De hoge waardering van esdoornsoorten als huis- en laanboom of haagstruik is vooral gebaseerd op de felle herfstkleur van hun mooi gevormde bladeren. Minder bekend is wat er tijdens de bloei in de boomtoppen gebeurt. Deze informatie zal u vertrouwd maken met interessante details over esdoornbloemen.
Wanneer en hoe bloeit de esdoorn?
Esdoorn bloeit in de lente, waarbij inheemse soorten zoals Noorse esdoorn (april), gewone esdoorn (april/mei) en veldesdoorn (mei) geelachtig groene bloeiwijzen produceren. Aziatische en Noord-Amerikaanse soorten zoals vuuresdoorn (mei), gleufesdoorn (mei/juni), zilveresdoorn en rode esdoorn (lente) vertonen opvallendere bloemkleuren.
Esdoornbloesem – subtiele schoonheid in de lente
Als je als natuurminnende tuinier op zoek bent naar schoonheid in de details, dan vind je die bij de esdoorn. Geurende bloemen verschijnen lang voordat het herfstkleurenspektakel van de bladeren begint. Hun subtiele uiterlijk logenstraft het feit dat esdoornbloemen tot de meest waardevolle bronnen van nectar en stuifmeel in de tuin behoren. Dit is hoe de populairste esdoornsoorten bloeien:
- Noorse esdoorn (Acer platanoides): in april met geelgroene, eindstandige pluimen voor de bladeren
- Vlakdoorn (Acer pseudoplatanus): in april en mei met geelgroene bloemtrossen, tegelijkertijd of nadat de bladeren uitkomen
- Veldesdoorn (Acer campestre): in mei met 10-20 bloeiende geelachtige pluimen in de bladeren tegelijk
Esdoornsoorten die naar Europa zijn gemigreerd, produceren een opvallender bloemenkleed. Vuuresdoorn (Acer ginnala) scoort in mei met witgele, 4 tot 6 cm brede trossen die verleidelijk ruiken. De Aziatische gleufesdoorn (Acer palmatum) en zijn prachtige variëteiten verrassen in mei en juni met 6-8 mm brede bloemen in bloemschermen. De contrasten tussen de crèmekleurige bloemblaadjes en de roodachtige kelkblaadjes zijn prachtig om naar te kijken.
Rode en zilveren esdoorns luiden het bloeiseizoen in
Als de lokale esdoornsoorten nog in winterslaap zijn, ontkiemen de eerste geelgroene tot licht roodachtige bloemen al op de Noord-Amerikaanse zilveresdoorn (Acer saccharinum). Korte tijd later zet de rode esdoorn (Acer rubrum) zijn donkerrode bloemen aan. De bloemen verzamelen zich in dichte trossen aan de zijkanten van de takken, tot grote vreugde van de eerste insecten.
Tip
Als de mooie, geurige bloemen van de gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) worden bestoven en verdord, wordt het gevaarlijk voor paarden en ezels. De gevleugelde vruchten bevatten het dodelijke neurotoxine hypoglycine A. Wetenschappers van de Universiteit Utrecht hebben kunnen bewijzen dat de gevreesde wilgenmyopathie terug te voeren is op de consumptie van esdoornzaden.
