Ondanks zijn robuuste eigenschappen wordt de jeneverbes af en toe aangevallen door ziekten. Ze worden veroorzaakt door verschillende schimmels en kunnen gemakkelijk worden bestreden als ze vroeg worden ontdekt.
Welke ziekten kunnen jeneverbessen treffen en hoe kunnen ze worden bestreden?
Jeneverbes kan worden aangetast door ziekten zoals afsterving van scheuten, jeneverbesblaasroest, perenroest en meidoornroest. Om dit tegen te gaan, moeten aangetaste plantendelen worden verwijderd en weggegooid. Paardestaartafkooksel en bemesting op basis van kalium kunnen als preventieve maatregel worden gebruikt.
Veelvoorkomende ziekten:
- Instinctdood
- Jeneverbes bubbelroest inbegrepen
- Perenraster en
- Meijdoornrooster
Instinctdood
De schimmel Phomopsis juniperivora is verantwoordelijk voor deze ziekte. De sporen koloniseren naalden van jonge planten. Deze kleuren aanvankelijk bruin en later geelbruin tot grijs. De naalden blijven intact en vallen er niet af. Al na een paar dagen zijn er zwarte vruchtlichamen te zien op de afstervende naalden en zachte scheuten. Schietsterfte is vaak te zien bij de Virginiaanse jeneverbes. Aangetaste plantendelen moeten royaal worden verwijderd en weggegooid.
Jeneverbes bellenroest
Er zitten twee soorten roestschimmels achter deze ziekte die verschillende soorten jeneverbes koloniseren. Roestschimmels worden gekenmerkt door een verandering van gastheer. Voor een succesvolle vermeerdering zijn verschillende soorten bomen nodig. De strijd tegen deze schimmelziekten is voor beide soorten hetzelfde.
Perenraster
De ziekte wordt veroorzaakt door de roestschimmel Gymnosporangium sabinae, die in het voorjaar op jeneverbessen voorkomt. Het manifesteert zich als verdikkingen op de houtachtige scheuten. Onder vochtige omstandigheden zwellen de sporenbedden op tot gelatineuze belletjes. Ze ontwikkelen kleine sporen die bij winderig weer worden overgebracht naar de bladeren van perenbomen.
Peerraster geeft de voorkeur aan aanvallen:
- Juniperus sqamosa
- Juniperus chinensis
- Juniperus media
Meijdoornrooster
Deze schimmelziekte wordt veroorzaakt door de soort Gymnosporangium clavariiforme. De sporen nestelen zich tussen april en september bij voorkeur op de meidoorn. In het voorjaar vindt er een gastheerwisseling plaats. De schimmel koloniseert de scheuten van Juniperus communis en ontwikkelt tongvormige sporenafzettingen die oranje oplichten. Bij vochtig weer zwellen ze op en hebben ze een gelatineuze consistentie. Onder droge omstandigheden verliezen de sporenbedden water en krimpen ze.
Controle en preventie
Meestal kun je het zonder controle doen, omdat de meerderheid van alle aangetaste sierbomen een aantasting door roestschimmels goed overleeft. Aangetaste takken worden weggeknipt, zodat de schimmel zich niet verder kan vermenigvuldigen. Als de besmetting zich van de scheuten naar de bladeren verspreidt of als er rozen in de buurt zijn, moet u controleproducten gebruiken.
Regelmatig spuiten met paardenstaartafkooksel is een preventieve maatregel gebleken. Het extract wordt gespoten zodra de bladeren verschijnen. Kaliumbemesting kan ook preventief worden toegepast.
