjes proberen. We hebben de meest voorkomende tips en aanbevelingen voor het bestrijden van woelmuizen onder de loep genomen. In dit gedeelte leest u welke methoden echt werken en waar u zich veilig van kunt onthouden.
De optimale gevechtstijd
Natuurlijk kun je het hele jaar door de veldmuizenplaag bestrijden. De kans op succes is echter groter als u het tussen oktober en april verzorgt. Omdat veldmuizen geen winterslaap houden, zijn ze ook actief tijdens het koude seizoen. Dit geeft je op zijn beurt een voordeel bij het jagen op muizen, omdat de dieren gevoeliger zijn voor aas dat wordt uitgezet vanwege het gebrek aan voedsel in de winter - ze zouden dit gewoon laten liggen tijdens de zomermaanden, wanneer er een overvloed aan voedsel is.
Tip
Zorg er ook voor dat u niet alleen controlemaatregelen toepast op individuele bedden en percelen, maar ook op grotere gebieden. Omdat veldmuizen zich zeer snel voortplanten en net zo snel geslachtsrijp worden, koloniseren de jonge dieren in een mum van tijd aangrenzende percelen. Daarom moeten de buren in een woonwijk of volkstuin ook op de hoogte zijn van een mogelijke plaag en tegenmaatregelen nemen.
Huismiddeltjes voor woelmuizen
Voles zijn extreem gevoelig voor geuren, daarom worden sterk ruikende producten vaak aanbevolen. Deze moeten met regelmatige, korte tussenpozen direct in de gangpaden worden gegoten of geplaatst en zo de dieren verjagen. Vooral
- (gefermenteerde) karnemelk
- alcohol met een hoog alcoholgeh alte (bijvoorbeeld gedenatureerde alcohol)
- knoflook
- Thuja- of walnootboomtakken
zouden helpen tegen knaagdieren. Helaas werken deze huismiddeltjes slechts heel kort of helemaal niet, en verdrijven ze de woelmuizen niet permanent. Zelfs het aangelegde haar van mensen, katten of honden weerhoudt de vervelende dieren er niet van om zich in uw tuin te nestelen.
Helpen geluiden tegen woelmuizen?
Veel gidsen en internetforums raden aan woelmuizen weg te jagen met harde geluiden. De dieren hebben een fijn en gevoelig gehoor en zouden daarom vluchten voor speciaal geplaatste ultrasone apparaten, voor glazen flessen of ratelmolens die in de grond vastzitten. Helaas is het niet zo eenvoudig en dergelijke methoden zijn allemaal ineffectief gebleken. In feite kun je de kleine dieren alleen verwijderen met brutere methoden.
Vallen tegen woelmuizen
In de regel ontkom je er niet aan om de dieren te vangen en/of te doden, hoewel deze methoden om verschillende redenen ook problematisch zijn. Als je de woelmuizen levend vangt, moet je ze op de een of andere manier verwijderen - en dat kan soms lastig zijn. Het beste in dit geval is om de gevangen dieren uit de woonwijk te verdrijven en ze vrij te laten in de natuur.
Weiden en open bossen zijn hiervoor bijzonder geschikt, omdat hier voldoende voedsel is. Leg zoveel mogelijk kilometers tussen het bewoonde gebied en de losbestemming, zodat de muizen of hun nakomelingen niet naar jou terugdwalen. Zorg er ook voor dat je de kleine knaagdieren niet vrijlaat in de buurt van akkers: de boer is net zo ontevreden over veldmuizen als jij en draagt ook een economisch risico.
Effectief aas
Als je woelmuizen wilt vangen, heb je goed aas nodig. Hoewel je over het algemeen muizenvallen kunt opzetten zonder iets lekkers, is het slagingspercentage hoger met aas. Bijzonder geschikt hiervoor zijn stukjes groenten zoals wortelen, selderij of aardperen (een van de absolute favoriete voedselplanten van de kleine knaagdieren!), Die het beste vers en geschild kunnen worden gebruikt. Voer de val uit, bereid hem voor volgens de instructies van de fabrikant en plaats hem direct in de blootgestelde doorgang. Om de veldmuis een veilig gevoel te geven, sluit je de openingen weer af, bijvoorbeeld met een houten plank of een zwarte plastic emmer. Het is belangrijk dat er geen licht in de gang komt.
Je kunt ook speciaal woelmuizenaas kopen en gebruiken in de speciaalzaak - met of zonder val. Dit aas is echter vergiftigd en doodt de dieren, wat mag, maar niet iedereen vindt het leuk. Als je daar geen probleem mee hebt, kun je ook zelf gifaas klaarmaken, bijvoorbeeld een stukje bleekselderij of wortel met rattengif. Zorg er echter voor dat u alle veiligheidsmaatregelen in acht neemt, want deze producten zijn ook uiterst gevaarlijk voor andere dieren – zoals huisdieren – en voor nieuwsgierige kinderen. Welk aas je ook wilt gebruiken: het is het beste om voeraas in de late herfst of het vroege voorjaar uit te zetten, anders worden ze niet geaccepteerd.
