De Maranta zijn bij de meeste binnentuinders waarschijnlijk beter bekend onder hun Duitse naam Pfeilwurz. Er zijn verschillende soorten van het geslacht, die allemaal worden gekenmerkt door krachtig gemarkeerde bladeren in felle kleuren. Vooral de soort Maranta leuconeura is een betoverende en onderhoudsvriendelijke bladplant. De variëteit, ook bekend als basket marante, heeft mooie, licht- en donkergroene bladeren met patronen.
Hoe verzorg ik een Maranta-plant op de juiste manier?
De Maranta, ook wel Arrowroot of Basket Maranta genoemd, is een makkelijk te verzorgen, tropische kamerplant met opvallend getekende bladeren. Hij geeft de voorkeur aan gedeeltelijk schaduwrijke locaties, een hoge luchtvochtigheid en temperaturen tussen 23-25°C. Gebruik tijdens het groeiseizoen elke 4-6 weken kalkarm water voor bewatering en bemesting.
Herkomst en gebruik
De pijlwortel of mandmarant - die soms ook als kleurrijke pijlwortel wordt verkocht - behoort samen met ongeveer 40 andere soorten tot de pijlwortelfamilie (bot. Marantaceae). De planten groeien in de tropische tot subtropische regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika. De mandmarante komt bijvoorbeeld uit het noorden van Brazilië en kan vanwege zijn behoefte aan warmte alleen als kamerplant worden gekweekt. De decoratieve bladplant mag tijdens de zomermaanden alleen bij mooi weer de frisse lucht in en voelt zich daar op het balkon of terras zeer comfortabel.
Uiterlijk en groei
De groenblijvende vaste plant groeit rechtop, is kruidachtig en vormt een dichte klomp. De langstelige, grote en opvallend getekende bladeren van de Maranta ontspruiten direct uit de knolvormige wortels en hangen iets overhangend. De mandmarante is zeer geschikt voor vensterbanken, aangezien hij slechts tussen de 20 en maximaal 30 centimeter hoog wordt.
bladeren
De ovale tot eivormige bladeren van de mandmarante zijn vrij groot, gemiddeld tien tot vijftien centimeter. Ze zijn afwisselend op de lange stelen gerangschikt en hebben een opvallend patroon met bruinachtige tot lichtgroene vlekken. De bladnerven hebben op hun beurt een rode tot roze kleur. Jonge bladeren groeien meestal aanvankelijk rechtop, opgerold, voordat ze zich uiteindelijk ontvouwen.
Bloemen en bloeitijd
Met een beetje geluk verschijnen de kleine witte bloemen van de mandmarante tussen april en mei. Vergeleken met de bladeren zijn deze echter vrij onopvallend en verschijnen ze slechts zelden en alleen op oudere exemplaren.
Fruit
Maranta-soorten ontwikkelen na de bloei kleine capsulevruchten, die echter op onze breedtegraden slechts zeer zelden voorkomen. Hiervoor is bemesting door insecten nodig, wat in de huiskamercultuur echter zelden voorkomt.
Toxiciteit
De mandmarant is - net als andere soorten arrowroot - niet giftig voor mens of dier.
Welke locatie is geschikt?
Het is niet zo eenvoudig om de juiste standplaats voor de Maranta te vinden, aangezien de tropische plant omstandigheden nodig heeft die vergelijkbaar zijn met die op zijn natuurlijke standplaats om gezond te gedijen als kamerplant. De perfecte plek is gedeeltelijk in de schaduw, noch donker, noch direct zonnig. Een gebrek aan licht leidt tot groeiachterstand, terwijl een teveel aan zonlicht ervoor zorgt dat de prachtige bladpatronen vervagen.
