Niet alle larven zijn hetzelfde. Vooral in termen van hun nut of schadelijkheid. Als u exemplaren van dergelijke keverlarven in uw tuin tegenkomt, is het goed om de soort te kunnen identificeren. Gelukkig kun je niet alleen uiterlijke kenmerken gebruiken.
Hoe kun je larven in de tuin identificeren?
Om larven in de tuin te identificeren, let op hun grootte, kleur, lichaamsvorm en beweging. Veel voorkomende soorten zijn meikever (5-6 cm, donker achterlijf), junikever (5-7 cm, soortgelijke kleur, kruipend op de buik), tuinbladkever (1 cm, kleine beschadiging), rozenkever (3 cm, nuttig, liggend op zijn rug) en neushoornkeverlarven (tot 10 cm).
Welke larvensoort kunt u in uw tuin verwachten
De larven van mestkevers worden larven genoemd. Deze superfamilie binnen de orde van de kevers omvat een groot aantal soorten en geslachten - momenteel bedragen de voortdurend groeiende aantallen ongeveer 35.000 soorten en 2.500 geslachten wereldwijd. Natuurlijk zijn ze niet allemaal in Duitsland te vinden.
De ons bekende soorten en (sub)families zijn voornamelijk:
- Mestkever
- Jikever
- Junikever
- Hert Kever
- roze kever
- Tuinbladkever
- Neushoornkever
Hiervan worden mei- en junikevers, tuinbladkevers, rozenkevers en neushoornkevers voornamelijk in de tuin aangetroffen.
Waarom is het onderscheid zo belangrijk?
Het kunnen differentiëren tussen de soorten larven is zinvol, zowel voor verstandig tuinbeheer als voor algemeen natuurbehoud. Afhankelijk van de soort zijn de keverlarven schadelijk of nuttig voor de tuin. Bovendien genieten sommige – nuttige – soorten een speciale beschermingsstatus op grond van de Federale Natuurbeschermingswet. Deze omvatten voornamelijk rozen- en neushoornkevers. Het schaden, vangen of doden van hen in welke ontwikkelingsvorm dan ook is streng strafbaar.
Kenmerken van de verschillende soorten identificeren
Met een geoefend oog kunnen soorten larven worden geïdentificeerd aan de hand van hun uiterlijk, maar ook aan hun levensstijl en gedrag.
Meikeverlarven
Ze zijn een van de schadelijkste soorten die de wortels van levende planten aantasten, zoals gras of groenteplanten zoals sla, koolrabi en rapen. De larven bereiken een gemiddelde lengte van ongeveer 5-6 centimeter en zijn gebogen in een C-vorm, typisch voor larven. De buik is slechts licht verdikt en donker in tegenstelling tot het verder geelachtig lichte lichaam. Aan de voorzijde achter de bruinkleurige kop bevinden zich 3 paar poten met typische bochten. Omdat ze zich uitsluitend voeden met levend plantmateriaal, worden ze nooit aangetroffen in composthopen.
Juni keverlarven
Juni-keverlarven zijn moeilijk te onderscheiden van mei-keverlarven. Vanwege hun schadelijke aard moeten ze echter op dezelfde manier worden behandeld. Met 5-7 centimeter kunnen ze iets groter worden, maar hebben ze vrijwel dezelfde kleur - ze onderscheiden zich het best van de meikeverlarven door hun manier van voortbewegen: in tegenstelling tot de zijwaarts en kronkelend kruipende meikeverlarven bewegen ze zich op hun buik.
Tuinbladkeverlarven
De larven van de tuinbladkever, die ook schadelijk is, zijn erg klein: ze zijn slechts ongeveer een centimeter lang. De volwassen kevers zijn nog kleiner. Vanwege hun kleine formaat zijn hun schadelijke effecten echter verwaarloosbaar.
Rozenkeverlarven
De larven van de rozenkever, die nuttig zijn omdat ze dood materiaal eten, zijn middelgroot, ongeveer 3 centimeter lang. Hun buik is niet verdikt, maar loopt juist iets taps toe. De voorste paar poten zijn erg kort. Over het algemeen hebben ze een lichaam met een zeer dik vlees. De kleur is volledig beige-geelachtig. Hun voortbeweging in rugligging is karakteristiek en interessant.
Rhino Beetle Grubs
Ze zijn de grootste van de larven die in dit land voorkomen: ze kunnen wel een indrukwekkende 10 centimeter lang worden. Een ander onderscheidend kenmerk, dat gezien zijn opvallende omvang te verwaarlozen is, is de ontbrekende rij doornen op de buik.
