In sommige gebieden is er in het voorjaar een echte competitie om de beste morieljesplekken. De morille is bijna net zo gewild bij fijnproevers als de legendarische Perigord-truffel en is niet alleen in de gastronomische keuken een absoluut hoogtepunt. Maar pas op! De morieljes hebben oneetbare, soms zelfs zeer giftige tegenhangers: de lorels.
Waar kan ik morieljes vinden in de natuur?
Om morieljes te vinden, kijk je in de buurt van bossen in de buurt van beken en uiterwaarden van rivieren, vooral onder elzen- en essenbomen. Zwarte morieljes worden vaak aangetroffen in de schorsmulch van voortuinen, naaldbossen, bosweiden of bosranden in de buurt van varens.
Dit is waar je moet kijken
Uiterwaarden van rivieren en rivieren omgeven door bos zijn de optimale locaties voor de smakelijke morieljes. Links en rechts van het water, vooral onder elzen- en essenbomen, groeit de morille goed verborgen in het groene struikgewas. Vaak is de gewilde paddenstoel al in april te vinden. De nauw verwante puntmorel komt echter veel vaker voor en is veel gemakkelijker te vinden. Hij groeit vaak in de schorsmulch van voortuinen, maar ook in naaldbossen, op bosweiden en aan de randen van bossen. De zwarte morille wordt vaak gevonden in de buurt van varens.
Welke soorten morieljes zijn eetbaar
Het verschil tussen de eetbare morielje en de meimorel (ook wel de gele eetbare morielje genoemd) is niet erg groot. De eetbare morielje is kleiner en niet - zoals de meimorel - egaal geel van kleur, maar op jonge leeftijd donkerbruin, later grijsbruin en vaak met roestkleurige vlekken op de ribben. Ook eetbaar is de grijs tot zwartbruin gekleurde puntmorel, die zich van de andere soorten onderscheidt door zijn puntig-kegelvormige hoedvorm en verticaal opgestelde langsribben.
Let op, giftig! Hoe onderscheid te maken tussen morieljes en lorels
Als je morieljes wilt verzamelen, moet je absoluut de onderscheidende kenmerken kennen van de soms zeer giftige lorels. Om dit te doen, hoeft u alleen maar het vruchtlichaam in de lengte door te snijden: als het van binnen volledig hol is en er van buiten uitziet als een honingraat, is het een morielje. Als hij daarentegen van binnen kamers heeft en er aan de buitenkant nogal verschrompeld uitziet, is het een giftige Lorchel-soort. De herfstlorel is ook bijna helemaal wit, terwijl de dodelijke giftige lentelorrel roodbruin is.
Tip
Morrels moeten zeker gedroogd of gedehydrateerd worden, omdat ze hierdoor een onmiskenbaar heerlijk aroma krijgen. Gedroogde morieljes smaken verdacht gourmet in een roomsaus van room, volle melk en zure room of crème fraîche, die alleen op smaak is gebracht met zout, peper, een beetje nootmuskaat en een scheutje Worcestershiresaus. Als je de roomsaus nog hartiger wilt maken, voeg dan gebakken ui en spekblokjes toe tot ze glazig zijn.
