Camelia's zijn grootbloemige sierplanten met bijzondere eisen. De verzorging is iets complexer, maar als je let op de standplaats en de verzorgingseisen, kun je jarenlang genieten van de duurzame plant. Sommige camelia's leven honderden jaren.
Wat zijn camelia's en hoe verzorg je ze?
Camelia's zijn grootbloemige, groenblijvende sierheesters afkomstig uit Oost-Azië. Ze geven de voorkeur aan gedeeltelijk schaduwrijke locaties, humusrijke, kalkarme bodems en matig vocht. Camellia's zijn in Europa populair als potplanten, worden ook buiten gekweekt in milde streken en kunnen, mits goed verzorgd, honderden jaren oud worden.
Herkomst
Camelia's maken deel uit van de theestruikfamilie. Het geslacht omvat ongeveer 300 soorten, waaronder Camellia japonica, die bij voorkeur als sierplant wordt gekweekt. Het is verwant aan de theestruik, ook wel Chinese camelia of Camellia sinensis genoemd. Deze soort wordt al meer dan 4000 jaar als gewas verbouwd in Oost-Azië en wordt gebruikt voor de productie van groene en zwarte thee.
Camelia's groeien in Oost-Azië, met een centrum van biodiversiteit in Zuid-China. In Europa bereikten verschillende grootbloemige cameliasoorten hun modepiek in de 19e eeuw.
Groei
De Japanse camelia is een langlevende en groenblijvende struik. Er zijn planten waarvan de leeftijd meer dan 1 is.000 jaar wordt geschat. De soort kan in zijn natuurlijke habitat ook boomvormig worden en een hoogte bereiken van tussen de zes en elf meter. In milde streken kan de struik in de tuin wel vier meter hoog worden. Jonge takken hebben een grijsachtige tot bruine bast, die in het tweede jaar paarsbruin kleurt.
bladeren
Het blad van camelia's is afwisselend gerangschikt. De bladeren zijn eenvoudig en zitten op stengels die vijf tot tien millimeter lang zijn. Het blad lijkt leerachtig en is elliptisch van vorm. Ze zijn van boven donkergroen gekleurd, terwijl de onderkant lichtgroen lijkt en bruin is gevlekt. Door de bladschijf loopt een verhoogde centrale nerf in een geelgroene kleur.
Bloei
De bloemen met korte stelen komen uit de bladoksels, groeien afzonderlijk of in paren en kunnen tot 15 centimeter hoog worden. Ze worden gedragen door negen schutbladen en kelkblaadjes die groen gekleurd zijn. De kroon bestaat uit zes tot zeven of meer buitenste en vijf binnenste bloembladen. In het hart van de bloemen, die doen denken aan pioenrozen, bevinden zich opvallende meeldraden. Ze zijn geel van kleur en vormen een esthetisch contrast met de bloemkroon.
Bloeitijd
Op een natuurlijke locatie bloeien camelia's tussen januari en maart. Gecultiveerde variëteiten openen hun bloemen in de late winter. De bloeiperiode loopt door tot in het voorjaar. De bloemen schitteren in wit, roze of rood.
Fruit
In de herfst ontwikkelen camelia's houtachtige en bolvormige capsulevruchten. Ze bestaan uit drie compartimenten, waarin elk één of twee zaden rijpen. Fruitrijping vindt plaats tussen september en oktober.
Gebruik
Camelia's worden in potten geplant omdat ze de wintermaanden buitenshuis meestal niet overleven. In streken met milde wintertemperaturen kunnen de bomen in de tuin worden geplant. De struiken versieren geventileerde wintertuinen, terrassen of balkons als potplanten. Ze zetten bloeiende en kleurrijke accenten in Japanse tuinen. In de tuin worden camelia's traditioneel gebruikt als solitaire struiken. Magnolia's, rododendrons, bamboe en Japanse esdoorn zijn ideale gezelschapsplanten gebleken.
Is camelia giftig?
