De onderfamilie van de rozenkevers bevat ongeveer 3.000 soorten die wereldwijd worden verspreid. Ze worden gekenmerkt door ongebruikelijke kleuren en patronen. Terwijl talloze exotische soorten als veevoer worden gebruikt, geniet de inheemse rozenkever een beschermd bestaan.
Waarom zijn larven van rozenkevers nuttig?
Rozenkeverlarven zijn nuttige helpers in de tuin die organisch afval afbreken en dienen als eiwitrijk voedsel voor reptielen en amfibieën. De larven van de inheemse goudroze kever zijn niet schadelijk en moeten worden beschermd, niet gecontroleerd.
Het kweken van larven van rozenkevers
De larven van verschillende rozenkevers zijn geschikt als voedsel voor amfibieën en reptielen. Daarom worden de insecten vaak gekweekt door eigenaren van exotische dieren. De larven bereiken een lichaamslengte van vier centimeter en zijn ongeveer zo dik als een vinger. Als relatief groot voedseldier biedt de rozenkeverlarve een eiwitrijke energiebron voor grote reptielen. Ze kunnen worden gevoerd aan verzwakte dieren of drachtige vrouwtjes. De insectenlarven zijn een populair visaas voor vissers.
Welke rozenkevers zijn geschikt voor de kweek?
Veel rozenkevers stellen geen speciale eisen aan de leefomgeving, daarom is het kweken ervan geschikt voor beginners. Net als zijn Afrikaanse verwanten geeft de Congo-rozenkever de voorkeur aan een droog, heet klimaat, terwijl Aziatische exemplaren in warme, vochtige klimaten leven. Rozenkevers kunnen worden gekweekt in een goed geventileerde doos gevuld met substraat. Alle soorten leven in de bodem en leggen hun eieren in het substraat.
Flower Beetles - Rosenkaefer!
| Uiterlijk | Herkomst | geschikt voor | |
|---|---|---|---|
| Chlorocala africana | variabel gekleurd, altijd glanzend metallic | Afrika | Beginners |
| Dicronorhina derbyana | rood-groen iriserend, witte strepen | Sahara | Beginners |
| Pachnoda marginata | oranjegeel, roodbruin of geelgerand | Congo | Beginners |
| Argyrophegges kolbei | wit met variabel zwart patroon | Afrika | Ervaren |
Substraat
De meeste rozenkevers leven in een grondmengsel van 80 procent bladverliezende boshumus en 20 procent rotte bladeren. Terwijl het substraat voor Afrikaanse soorten droog wordt gehouden, moet u ervoor zorgen dat de omgeving voor Aziatische rozenkevers voldoende vochtig is. Meng ongeveer 20 procent van het rottende hout door het substraat en bevochtig de grond regelmatig.
- Vochtigheid: 60 tot 80 procent
- Temperatuur: 18 tot 28 graden Celsius
- Substraathoogte: 15 tot 20 centimeter
Ontwikkeling
Rozenkevers blijven drie maanden in hun larvenstadium
Afrikaanse rozenkeverlarven komen na ongeveer drie tot vier weken uit. Ze leven in slib en eiwitrijk hout, dat wordt afgebroken door schimmels en micro-organismen. Larven van rozenkevers vertonen bij verstoring typisch gedrag en moeten daarom met rust gelaten worden. Ze rollen op hun rug en bewegen pulserend.
Af en toe voeren en het reguleren van de levensomstandigheden worden aanbevolen. De larven verpoppen zich drie maanden na het uitkomen. Gedurende deze tijd zijn ze zo groot dat ze niet langer over het hoofd kunnen worden gezien. Het duurt ongeveer vijf maanden voordat een ei een volwassen kever wordt.
De larven voeren:
- Plaats bloesems van fruitbomen, Oost-Indische kers, paardenbloemen of klaver op het substraat
- Vernieuw de bladlaag regelmatig
- witte rotte stukken hout aanbieden
Koop larven van rozenkevers
Als je niet de mogelijkheid hebt om te broeden, kun je larven van rozenkevers kopen. Je moet letten op de exacte herkomst en leefomstandigheden van de kevers, zodat je goederen van hoge kwaliteit krijgt. Er wordt gezegd dat de larven een voedzame voedselbron vormen voor reptielen en amfibieën. Daarom is de gezondheid van rozenkevers belangrijk.
Waar u op moet letten bij het kopen:
- Bepaal leeftijd en lengte
- Drie maanden oude larven staan op het punt te verpoppen
- Het is beter om jongere larven te kopen en ze te kweken voordat je ze voert
- Vermijd lange verzendroutes
Kan ik de larven van de rozenkever bestrijden?
De goudroze kever, afkomstig uit de onderfamilie Cetoniinae, komt oorspronkelijk uit Duitsland, heeft de wetenschappelijke naam Cetonia aurata en is een beschermde soort. Als sierheesters besmet zijn met rozenkevers, mogen alleen zachte en niet-dodelijke maatregelen worden gebruikt.
Verzamel kevers
Volwassen kevers voeden zich met stuifmeel, delicate bloemdelen en zoete plantensappen. Verzamel de kevers uit de bloemen in de vroege ochtenduren. Door de koele temperaturen kunnen de insecten zich bijna niet bewegen. Ze blijven aan de voedselplant totdat het warmer wordt. Plaats de kevers op alternatieve voedselplanten. De rozenkever vindt een ideaal leefgebied in gestructureerde open landschappen met droge hellingen of steengroeven, maar ook in bossige weiden.
