Tuinbonen, tuinbonen of tuinbonen worden ook wel eens genoemd en zijn de laatste jaren enigszins vergeten in Duitse groentebedden. Toch smaken de tuinbonen uiterst delicaat. Als je heel snel van de heerlijke zaden wilt genieten, plant dan nu de – zoals de Midden-Duitse term betekent – slimme (omdat ze dik en mollig zijn) bonen in de grond.
Allereerst: de schil kan absoluut niet worden gebruikt en is oneetbaar. Na de oogst worden alleen de peulen opengebroken en worden de korrels erin verwijderd. Dat is de reden waarom, vanuit botanisch oogpunt, de weelderige groene vruchten die rijpen geen bonen zijn, maar een soort wikke.
De soorten die uitstekend groeien op onze breedtegraden zijn onder meer de “Hangdown Grünkernig” en de “Triple White”. Als je de vruchten liever donkerbruin hebt in de pot en op het bord: het “rode zaad” heeft niet alleen een uitstekende smaak, maar kan ook gemakkelijk als gedroogde boon worden bewaard voor de winter.
Teelt van tuinbonen
De beste oogstresultaten worden behaald als de zaden vanaf half januari in kleine potten worden gezaaid. De jonge planten kunnen vier weken later naar buiten worden gezet en moeten zo worden geplant dat de balen minstens twee centimeter diep bedekt zijn met aarde. Bij direct buiten zaaien moet erop worden gelet dat de grond zo droog mogelijk is. Zes centimeter diep en een handbreedte uit elkaar kunnen de planten zich dan prima ontwikkelen. Tussen het zaaien en de rijpheid van de oogst moeten tuinbonenliefhebbers tussen de 75 en 100 dagen geduld hebben, afhankelijk van het weer.
Voor de betere eters: tuinbonen met parmaham
Hoewel het pellen relatief snel kan worden gedaan met redelijk ervaren handen, hebben tuinbonen een vrij hoog afvalgeh alte. Als richtlijn geldt dat als u twee kilo vers geoogste peulen gebruikt, u ongeveer 500 gram kant-en-klare korrels kunt verwachten. Welk gerecht je ook kiest: door het hoge glucosidegeh alte worden de bonen in ieder geval geblancheerd, ook al worden ze soms rauw gegeten, bijvoorbeeld in de Italiaanse keuken. Wij kunnen ons receptidee aanbevelen, dat al meerdere malen is uitgeprobeerd en gegarandeerd zonder allergene stoffen op de familietafel staat.
Benodigde ingrediënten voor vier personen:
- 200 gram bonenzaden;
- 30 ml olijfolie;
- Twee eetlepels balsamicoazijn;
- Twee middelgrote tomaten;
- Een verse lente-ui;
- ong. 150 gram dun gesneden parmaham;
- Vier basilicumblaadjes en peper en suiker naar smaak;
Voorbereiding in volgorde
1. De tuinbonen worden eerst ongeveer vijf minuten geblancheerd in kokend gezouten water en daarna afgeschrikt in ijswater. Na verdere afkoeling worden de nu enigszins droge korrels afzonderlijk tussen wijsvinger en duim gedrukt totdat hun buitenhuid openbarst. Meng op het einde alle op deze manier verkregen zaden met de olijfolie, suiker, peper en azijn en laat ze een paar minuten trekken.
2. In de tussentijd worden de twee tomaten gebroeid, ook geblust en gevild voordat ze worden gehalveerd, gezaaid en in kleinere blokjes gesneden. Maak de ui schoon, was hem en snijd hem in rolletjes. Spoel nu de basilicum af, dep hem droog met keukenpapier en snijd hem in kleinere plakjes.3. Bijna klaar, want nu liggen de plakjes Parmaham naast elkaar op de borden. Bonen, tomatenblokjes, basilicum en de uienrolletjes hoeven nu alleen nog maar door elkaar gemengd te worden en over de ham verdeeld te worden.
Wij raden aan om ovenverse baguettes als lekker bijgerecht te serveren en wensen u veel eetlust.