Camellia japonica wordt als niet-giftig beschouwd voor mensen, honden, paarden en katten. De Camellia sinensis-struik, waar thee van wordt gezet, bevat cafeïne in de plantendelen. Als een persoon grote hoeveelheden bladeren consumeert, kan hij of zij een verhoogde hartslag of hartkloppingen ervaren. Krampen zijn ook mogelijk.
Welke locatie is geschikt?
Camellia's geven de voorkeur aan een gedeeltelijk schaduwrijke plek onder hogere bomen. Als u uw camelia in de tuin wilt planten, moet u de struik een milde en windbeschermde standplaats bieden. Vooral tijdens de zomermaanden hebben de bomen voldoende licht nodig om de knopvorming te stimuleren. De winterzon beschadigt de plant omdat dit kan leiden tot droogtestress.
In de pot groeien de struiken graag op schaduwrijke balkons en terrassen. Ze kunnen in wintertuinen worden gekweekt, zolang ze niet verwarmd en goed geventileerd zijn. De struiken houden van temperaturen tussen de twaalf en 16 graden Celsius. Daarom zijn ze niet geschikt voor verwarmde interieurs.
Welke grond heeft de plant nodig?
De theestruikfamilie houdt van humusrijke, kalkarme grond met lichtzure omstandigheden. Moorbed- of rododendrongrond is ideaal voor de teelt. Scherp zand of lavagruis verbetert de doorlaatbaarheid waardoor gietwater beter kan wegvloeien. Tegelijkertijd hebben de wortels betere groeiomstandigheden. Camellia's geven de voorkeur aan enigszins vochtige omstandigheden, maar er mag geen wateroverlast zijn.
Meng het substraat zelf:
- zes delen turf of turfvervanger
- twee delen compost
- een deel geëxpandeerde klei
- een deel zand
Wat is de beste tijd om te planten?
Voorjaarsbeplanting is effectief gebleken omdat de struiken tijdens de vegetatiefase voldoende tijd hebben om wortel te schieten. Dit zorgt ervoor dat de planten de winter beter overleven. Maak de grond los en graaf een groot plantgat. Plaats grind of gruis op de grond om de waterafvoer te garanderen. Plaats de kluit in het plantgat en vul de gaten op met rododendronaarde of bladhumus.
Zaaien
Camelia's hebben warme temperaturen nodig om met succes fruit te ontwikkelen. De Japanse camelia ontwikkelt ook capsulevruchten in koelere streken, die tussen september en oktober kunnen worden geoogst voor zaadvermeerdering. Omdat de zaden onder droge omstandigheden snel hun kiemkracht verliezen, moeten ze onmiddellijk worden gezaaid of op een koele, vochtige plaats worden bewaard.
De zaden worden verspreid op een voedingsarm substraat en bevochtigd. Een folie zorgt ervoor dat de luchtvochtigheid hoog blijft. Op een warme plaats ontkiemen de zaden binnen enkele weken. Een camelia die uit zaden wordt vermeerderd, heeft tussen de vier en twintig jaar nodig voordat hij voor de eerste keer bloemen ontwikkelt.
Stekken
De theestruikplanten kunnen worden vermeerderd via stekken. Gebruik voor de teelt voedingsarm substraat. Zorg ervoor dat het bodemvocht constant is. Een transparante afdekking dient als verdampingsbescherming. De plantenbak wordt op een lichte en gedeeltelijk schaduwrijke plaats geplaatst. Vloerverwarming zorgt voor ideale omstandigheden. Het kan enkele maanden duren voordat de stekken wortels vormen.
Hoofdstekken
Met deze vermeerderingsmethode knip je takken van ongeveer 15 centimeter lang af van een gezonde moederplant. De scheut moet gezond zijn en minimaal drie bladeren hebben.
Schiet stekken
Ze vertegenwoordigen een bijzondere vorm van kopstekken, waarbij de punt van de scheut van de kopstek wordt afgesneden omdat deze onvoldoende volwassen is en tijdens de groei zou buigen. Onder het breekpunt vormt de plant verse takken waardoor deze compact groeit. Stekken van scheuten moeten twee tot drie bladeren hebben.