Qua temperaturen voelt de mandmarante zich het prettigst bij een warme 23 tot 25 graden Celsius, die ook bijna het hele jaar door zou moeten heersen. In de winter mag het alleen wat koeler zijn, maar ook hier mogen de graden niet onder de 18 graden komen. De plant moet ook worden beschermd tegen koude grond en tocht. Aan de andere kant moet de luchtvochtigheid het hele jaar door minimaal 60 procent zijn. Daarom kun je de mandmarante het beste in een lichte badkamer of in een verwarmde wintertuin kweken - hier zijn de vereiste omstandigheden het meest waarschijnlijk. bereikt.
Substraat
Als het gaat om het planten van grond, is de Maranta niet zo veeleisend als als het gaat om de locatie. Plant de plant in een goede humusrijke potgrond – hoe hoger het humusgeh alte hoe beter – en meng deze met geëxpandeerde klei of perliet voor een betere doorlaatbaarheid. Als alternatief kun je ook palm- of potplantenaarde gemengd met wat rododendronaarde gebruiken, zolang er maar geen turf in zit. Marants geven over het algemeen de voorkeur aan substraten met een lichtzure pH-waarde en een hoog voedingsgeh alte.
Planten en verpotten
Aangezien de mandmarant een plant met ondiepe wortels is, kun je hem het beste in een ondiepe bak planten. Hiervoor is zeker een goede drainage nodig, zodat overtollig irrigatiewater kan wegvloeien en er geen sprake is van wateroverlast. Speciale plantenpotten met een geïntegreerd irrigatiesysteem zijn het beste. Deze maken het moeilijk om te veel water te geven, omdat de planten slechts zoveel water opnemen als ze nodig hebben. Hydrocultuur daarentegen is lastig: alleen jonge planten die vanaf het begin in één kweek worden gekweekt, zijn er geschikt voor. Oudere planten mogen echter niet worden omgezet van aarde naar hydrocultuur.
Maranta hoeft niet jaarlijks verpot te worden. Pas als het substraat sterke wortels heeft, wordt het overgezet naar een iets grotere pot. Verwijder zoveel mogelijk van de oude aarde om de wortels van dichterbij te bekijken. Zorg ervoor dat u gedroogde of rotte wortels wegsnijdt voordat u opnieuw plant.
Maranta gieten
Als het om water geven gaat, zijn mandmarants behoorlijk veeleisend, omdat de kluit zo gelijkmatig mogelijk vochtig moet worden gehouden. De plant kan geen frequente droogte of frequente nattigheid verdragen. Af en toe drogen wordt echter getolereerd. Als de bladeren van de Maranta opzij rollen, is dit een duidelijk teken van een uitgedroogde kluit en moet deze dringend worden verwijderd met behulp van een gieter.
Gebruik bij het besproeien alleen water dat op kamertemperatuur is en een laag kalkgeh alte heeft - zoals goed oud of gefilterd leidingwater of opgevangen regenwater - en geef de plant tussen april en oktober voldoende water. Tussen november en maart kun je echter spaarzamer water geven.
Aangezien de mandmarante het hele jaar door een hoge luchtvochtigheid vereist, moet u hem dagelijks besproeien met kalkvrij water of een binnenfontein plaatsen. Als alternatief helpt een ondiepe kom gevuld met water ook. Vervang de vloeistof erin regelmatig om algenvorming te voorkomen.
Maranta op de juiste manier bemesten
Geef de Maranta in het belangrijkste groeiseizoen tussen april en oktober elke vier tot zes weken een vloeibare meststof voor groene planten of kamerplanten (€ 13,00 op Amazon). Dit dien je samen met het gietwater toe, maar je kunt als alternatief ook een langdurige meststof gebruiken in de vorm van bijvoorbeeld meststicks. Alleen na het verpotten hoeft de arrowroot niet bemest te worden - net als tijdens de wintermaanden tussen november en maart.
Snijd Maranta correct
Snoeien is niet absoluut noodzakelijk, maar je kunt de plant, die over het algemeen snoeien verdraagt, indien nodig tot twee derde van zijn massa inkorten. Het zal dan opnieuw ontkiemen. Deze maatregel is bijvoorbeeld nodig om oude, lelijke, verkleurde en/of verdroogde bladeren te verwijderen. Hiervoor is een schone en scherpe schaar voldoende.
