Als je aan de baard van de bosgeit denkt, komt het niet bij je op dat de vaste plant uit het bos verwant zou kunnen zijn aan wateraardbei, aardbeien of rozen. De rozenfamilie stelt speciale eisen aan de locatie. Als de omstandigheden niet goed zijn, kan de baard van de bosgeit niet gedijen.
Wat is de baard van de bosgeit en wanneer bloeit hij?
De bosgeitenbaard (Aruncus dioicus) is een winterharde rozenplant die gedijt op schaduwrijke, vochtige locaties en tussen de 80 en 200 cm hoog kan worden. Van juni tot juli produceert het aantrekkelijke, hangende bloeiwijzen die insecten aantrekken en in kleur variëren van puur wit tot roomwit.
Herkomst
Achter de baard van de bosgeit staat een rozenplant met de wetenschappelijke naam Aruncus dioicus. De plant wordt vaak aangeboden onder het synoniem Aruncus sylvestris. Deze soortnaam geeft de verspreiding ervan in bossen aan. De soort, die vaak verward wordt met moerasspirea, komt voor in Midden-Europa. Op veel plaatsen in Noord-Duitsland is hij een tuinvluchteling. In de Alpen overwint de bosgeitenbaard hoogten tot 1.500 meter.
Typische habitats:
- Gemengde bossen met beuken- en dennenbomen
- Bladverliezende bossen van esdoorn-as
- pure beukenbossen
- Oevers en beekoevers
- Canyons
Groei
De rozenfamilie is een meerjarige en kruidachtige plant met een ondergrondse wortelstok die kort en sterk ontwikkeld is. De baard van de bosgeit overwintert met behulp van de wortelstok. Ook wordt hij gebruikt voor de vegetatieve vermeerdering, waardoor de plant binnen korte tijd grote populaties vormt. De bovengrondse stengels zijn onvertakt en vaak houtachtig aan de basis. Met de bloeiwijze kan de baard van de bosgeit tussen de 80 en 200 centimeter hoog worden. Als de omstandigheden ter plaatse optimaal zijn, zal de uitgestrekte plant tientallen jaren leven.
bladeren
De bladeren zijn gesteeld en bestaan uit een twee- tot driegeveerd blad, waarbij de afzonderlijke blaadjes ook in drie tot vijf delen verschijnen. Elke folder is onregelmatig scherp gekarteld en taps toelopend. De bladeren worden tot 100 centimeter lang en zijn aanvankelijk frisgroen en later donkergroen van kleur. De plant is bladverliezend en sterft in de winter.
Bloei
Aruncus dioicus ontwikkelt tot 10.000 kleine individuele bloemen die samen in eindstandige bloeiwijzen zijn gerangschikt. Vanuit botanisch oogpunt vertegenwoordigen ze schijfbloemen. De gehele bloeiwijze bestaat uit vele jaarlijkse deelbloeiwijzen. Hij bereikt een lengte tussen de 20 en 30 centimeter en helt af naar de grond. De planten zijn unisexueel.
Bloeitijd
De bosgeitenbaard bloeit tussen juni en juli. De overhangende bloeiwijzen variëren in kleur. Terwijl de vrouwelijke bloemen zuiver wit zijn, zijn de mannelijke bloemen crèmewit. De baard van de bosgeit zet tijdens de bloeiperiode decoratieve accenten in de tuin en werkt als een magneet voor vlinders, wilde bijen en hommels. Ook na de bloeiperiode zijn de verdorde bloeiwijzen een blikvanger omdat de bloemen hun lichte kleur behouden en niet bruin worden.
Fruit
Zaden worden alleen gevormd als mannelijke en vrouwelijke planten op één locatie groeien. Tussen september en oktober draagt de baard van de bosgeit talloze follikels, die elk drie tot vijf zaden bevatten. De vruchten drogen uit en barsten, waardoor de zaden worden verspreid en verspreid door wind en water. De zaden zijn koudekiemers die na de winter ontkiemen. Als winterbewaarder blijven de vruchten tot het volgende voorjaar. Ze bieden een waardevol toevluchtsoord voor overwinterende insecten en dienen als een belangrijke voedselbron voor kleinere zangvogels
Gebruik
De baard van de bosgeit is een esthetisch onderdeel in de natuurlijke wilde tuin. Het verrijkt vlinderweiden en bijenweiden. Door zijn indrukwekkende hoogte kan de rozenplant optimaal als privacyscherm worden geplant. Het verfraait de randen van waterlichamen of bomen. Aruncus dioicus kan buiten in kleine groepen worden geplant, hoewel een wortelstokbarrière wordt aanbevolen. In de voortuin fungeert de plant als decoratieve blikvanger.