Bladstekken
Bladeren hebben de voorkeur voor vermeerdering omdat ze op betrouwbare wijze wortels ontwikkelen. Hij wordt met de stengel in een lichte hoek in het substraat geplaatst. Zodra er wortels zijn gevormd, zal de camelia weer uitlopen. Het oude blad sterft na verloop van tijd af.
Knoopstekken
Bij deze speciale methode wordt voor de voortplanting een bladrijk stukje camellia-scheut met een lengte van twee tot drie centimeter gebruikt. Hij moet een goed ontwikkeld oog hebben zodat de stek kan ontkiemen. Rol de bladeren op en zet ze vast met een elastiekje of raffia. Op deze manier wordt de verdamping verminderd. Duw een klein stukje hout in het opgerolde blad om het meer stabiliteit te geven. Plaats de stek horizontaal op een voedselarm substraat.
Camelia's in pot
De emmer moet iets groter zijn dan de kluit. Als kleine camelia's in te grote potten worden geplant, wordt het onbewortelde substraat snel drassig en compact. De fijne wortels kunnen zich niet meer optimaal verspreiden en lopen gevaar voor wateroverlast. Ook kan er verzuring optreden, waardoor de vitaliteit van de plant verzwakt.
Tips voor potplanten:
- Zet de pot op pootjes zodat het water weg kan lopen
- Camelia's buiten zetten tijdens de zomer
- Waterstruiken in ondiepe containers vaker water geven dan planten in hoge containers
Camelia's water geven
Camelia's houden van licht vochtige omstandigheden. De kluit mag niet uitdrogen of te nat zijn. Tijdens de groeifase tussen lente en herfst krijgen de struiken regelmatig water. Potplanten hebben vaker water nodig omdat het substraat sneller droogt.
Overtollig water moet onmiddellijk uit de achtbaan worden verwijderd. De bovenste laag grond mag tussen de gietbeurten lichtjes drogen. Gebruik regenwater, want leidingwater bevat veel kalk en is schadelijk voor planten. Besproei de bladeren af en toe met water als de lucht erg droog is.
Camelia's op de juiste manier bemesten
De theestruikplanten worden regelmatig bemest. Geef de struiken elke twee weken een vloeibare meststof (€ 6,00 op Amazon) voor groene planten. Als alternatief kunt u de struiken in het voorjaar voorzien van een langdurige minerale meststof in poedervorm. Dit wordt vóór het verschijnen van de bladeren over het substraat verdeeld. Als u organische mest gebruikt, moet u in mei opnieuw bemesten.
De planten verdragen rododendronmeststoffen of guano. U kunt de aanbevolen hoeveelheid op de verpakking halveren. Camellia's hebben een hoge stikstofbehoefte. Tegelijkertijd zijn ze gevoelig voor zout. Balkonbloemenmeststoffen zijn niet geschikt omdat ze veel fosfaat en weinig stikstof bevatten.
Camelia's correct knippen
Camellia's worden goed verdragen door snoeien en kunnen zelfs nog zwaardere snoei zonder problemen doorstaan. Omdat de struiken met de jaren mooier worden, hoeven alleen jonge planten regelmatig te worden gesnoeid. Onder de grensvlakken ontkiemen de planten nieuwe scheuten en ontwikkelen ze goede takken en bossige groeivormen. De beste tijd om te snoeien is voordat de bladeren in het voorjaar verschijnen.lees meer
Hoe transplanteer ik correct?
Camellia japonica en zijn verwanten worden verpot tussen mei en juli of in de herfst. In het voorjaar kunnen buitenstruiken worden opgegraven en getransplanteerd. Containerplanten hebben elke twee tot drie jaar een grotere pot nodig. Uiterlijk wanneer de wortels zichtbaar zijn op het oppervlak van het substraat, zullen de planten genieten van een nieuwe pot.
Overwintering
Camelia's zijn gevoelig voor vorst vanwege hun groenblijvende bladeren. In milde streken aan de kust en laaglanden overleven de planten de winter buiten met de juiste winterbescherming. Ze moeten op een plaats worden geplaatst die niet wordt blootgesteld aan wind of zon.
