Squills, soms ook squills, zijn decoratieve voorjaarsbloeiers die onder de juiste omstandigheden robuust en gemakkelijk te verzorgen blijken te zijn. De ligging is van groot belang zodat de uienplanten in hun volle glorie kunnen schitteren. Als de omstandigheden niet goed zijn, groeien de planten slecht.
Wat zijn de speciale kenmerken van squills?
Squills, ook wel squills genoemd, zijn aantrekkelijke voorjaarsbloeiers die in verschillende blauwtinten bloeien. Ze geven de voorkeur aan gedeeltelijk schaduwrijke locaties met voedselrijke, humusrijke grond en gedijen onder loofbomen. Als bolgewassen zijn ze robuust en gemakkelijk te verzorgen, maar alle delen van de plant zijn giftig.
Herkomst
Squills behoren tot het geslacht Scilla binnen de aspergefamilie. Het geslacht kan in enge of bredere zin worden gedefinieerd. Sommige botanici plaatsen ook nauw verwante soorten, zoals het Spaanse grasklokje (Hyacinthoides hispanica) of de Siberische squill (Othocallis siberica), in het geslacht Scilla. Daarom zijn er, afhankelijk van de bron, tussen de 30 en 90 soorten zeekraal. De redenen voor deze verschillende meningen zijn de uiterlijke gelijkenis van de planten en hun gemeenschappelijke habitatvereisten.
Hun verspreidingsgebied strekt zich uit over Europa tot grote delen van Azië. Er zijn geïsoleerde habitats op het Afrikaanse continent waar zeeschelpen groeien. De tweebladige squill (Scilla bifolia) is een populaire sierplant voor tuinen en parken. De soort komt oorspronkelijk uit warmere streken zoals Frankrijk, Spanje en Italië. Er zijn andere gebieden van de soort in Zuid- en Midden-Duitsland, waar de squill in bossen en weilanden leeft.
Andere sierplanten en hun verspreiding:
- Siberische zeeschelp: Türkiye, Kaukasus, Centraal-Rusland
- Mishchenko-squill: Iran, Transkaukasië
- Cyclaam-squill: Turkiye, Transkaukasië
Groei
Squills groeien als meerjarige en kruidachtige planten. Als zogenaamde geofyten ontwikkelen Scilla-soorten een ondergrondse bol waarmee ze de winter overleven. In het voorjaar ontspruiten maximaal vijf scheuten uit de knol. Squills worden tussen de tien en 50 centimeter hoog. Zodra de zaden rijp zijn, sterven de bovengrondse delen van de plant af. De plant slaat de overtollige energie op in de bol, zodat deze volgend voorjaar weer kan uitlopen.
bladeren
Wanneer de temperatuur in de lente tot dubbele cijfers stijgt, laten zeekra altjes hun bladeren zien. Deze zitten in een basale bladrozet en zien er glanzend groen uit.
Bloei
Squills ontwikkelen trosvormige bloeiwijzen die aan het uiteinde van een rechtopstaande of zelden gebogen stengel staan. Ze zijn enkel- tot meerbloemig. Sommige Scilla-soorten hebben knikkende bloemen. Ongeacht de soort bestaan alle bloemen uit zes soortgelijke schutbladen. Ze kunnen vrij staan of aan de onderkant met elkaar versmolten zijn. Er zijn platte bloemblaadjes of bloemblaadjes die aan de punt naar achteren gebogen zijn.
Bloeitijd
Veel squills zijn voorjaarsbloeiers die tussen februari en april hun bloemen laten zien. Tot deze groep behoren alle soorten die als sierplant worden gekweekt, zoals de tweebladige squill. Er zijn enkele soorten die de hele zomer tot september bloeien. Scilla-soorten schitteren in een grote verscheidenheid aan blauwtinten, waarvan sommige paarse nuances hebben. Sommige soorten ontwikkelen witte bloemblaadjes.lees meer
Fruit
Na succesvolle bevruchting ontwikkelen Scilla-soorten capsulevruchten. Als de vruchten rijp zijn, buigen de stengels naar de grond en opent de zachte capsule zich op de voorgevormde lobben. Eén vrucht bevat tussen de drie en dertig zaden. Ze vallen uit de capsule als de stelen in de wind worden bewogen.