Propageren Maranta
In het voorjaar tot de vroege zomer kun je de Maranta vermeerderen door stekken. Om er zeker van te zijn dat het rooten succesvol is, kun je het beste als volgt te werk gaan:
- Snijd sterke kopstekken van ongeveer tien tot 15 centimeter lang.
- Scheid hem van de moederplant direct onder een bladknooppunt.
- De nieuwe wortels zullen hier later ontkiemen, dus de bladknoop moet in de grond zitten.
- Verwijder de bladeren aan de onderkant.
- Vul een plantenbak met potgrond.
- Plant de stekken daar.
- Bevochtig het substraat goed.
- Plaats een doorschijnende, afgesneden PET-fles over de plant.
- Je kunt ook een plastic zak gebruiken.
- De muren mogen de plant echter niet raken.
- Plaats de container op een lichte, maar niet direct zonnige locatie.
- Houd de grond licht vochtig.
- Elke dag minstens een uur luchten.
De kleine Marantawortel kan binnen vijf tot zes weken worden verplaatst naar een geschikt substraat en eventueel een grotere container.
Overwintering
Zelfs tijdens de lange, donkere wintermaanden heeft de Maranta temperaturen nodig van minimaal 20 graden Celsius. De graden mogen in geen geval onder de 15 graden Celsius komen. Geef nu beduidend minder water, maar laat de plant niet uitdrogen. Pas vanaf maart wordt de watergift weer geleidelijk opgevoerd. Ook in de winter kan bemesting worden vermeden. Geef de plant regelmatig voeding zodra hij in het voorjaar de eerste nieuwe scheuten vertoont.
Ziekten en plagen
Iedereen die zulke hoge eisen stelt aan de locatie en verzorging, zoals de rieten marant, laat snel merken wanneer iets niet bij hem past:
- gekrulde bladeren, vaak met bruin blad, duiden op een standplaats die te koud en/of te donker is
- Bevlekte bladeren ontstaan wanneer het gietwater kalk bevat - dit hoopt zich op in de bladeren
- Op een te zonnige locatie verbleekt het blad echter snel
Plagen zoals spint of trips komen daarentegen vooral voor als de luchtvochtigheid te laag is. Verhoog je dit, dan verdwijnen de plagen vaak vanzelf. Als eerstehulpmaatregel de mandmarante eerst grondig douchen.
Tip
Het pijlwortelmeel dat sommige amateurkoks kennen, wordt niet verkregen uit de mandmarante (Marante leuconeura), maar uit de verwante soort Maranta arundinacea. Je hoeft dus niet de wortels van je mandmarante te drogen en fijn te malen tot bloem om fijne sauzen te toveren.
Soorten en variëteiten
Naast de soort Marante leuconeura, die voornamelijk als kamerplant wordt gekweekt, zijn er vier verschillende cultivars in de handel verkrijgbaar.
- 'Erythroneura': langwerpige bladeren die smaragdgroen gekleurd zijn en een mooi patroon van witte en donkergroene vlekken hebben. De onderkant van het blad is paars gekleurd, evenals de bladnerven
- 'Fascinator': waarschijnlijk de meest gekweekte variëteit als kamerplant met sterke groene, donkerder gevlekte bladeren, lichtgroene hoofdnerf en roodachtige bladnerven
- 'Kerchoviana': prachtige variëteit met smaragdgroene bladeren met links en rechts van de hoofdnerf talloze donkergroene en donkerbruine vlekken. Onderzijde blad blauwgroen met rode vlekken
- 'Massangeana': mooi klein blad met een gevlekte, olijfgroene kleur en met lichter getinte bladranden, ook de hoofdnerf is lichter, de onderkant van het blad is donker paarsrood
De soort Maranta cristata kan ook als kamerplant worden gekweekt, maar komt veel minder vaak voor. Hij staat ook wel bekend als de tweekleurige Marante en was tot nu toe alleen bekend bij liefhebbers.
