De sering (Syringa) wordt beschouwd als behoorlijk robuust en ongevoelig voor ziekten, maar kan natuurlijk nog steeds gevangen worden. De verschillende ziekteverwekkers – waartoe zowel schimmels als virussen en bacteriën behoren – zijn wijdverspreid van aard. Het enige wat u kunt doen is proberen de sering sterk en resistent te maken tegen infecties door een geschikte standplaats, voldoende plantafstand en goede, soortgerichte verzorging.
Welke ziekten kunnen seringen aantasten?
Sering kan worden aangetast door verschillende ziekten, zoals schimmelaantasting (Ascochyta, Gloeosporium, Heterosporium, Septoria), bacteriële infectie (Pseudomonas syringae), ijzertekort (chlorose) of echte meeldauw. Voor de behandeling moeten geïnfecteerde plantendelen worden verwijderd, de locatie worden gecontroleerd of een geschikte meststof worden gebruikt.
Bloemen
Als de sering niet bloeit, zit er niet altijd een ziekteverwekker achter. In de meeste gevallen is de standplaats simpelweg te donker of krijgt de plant niet voldoende voeding. Mogelijke wateroverlast (veroorzaakt door bijvoorbeeld te vaak water geven of te veel regen) kan er ook achter zitten. In deze gevallen helpt een verandering van locatie of een aanvoer van kunstmestmateriaal.
bladeren
In veel gevallen worden ziekten merkbaar op de bladeren, hoewel in latere stadia ook andere delen van de plant, zoals takken en stammen, kunnen worden aangetast.
Bladeren worden geel
Als de sering gele bladeren heeft, zijn daar meestal locatieproblemen aan verbonden: de plant is te donker, te nat (wateroverlast) of heeft een gebrek aan voedingsstoffen. Herplant ze of voorzie ze van geschikte kunstmest.
Bladeren zijn lichtgroen
Lichtgroene bladeren met donkergroene nerven zijn een duidelijke indicatie van ijzertekort. De zogenaamde chlorose kun je behandelen door ijzermest te geven. Controleer ook de standplaats, dit fenomeen komt vooral voor op gronden die niet geschikt zijn voor seringen. Verwijder eventueel mulchmateriaal (bijvoorbeeld met schorsmulch).
Bladeren hebben bruine vlekken
Bruine vlekken op lila bladeren kunnen er heel anders uitzien en daarom verschillende oorzaken hebben. Daarachter zitten meestal schimmels: Ascochyta syringae (grote, bruingerande vlekken), Gloeosporium syringae (zeer grote, bruine vlekken), Heterosporium syringae (grijsbruine vlekken met een fluwelig oppervlak) en Septoria syringae (geelbruine vlekken). Bovendien veroorzaakt de bacterie Pseudomonas syringae aanvankelijk lichte tot donkerbruine bladvlekken en uiteindelijk scheutrot. In alle gevallen passende maatregelen: Aangetaste delen van de plant verwijderen of terugsnoeien, gevallen bladeren verwijderen en seringen besproeien met paardenstaartbouillon. Als er sprake is van een ernstige plaag, kan een koperspray (€ 16,00 op Amazon) uit de tuinwinkel helpen.
Bladeren hebben een witachtige coating
Meeldauwschimmels komen vrij vaak voor in seringen. Speciale maatregelen zijn in principe niet nodig, maar u kunt een besmetting voorkomen door in het voorjaar te besproeien met paardenstaart of knoflookafkooksel. Zieke plantendelen worden teruggesneden en weggegooid.
Schieten, takken en stam
Verwelkingssymptomen bij seringen kunnen ook heel verschillende oorzaken hebben. Seringenziekte veroorzaakt door de bacterie Pseudomonas syringae en verwelkingsziekte veroorzaakt door Verticillium-schimmels komen bijvoorbeeld vaak voor. In beide gevallen moet u zieke plantendelen onmiddellijk diep in het gezonde hout terugsnoeien en de stekken bij het huisvuil weggooien of verbranden.
Root
Je moet ook voorzichtig zijn met honingzwam, die graag oude seringen aantast en wortelrot veroorzaakt. Als er sprake is van een infectie, is het enige dat helpt de boom te kappen en de paddenstoelen op te eten.
Tip
Veel van de beschreven symptomen hoeven niet noodzakelijkerwijs veroorzaakt te worden door ziekteverwekkers. Sommige plagen voeden zich ook graag met seringen.