Gebruik
Squills versieren gedeeltelijk schaduwrijke springbedden. Ze kunnen onder loofbomen worden geplant, waar ze zich de komende jaren met behulp van de bollen zullen vermenigvuldigen. Ze passen perfect in natuurlijke wilde tuinen, maar de squill zorgt ook voor decoratieve accenten op een open gazon. Als hij niet wordt verstoord, verandert de squill het gazon in een zee van blauwe kleuren.
Scilla-soorten creëren een harmonieuze indruk wanneer ze in groepen met andere bolgewassen worden geplant. Ze gedijen prachtig tussen sneeuwklokjes, winterakonieten of krokussen. In potten en balkonbakken ontwikkelt de squill zich tot een vrolijke lentedecoratie. In combinatie met geel of wit bloeiende krokussen en kleine narcissen ontstaat een lenteachtige sfeer.
Is zeebaars giftig?
Squills zijn giftig in alle delen van de plant. Ze bevatten saponinen en glycosiden, die een negatief effect hebben op de hartactiviteit. Vooral in uien en zaden is de concentratie hoog. Het transparante sap kan irritatie veroorzaken bij mensen met een gevoelige huid.
Mogelijke symptomen:
- Hartritmestoornissen
- Misselijkheid en diarree
- geïrriteerde en brandende slijmvliezen in mond en keel
Welke locatie is geschikt?
Scilla-soorten geven de voorkeur aan een plaats in halfschaduw. Ze gedijen op zonnige locaties als de grond vochtig genoeg is. Een locatie onder lichte struiken en bomen is ideaal.
Welke grond heeft de plant nodig?
Squills groeien op voedselrijke en humusrijke grond die frisse tot vochtige omstandigheden biedt. De wortels kunnen geen wateroverlast verdragen, dus het substraat moet een hoge doorlaatbaarheid garanderen. Als het substraat los en vochtig is, kunnen squills zich aanpassen aan verschillende levensgebieden. Onder droge omstandigheden stoppen de vroege bloeiers snel met groeien. Ze groeien in normale tuingrond. Zand-leemachtige bodems zijn ideaal.
Verspreid squills
Squills kunnen worden vermeerderd door de bollen te delen. Deze maatregel wordt uitgevoerd na de bloeiperiode, wanneer de bovengrondse delen van de plant zijn afgestorven. Vroegbloeiende sierplanten worden in juni verdeeld. Graaf de bol uit de grond en scheid de kleine kiembollen van de hoofdbol. De uien worden donker en droog bewaard tot in de herfst. Ze kunnen vervolgens buiten worden geplant of in een pot worden gekweekt.
potcultuur
Plaats de knollen in een doorlatend en voedingsrijk substraat dat constant vochtig wordt gehouden. De komende tien tot twaalf weken moet de plantenbak op een donkere plaats staan, zodat er voldoende wortels ontstaan. Wanneer de eerste bladeren verschijnen, kan de jonge plant aan het licht wennen. Squills worden jaarlijks in potten gekweekt en vervolgens buiten geplant, zodat ze hun volledige potentieel kunnen ontwikkelen. Als er zich verse uien hebben ontwikkeld, kunnen deze weer in de pot worden gekweekt.
Buiten planten
Van augustus tot half oktober kunnen de uien direct in het bed worden geplant. Graaf kleine plantgaten van tien centimeter diep en plaats de knollen met de punt naar boven in het plantgat. Vul deze met aarde en druk het substraat lichtjes aan. Het substraat wordt bevochtigd en bedekt met een laag mulch.
De juiste plantafstand
Squills ontwikkelen hun volledige effect in kleine groepen. Ze worden tien centimeter van elkaar geplaatst. U kunt de bollen in rijen planten en combineren met andere vroegbloeiers, zodat het perk altijd in verschillende kleuren glanst. Ideale plantpartners zijn sleutelbloemen of ridderspoor.