Dit zijn ideale plantpartners:
- hoge bosgrassen zoals pijpgras of graszoden
- Carex-soorten zoals Japanse zegge en reuzenzegge
- Bosklokje en vingerhoedskruid
Is de baard van een bosgeit giftig?
De baard van de bosgeit bevat waterstofcyanide, dat milde vergiftiging kan veroorzaken als het in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd. In Noord-Italië worden de jonge scheuten als groente op de markt aangeboden. Ze worden rauw of gekookt gegeten vanwege hun asperge-achtige geur. Zo kreeg de plant de bijnaam ‘bosasperges’. Na het koken worden de waterstofcyanideglycosiden afgebroken.
Welke locatie is geschikt?
Aruncus dioicus groeit in de schaduw of halfschaduw. Ook een plek in de schaduw is ideaal zodat de vaste plant niet permanent aan de zon wordt blootgesteld. Een hoge luchtvochtigheid zorgt voor een gezonde groei.
Welke grond heeft de plant nodig?
Hoe zonniger de locatie, hoe vochtiger de grond moet zijn. De baard van de bosgeit heeft vochtige en humusrijke grond nodig. Ideaal is een voedingsrijke en vers geweekte gaasgrond met een losse structuur. Het substraat kan rijk zijn aan basen en arm aan kalk.
Vermeerder de baard van bosgeiten
De baard van de bosgeit wordt vegetatief vermeerderd door de wortelstok te delen. Deze maatregel vindt plaats in het najaar of voorjaar voordat de nieuwe groeifase begint. Deling kan eenvoudig worden uitgevoerd op jonge planten. Hoe ouder de planten worden, hoe moeilijker ze te verdelen zijn vanwege de houtachtige basis.
Zaaien
Oude en jonge planten kunnen gemakkelijk uit zaden worden vermeerderd. Om dit te doen, snijdt u in de herfst de bloemstengels af en legt u ze in een bak om te drogen. Als de fruitschaal openscheurt, kunnen de kleine zaadjes eruit geschud worden.
Buiten kweken is heel eenvoudig. Strooi de zaden over het gewenste gebied. Een afstand van tien tot vijftien centimeter tussen de zaden is ideaal. Om het zaaien gemakkelijker te maken, kunt u de zaden mengen met zand en deze ruim over het gebied verspreiden. Wacht tot volgend voorjaar. De temperaturen zorgen voor de benodigde koudeprikkel, die bij binnenkweek kunstmatig moet gebeuren.
Wat is de beste tijd om te planten?
De baard van de bosgeit kan in de nazomer worden uitgeplant. In de eerste winter moeten jonge planten worden beschermd tegen de kou. Als alternatief kunt u de vaste plant in het voorjaar planten. Dan heeft de vaste plant voldoende tijd om tot de winter veel wortels te ontwikkelen.
De juiste plantafstand
In een solitaire standplaats is één plant per 100 vierkante meter voldoende. In kleine tufjes komt de plant beter tot zijn recht. Let op de breedtevergroting van het betreffende ras. Houd ook een afstand van 100 centimeter aan tot andere planten. Om binnen korte tijd een dicht privacyscherm te creëren, plant u per meter drie tot vier planten naast elkaar. Twee planten zijn voldoende. Het duurt echter iets langer voordat de vaste planten een ondoorzichtige groene muur ontwikkelen.
Bosgeitenbaard in een pot
De baard van de bosgeit gedijt ook goed in de passende grote pot, als de omstandigheden ter plaatse goed zijn. De pot moet voorzien zijn van drainagegaten zodat het gietwater weg kan lopen. Als kuipplant heeft de rozenplant regelmatig water nodig, omdat het substraat sneller uitdroogt. Een standplaats in halfschaduw of schaduw is noodzakelijk voor een gezonde groei.
