De ruim 2.000 verschillende ondersoorten van het plantengeslacht Euphorbia (Duits: wolfsmelkfamilie) wereldwijd zijn niet alleen visueel zeer divers, maar verschillen ook in hun eisen bij het kiezen van een locatie en verzorging. Omdat wolfsmelkplanten hun natuurlijke verspreidingsgebieden over verschillende klimaatzones en regio's van de aarde hebben, kunnen er slechts zeer beperkte algemene uitspraken worden gedaan over hun gevoeligheid voor vorst.
Welke Euphorbia-soort is winterhard?
Er zijn enkele winterharde Euphorbia-soorten die temperaturen tot min 20 graden Celsius kunnen weerstaan, zoals Euphorbia helioscopia, Euphorbia peplus, Euphorbia myrsinites, Euphorbia palustris en Euphorbia marginata. Deze verschillen visueel van hun cactusachtige verwanten en worden meestal minder dan 1 meter hoog.
Bepaalde soorten kroontjeskruid kunnen het hele jaar door beter binnenshuis worden gekweekt
Verschillende soorten Euphorbia komen uit tropische en subtropische natuurlijke landschappen en woestijngebieden, waar het klimaat het hele jaar door aanzienlijk warmer is dan in Midden-Europa. Dienovereenkomstig kunnen de volgende soorten wolfsmelk bijvoorbeeld niet alleen gevoelig reageren op temperaturen onder het vriespunt, maar ook op temperaturen onder de 10 graden Celsius:
- de cactuswolfsmelk
- de driehoekige wolfsmelk
- de potloodstruik
Zelfs de zogenaamde magische sneeuw is buiten niet winterhard en moet binnen in de winter worden beschermd. Deze Euphorbia-soorten worden daarom het hele jaar door in de kamer of in de wintertuin gekweekt, of in de zomer als potplant op het terras geplaatst en in de herfst tijdig naar hun winterverblijf verplaatst.
De winterharde variëteiten zijn visueel eenvoudiger
Er zijn zelfs wolfsmelkplanten die buiten temperaturen tot min 20 graden Celsius kunnen verdragen. Deze verschillen echter visueel aanzienlijk van hun cactusachtige verwanten. Deze meerjarige wolfsmelkplanten kunnen op een geschikte locatie in een grindachtig meerjarig bed worden geplant:
- Euphorbia helioscopie
- Euphorbia peplus
- Euphorbia myrsinieten
- Euphorbia palustris
- Euphorbia marginata
De groeihoogte van deze wolfsmelksoort is meestal aanzienlijk minder dan 1 m. In tegenstelling tot de succulente kamerplanten van het geslacht, zijn de genoemde wolfsmelksoorten nogal vochtig en voedselrijk in de tuin.
Vermijd snoeien in de herfst
Het snoeien van winterharde euphorbia's mag alleen in de herfst gebeuren als het een soort is die zich volledig in de grond verplaatst om te overwinteren. Bij andere tuin-Euphorbia's moet het plantmateriaal echter zo compleet mogelijk blijven, omdat het een zekere mate van vorstbescherming biedt voor het worteloppervlak. Het eventueel noodzakelijke snoeien kan dan in het voorjaar voorzichtiger gebeuren.
Tip
De winterharde Euphorbia-soorten worden ook gekenmerkt door hun karakteristieke melkachtige plantensap. Daarom moet bij het nemen van zorgmaatregelen altijd een bepaald niveau van bescherming tegen de ingrediënten van de giftige latex worden gegarandeerd.