Zaaien
Puur wilde soorten kunnen gemakkelijk uit zaden worden vermeerderd. Om dit te doen, snijdt u de stengels af met gesloten capsulevruchten en bewaart u ze op een droge plaats. Zodra de capsules zijn gebarsten, kun je de zaden verzamelen. Gebruik een mengsel van turf en zand, perliet of geëxpandeerde klei. Als alternatief kunt u kokosvezels gebruiken. Verdeel de zaden dun over het substraat en bedek de korrels met een beetje zand.
Voorwaarden voor kieming:
- Temperatuur tussen 23 en 26 graden Celsius
- half-schaduwrijke zitplaats bij het raam
- egaal vocht
Blauwe sterretjes water geven
De grond moet tijdens de groeifase vochtig zijn. Water geven is in het voorjaar meestal niet nodig. Als de temperaturen hoog zijn en er weinig regen v alt, moeten uienplanten af en toe water krijgen. Potplanten hebben meer aandacht nodig, zodat het substraat niet uitdroogt. Als je de pot in de lente buiten zet, zorgt de regen in de lente voor voldoende water.
Bemest squills op de juiste manier
Op een evenwichtige ondergrond met klei en zand is een extra voeding niet nodig. Als je in het voorjaar kort voor het ontkiemen wat compost door het substraat mengt, zal dit de plant niet beschadigen.
Snijd de squills correct
Snijmaatregelen zijn niet nodig. Na de bloeiperiode mogen de verwelkende bladeren niet worden afgesneden, anders kan de plant niet voldoende voedingsstoffen in de bol opslaan. Zodra de bovengrondse delen van de plant zijn afgestorven, kunnen deze dicht bij de grond worden afgesneden. Als je de schaar niet gebruikt, zullen bodemorganismen het materiaal afbreken en zorgen voor een natuurlijke aanvoer van voedingsstoffen.
Hoe transplanteer ik correct?
Squills worden getransplanteerd als onderdeel van de divisie. Door de kweekbollen los te laten, verjong je tegelijkertijd de planten. Verdeel de planten die in de herfst in potten zijn gekweekt en plaats de bollen opnieuw in een container die de winter donker wordt gehouden. De hoofdbol wordt buiten geplant.
hardy
Scilla-soorten blijken volledig winterhard te zijn. Ze hebben geen winterbescherming nodig. In maanden met weinig sneeuw en zeer koude temperaturen kunt u een laag dennenhout, schorsmulch, bladeren of stro op het bed strooien. Het materiaal heeft een isolerende werking en zorgt ervoor dat de aarde niet bevriest. In het voorjaar wordt de mulchlaag kort voor het ontluiken verwijderd.
Plagen
Af en toe worden squills aangevallen door blaadjes. De a altjes nestelen zich in de bladnerven en laten glazige plekken achter die later bruin verkleuren. Vochtige omstandigheden bevorderen de verspreiding van nematoden. Als de plant licht geïnfecteerd is, knip dan de aangetaste bladeren af. Als er sprake is van een ernstige plaag, moet u de hele plant verwijderen.
Schimmelinfectie
Als de locatie te nat is, zullen de bollen gaan rotten. In de winter raakt de grond vaak drassig, waardoor de planten het volgende voorjaar niet meer uitlopen. Onder deze omstandigheden kunnen schimmelsporen zich verspreiden, wat het rottingsproces verder versnelt. Preventieve maatregelen zoals het losmaken van de grond met zand zijn de meest effectieve maatregelen. Als de bollen zijn verrot, moeten ze worden verwijderd en het substraat worden vervangen.
Tip
De blauwe bloemen komen bijzonder mooi tot hun recht tussen gele ster, bosanemonen of winteririssen. Het enige wat u hoeft te doen is de plant aan zijn lot over te laten. Met een beetje geduld kun je genieten van een vrolijk bloementapijt dat steeds mooier wordt.
variëteiten
- Alba: Tweebladige squill met zuiver witte bloemen in maart. Bereikt een hoogte van maximaal tien centimeter.
- Rosea: Tweebladige squill, bloeit in maart, zachtroze met een licht bloemcentrum. Tot tien centimeter hoog.
- Spring Beauty: Blauwe bloemen met witte aftekeningen, bloeitijd tussen maart en april. Wordt tussen de 15 en 20 centimeter hoog.