Stel veldmuizenvallen correct in

Live vallen voor ratten vangen ook woelmuizen, maar alleen als ze eerst grondig zijn “ontmenselijkt”
De beste oplossing voor het bestrijden van een woelmuizenplaag in de tuin zijn speciale, in de handel verkrijgbare vallen. Je kunt kiezen tussen levende vallen en dodelijke vallen, hoewel je bij levende vallen het probleem hebt dat je de gevangen dieren ‘weggooit’. Maar of je nu levend of dood wordt gevangen: geef de voorkeur aan zogenaamde boxtraps, omdat daarin alleen woelmuizen verdwalen en je niet het risico loopt per ongeluk een mol te vangen. En zo zet je de val op:

- Bereid de val eerst zorgvuldig voor, zodat deze niet naar mensen ruikt.
- De woelmuizen, die erg gevoelig zijn voor geuren, accepteren ze dan niet meer.
- Was nieuw aangeschafte vallen eerst met een ongeparfumeerde zeep (bijvoorbeeld kwarkzeep) om eventuele productieresten te verwijderen.
- Deze kunnen de veldmuis ook waarschuwen met hun ongewone geur.
- Behandel de val ook alleen met tuinhandschoenen en nooit met blote handen.
- Wrijf ze vervolgens grondig in met aarde.
- Laat ze 24 uur buiten staan.
- Je kunt ze nu gebruiken volgens de instructies van de fabrikant.
Gebruik niet slechts één muizenval, maar meerdere muizenvallen. Voor een tuin met een oppervlakte van ongeveer 500 vierkante meter plant u ongeveer 20 vallen, die u strategisch en op regelmatige afstanden in de gangpaden verdeelt. Plaats ze vooral in de hoeken van de tuin. Houd er rekening mee dat boxtraps slechts één ingang hebben en dat u er daarom altijd twee moet gebruiken, waarbij de ingangen in verschillende richtingen wijzen.
Controleer de vallen meerdere keren per dag. De maatregel heeft waarschijnlijk pas succes gehad als er al enkele dagen geen woelmuizen meer in zitten.
Excursus
Zijn woelmuizen beschermd?
In tegenstelling tot de mol vallen veldmuizen niet onder de Federale Soortenbeschermingsverordening (BartSchV) en zijn daarom niet beschermd. Dit betekent dat u geen boetes krijgt voor het vechten, vangen of doden van de dieren. Bovendien behoren veldmuizen niet tot de bedreigde diersoorten, integendeel. In sommige streken zijn de dieren een ware overlast.
Chemische tegengiffen en gifgas
Er is ook de mogelijkheid om de knaagdieren te verwijderen met behulp van speciale gifgassen of niet-giftige begassing. Je kunt zogenaamde insectenwerende middelen gebruiken om de veldmuizen te verdrijven, omdat ze niet houden van de geur van het gasmengsel dat ontstaat door contact met de vochtige grond. Begassing met fosfine of koolmonoxide is daarentegen giftig en doodt de dieren. Deze methoden zijn echter, afhankelijk van de gebruikte middelen, behoorlijk complex en worden daarom vooral in de landbouw gebruikt.
Veelgestelde vragen
Hoe snel planten woelmuizen zich voort?
De vervelende knaagdieren zijn dol op broeden: tussen april en september (afhankelijk van het weer, zelfs van maart tot oktober) krijgen de vrouwtjes drie tot vijf keer geboorte. Na een draagtijd van slechts 22 dagen worden per nest tussen de vier en zes jongen, soms zelfs tien, geboren. De jonge woelmuizen zijn binnen 60 dagen geslachtsrijp. Samenvattend brengt één vrouwtjesveldmuis ongeveer 25 jongen per jaar ter wereld, die, afhankelijk van de geboortedatum, in hetzelfde jaar nog meer jongen kunnen verwekken of baren.
Waar kan ik de nesten van veldmuizen vinden?
De veldmuis - de dieren zijn solitaire dieren - creëert een ondergronds tunnelsysteem, dat meestal ook een of twee nesten bevat. Deze zijn veel dieper dan de tunnels waardoor de dieren hun voedsel binnenkrijgen. Hetzelfde geldt voor de voorraadkasten en een speciale ontsnappingsbuis waardoor het dier kan ontsnappen bij gevaar.
Hoeveel veldmuizen leven er in een hol?
Voles zijn meestal solitaire wezens en leven niet samen in paren of groepen. De vrouwtjes leven alleen met hun jongen tijdens de paartijd tussen april en september, maar ze worden snel volwassen en verlaten dan het thuisnest. De jonge dieren zoeken dan hun eigen territorium op, waardoor een woelmuizenplaag zich zeer snel kan verspreiden. De kans dat niet alleen de tuin van je buren, maar ook die van jezelf besmet is, is extreem groot.
Wat doen woelmuizen in de winter?
Voles houden geen winterslaap, maar leven het hele jaar door in een ritme van twee tot drie uur activiteit en een daaropvolgende rustperiode van drie tot vier uur. Dit betekent dat de dieren strikt genomen noch dag- noch nachtdieren zijn. Vooral bij winterse sneeuwval en een dicht sneeuwdek kan een onopgemerkte veldmuisplaag optreden als het ongedierte planten of hun wortels aanv alt die onder de bescherming van de witte deken in de tuin hebben overwinterd. De daaruit voortvloeiende schade is vaak pas zichtbaar nadat de sneeuw in de lente is gesmolten.
Tip
Sommige tuinders geven de voorkeur aan rust en stilte en sluiten daarom vrede met de veldmuizen. Om te voorkomen dat ze de tuin plunderen, creëren deze tuinmannen speciale bedden met planten die populair zijn bij de dieren (bijvoorbeeld aardpeer). Zo vindt de muis voedsel en vindt de tuinman gemoedsrust.