Goudligliguster wordt gekenmerkt door zijn hoge robuustheid. Zo kunnen we nog jaren genieten van de goudgroene bladeren, de geurige bloemen en, in de herfst, de kleine besjes. Maar een bestaan zonder ziektes zou te mooi zijn om waar te zijn.
Welke ziekten kunnen voorkomen bij de liguster?
Ziekten van de liguster kunnen onder meer bruin wordende bladeren zijn als gevolg van onjuiste verzorging, echte meeldauw, bladvlekken en verwelkingsschimmel. Tegenmaatregelen omvatten het afsnijden van geïnfecteerde delen, goede bemesting en vervanging van de grond in het wortelgebied in geval van een besmetting met verwelkingsschimmel.
Bruine bladeren
Bruine bladeren worden vaak geïnterpreteerd als een symptoom van een ziekte. Maar een nadere blik is hier noodzakelijk. Als de nieuwe groei in het voorjaar een bruinachtige kleur heeft, is een heldere locatie hoogstwaarschijnlijk verantwoordelijk. De bladeren moeten eerst wennen aan de zon.
Als er op andere momenten bruine bladeren verschijnen, is de verzorging meestal onjuist. Vooral door intensieve bemesting kunnen de bladeren bruin worden. Een andere mogelijke oorzaak is een lange, extreem droge of natte periode.
Echte meeldauw
In de zomer kan de liguster af en toe last hebben van echte meeldauw. Op de bladeren wordt een meeldauwwitte coating zichtbaar. Hoewel de ziekte zo zichtbaar is, is het sproeien van liguster meestal niet nodig.
Bladvlekkenziekte
Talrijke bruine tot zwarte stippen op de bladeren duiden op een besmetting met bladvlekkenziekte. Vochtige zomers bevorderen het uitbreken en verspreiden van de ziekte. Er kan bladverlies optreden. Onderneem actie zodra de ziekte wordt ontdekt om te voorkomen dat deze zich verder ontwikkelt en meer delen van de liguster aantast.
- snijd alle getroffen delen af
- Schaar vooraf reinigen en desinfecteren
- Composteer het afgesneden materiaal niet, maar gooi het weg als restafval
- Als de besmetting ernstig of hardnekkig is, injecteer dan een preparaat dat koper bevat (€ 6,00 op Amazon)
Tip
Zorg ervoor dat je de liguster niet met te veel stikstof bemest. Hierdoor wordt voorkomen dat het plantenweefsel sponsachtig wordt, wat de verspreiding van de schimmel zou bevorderen.
Verwelkende paddenstoel
De verwelkingsschimmel, technisch gezien verticillium genoemd, woedt in de grond in het wortelgedeelte van de liguster. Zijn aanwezigheid daar blijft aanvankelijk onopgemerkt. De beschadigde wortels zullen echter binnenkort niet meer in staat zijn de bovengrondse delen van de plant voldoende te voeden.
De bladeren krullen op, vertonen kleurveranderingen, drogen uit en vallen eraf. Hele scheuten kunnen ook afsterven. Als de ziekte niet onder controle wordt gebracht, zal de verdere groei erg traag zijn en zal de liguster schaars blad hebben.
De schimmel kan niet chemisch worden bestreden. Het vervangen van grond in het wortelgebied kan zinvol zijn. Verwondingen aan de ondiepe wortels moeten ook worden vermeden, zodat de schimmel geen verdere toegangspunten heeft.