Geitenbaard water geven in het bos
Het ondergrondse wortelsysteem mag niet uitdrogen, omdat de baard van de bosgeit snel zijn bladeren laat vallen. In de zware, maar losse kleigrond met zandgeh alte wordt het water goed opgeslagen. Aruncus dioicus kan ook kortere droge periodes overleven. Als het langere tijd niet regent, zul je de gieter vaker moeten gebruiken. Een tijdelijk ondergelopen grond levert geen problemen op voor de vaste plant.
Bemest de baard van bosgeiten op de juiste manier
De baard van de bosgeit geeft de voorkeur aan meer voedselrijke omstandigheden en geniet van een toevoeging van compost in het voorjaar. Hierdoor wordt de plant voorzien van alle belangrijke voedingsstoffen voor de groeifase. In de herfst kun je de grond mulchen. Terwijl het materiaal in de winter afbreekt, profiteert de plant van extra voedingsstoffen.
De baard van de bosgeit correct knippen
Snijmaatregelen zijn niet nodig omdat de baard van de bosgeit niet uit vorm groeit. De voorraden worden in de loop der jaren overvloediger en groter. Alleen de bereidheid tot verspreiding kan een gevaar worden als de ruimte beperkt is. Als u zelfvoortplanting wilt voorkomen, moet u de gebruikte bloeiwijzen in de herfst afsnijden. In het voorjaar wordt de plant dicht bij de grond teruggesnoeid, zodat de verse scheuten voldoende licht krijgen om te groeien.
Hoe transplanteer ik correct?
De vaste plant is moeilijk te verplanten als hij oud wordt. Daarom moet je de locatie zorgvuldig kiezen voordat je gaat planten. Ook wordt het delen steeds lastiger vanwege de houtige stengels en wortelstokken. Verdeel en verjong de plant op tijd om jezelf de moeite van verplanten te besparen.
hardy
De bosgeitenbaard is een van de winterharde vaste planten die gemakkelijk vriestemperaturen kunnen overleven. De wortelstokken zijn goed beschermd tegen vorst in de grond. Als je in de herfst een laag mulch over het substraat verspreidt, is de wortelstok zelfs in maanden zonder sneeuw goed geïsoleerd. De afgestorven plantendelen bieden bovendien bescherming tegen de kou en moeten daarom in de winter blijven staan.
Hoe potplanten overwinteren:
- op een beschermde plek in de schaduw
- op een houten blok
- Wikkel de container met folie
- Bedek het substraat met kreupelhout
- water geven op vorstvrije dagen
Ziekten
De vaste plant is resistent gebleken tegen ziekteverwekkers. Het blijft gespaard van ongedierte en lijkt zelfs oninteressant voor slakken.
Bruine bladeren
Bruine vlekken op de bladeren kunnen verschillende oorzaken hebben. Vaak is een verandering van locatie of transport bij warm weer de oorzaak. De planten reageren gevoelig op een snelle wisseling tussen regen en zon. Regendruppels op de bladeren werken als lenzen en veroorzaken zonnebrand. Schimmelinfecties of ongedierte kunnen ook vlekken veroorzaken, hoewel deze oorzaken zeer zelden een probleem zijn.
De baard van de bosgeit bloeit niet
Als de vaste plant in de herfst werd geplant, investeert hij zijn energie in wortelvorming. Het komt vaak voor dat de baard van de bosgeit het volgende voorjaar geen bloemen produceert. Pas als de plant goed is gesetteld, kan hij zijn energie in de bloei steken.
Tip
Plaats de bosgeitbaard vlak naast een roze bloeiende spar. De astilbes lijken erg op de rozenfamilie en zorgen voor een harmonieus totaalbeeld. Ze behoren tot de steenbreekfamilie en zijn daarom niet nauw verwant aan de bosgeitbaard.
variëteiten
- Kneiffii: Stengel draadig. Variëteit met stervormige bloemen in veerachtige pluimen, roomwit. Tot 100 centimeter hoog en 50 centimeter breed.
- Whirlwind: Steriele variëteit. De pluimvormige bloemen zijn crèmewit van juni tot juli. Tussen de 100 en 140 centimeter hoog.