Oudere planten, die meer tijd hebben gehad om wortel te schieten dan jongere struiken, zijn minder gevoelig voor lage temperaturen. Buiten kunnen ze tot -15 graden Celsius overleven als de kluit en de bladeren bedekt zijn. Potplanten zijn winterhard tot -5 graden Celsius. Late nachtvorst vormt een risico omdat de planten al uitlopen en het delicate weefsel onmiddellijk bevriest.
De perfecte winterbescherming voor camelia's buiten:
- verspreid een dikke laag mulch op de grond
- Schaduwbladeren met een lichte fleece
- Wikkel het bad in folie en plaats het op houten planken
- water geven op vorstvrije dagen
Winterkwartaal
Potplanten overwinteren in een onverwarmde ruimte met temperaturen tot maximaal 15 graden Celsius. Verwarmde woonkamers zijn niet geschikt omdat de planten niet in winterslaap gaan als de temperaturen te hoog zijn. Volgend jaar zal het aantal bloemen schaars zijn. De locatie biedt ideaal heldere omstandigheden. Tijdens de rustfase wordt de toevoer van voedingsstoffen gestopt. Houd de planten wat droger. De kluit mag niet volledig uitdrogen.
Ziekten
De cameliaplaag verspreidt zich al enkele jaren in Europa. De zeer besmettelijke ziekte is moeilijk te bestrijden. Een ziekte herken je aan de bruinrode verkleuring van de bloemen, die in het centrum begint en zich naar buiten uitstrekt. Vaak ontstaat er een schimmelachtige coating. Rassen met heldere bloemen zijn gevoeliger voor de ziekte. Als u schade aan uw plant ontdekt, moeten de getroffen gebieden worden verwijderd en met het huishoudelijk afval worden weggegooid.lees meer
Plagen
Camelia's worden vaak aangevallen door ongedierte als ze verzwakt zijn. Om een besmetting te voorkomen kunt u uw plant regelmatig een plantenafkooksel geven. Heermoes- en brandnetelextracten verhogen de vitaliteit.
Bigmouth Weevil
De kevers zijn nachtdieren en eten typische structuren in de bladeren. Ze leggen hun eieren op het substraat. Na het uitkomen boren de larven zich in de grond en beschadigen de wortels. Nematoden hebben bewezen een succesvolle bestrijdingsmaatregel te zijn. Kevers kunnen in de schemering worden verzameld.
Schubs en wolluizen
Dit ongedierte komt vaak voor als de camelia's zich in een te droog en warm winterverblijf bevinden. Ze verspreiden zich naar alle delen van de plant en nestelen zich meestal op één plek. Tijdens het zuigen injecteert het ongedierte gif in de planten, wat de groei negatief beïnvloedt.
Zet de plant op een lichte plek en ventileer regelmatig, zodat de lucht niet te droog wordt. Hoewel camelia's veel stikstof nodig hebben, kan overbemesting de verspreiding van ongedierte bevorderen.
Schimmelinfectie
Kankergezwellen wijzen op een schimmelziekte die ervoor zorgt dat de plant afsterft. Aangetaste delen moeten onmiddellijk worden afgesneden, zodat de sporen zich niet verder kunnen verspreiden. Er is weinig bekend over deze ziekte, bekend als camelia-dieback.
Tip
Als je camelia's in de winkel koopt, moet je struiken kiezen met zo min mogelijk knoppen. De planten reageren gevoelig op de verandering van standplaats tussen de kwekerij en de woning. Transport zorgt er snel voor dat de struiken hun knoppen laten vallen.
variëteiten
- Polar Ice: Middelgrote, rechtopstaande struik. Winterhard tot -20 graden Celsius. Bloemen wit.
- Winter’s Dream: Opgaande groei met losse takken. Winterhard tot -20 graden Celsius. Bloemen halfgevuld, roze.
- Fire N Ice: Compact groeiende struik. Winterhard tot -20 graden Celsius. Bloemen donker oranjerood van kleur.