Voorkeursvoedselplanten:
- Sierheesters: rozen, viburnum
- Wild fruit: vlierbes, meidoorn
- Kruidachtige planten: Schermbloemige planten
De goudroze kever is niet giftig en kan ook niet bijten. Er zijn geen speciale voorzorgsmaatregelen nodig bij het verzamelen.
Zijn larven van rozenkevers schadelijk?
Rozenkeverlarven eten geen planten, maar volwassen kevers wel
In tegenstelling tot soortgelijke larven zijn de larven van de inheemse rozenkever niet schadelijk. Ze vallen geen levende plantendelen aan, maar vervullen nuttige taken in de bodem. Omdat hun natuurlijke habitat verloren gaat, zoeken de insecten alternatieve toevluchtsoorden in tuinen.
Tip
Goudroze kevers zijn te herkennen aan hun geknielde antennes en sterke poten. Hun kleur varieert van groen tot blauw tot violet of brons.
Excursus
Onderscheidende larven van rozen en meikever
Als je een rups vindt, moet je deze op een oppervlak plaatsen. De meikeverlarven blijven in een gebogen houding op hun zij liggen en proberen te ontsnappen. De rozenkeverlarven draaien zich op hun rug en kruipen met pulserende bewegingen weg terwijl ze hun stompe poten in de lucht strekken. Terwijl de rozenkeverlarve gedrongener lijkt en het voorlichaam aanzienlijk slanker lijkt dan het achterlijf, is de meikeverlarve gelijkmatig dik.
habitat
De inheemse rozenkevers leven meestal in bossige weiden, op zonnige bosranden of op open plekken in het bos. Droge hellingen en steengroeven zijn waardevolle leefgebieden voor de soort, die tussen april en september vliegt. Het kan gebeuren dat de iriserende insecten zich in de pot of in het verhoogde bed nestelen. Vrouwtjes leggen hun eieren het liefst op zachte houtresten van eiken-, wilgen- of populieren. Zaagsel- of compostsubstraten bieden ook welkome legplekken. Af en toe zijn de larven te vinden in de nesten van de rode bosmier.
Larven vormen geen gevaar
De larven van de inheemse rozenkever leven in verrot hout of in mierenhopen. Af en toe worden ze aangetroffen in compost. Ze leven in het substraat en voeden zich met organische stoffen zoals dode plantendelen en houtresten totdat ze verpoppen in een cocon van houtvezels en substraatdeeltjes. De larven blijken dus belangrijke organismen te zijn die betrokken zijn bij de afbraak van organische resten en fungeren als humusproducenten.
Volwassen kevers zijn zeldzame helpers
De hongerige insecten eten niet alleen nectar en stuifmeel van bloeiende planten, maar ook bloemblaadjes, meeldraden en stampers. Ze zuigen de zoete sappen van beschadigde planten en overrijpe vruchten. Toch veroorzaakt de rozenkever geen noemenswaardige schade aan kruidachtige planten en houtachtige planten. Omdat de soort inmiddels zeldzaam is geworden, kan het geen plaag worden. Ze vervullen belangrijke functies als bloembestuivers en dragen zo bij aan een betere oogst van fruitbomen en bessenstruiken.
Tip
Als een vermoedelijke rozenkever de binnenkant van knoppen en bloemen vernietigt of verwoest, is het waarschijnlijk een andere soort, zoals de kleine rozenkever. Je kunt hem herkennen aan zijn dikke lichaamshaar.
Rozenkevers beschermen in plaats van ze te bestrijden
Rozenkeverlarven mogen niet worden verdreven, maar moeten worden beschermd
In plaats van de kever uit de tuin te verdrijven, moet je de zeldzame en behulpzame soort een leefgebied bieden. Als je al het dode hout uit je tuin verwijdert, ontneem je niet alleen de rozenkever een belangrijke levensbron. Talrijke andere soorten die zich in dergelijke ecosystemen hebben gespecialiseerd, worden verdreven.
Aanbevelingen voor een natuurlijke tuin:
- Stapel kreupelhout gemaakt van maaisel
- dode boomstronken
- variëteitrijke rozenhagen
- Delen van de tuin aan hun lot overlaten
Veelgestelde vragen
Wanneer komen rozenkevers uit?
Nadat de larven uit het ei komen, brengen ze de tijd door totdat ze in het substraat verpoppen. Ze vervellen twee keer en sluiten zich in het vroege najaar in een dunne laag van zand, aarde of stukken hout. In deze pop overwinteren de insecten tot het volgende voorjaar. Over het geheel genomen duurt de ontwikkelingscyclus ongeveer twee tot drie jaar. De volwassen kevers komen in april uit.
Hoe zien rozenkevers eruit?
Volwassen goudroze kevers zijn tussen de 14 en 20 millimeter lang. De bovenzijde van hun lichaam heeft een variabele basiskleur die groenachtig, blauwachtig, paars of goudkleurig kan zijn. Typerend is de metaalachtige glans met groene tot bronzen nuances. De kevers zijn aan de onderkant rood-goud gekleurd. De dekselvleugels hebben verschillende witte vlekken en dwarsgroeven. Opvallend is de witte kruisband die zich uitstrekt tussen de vleugels van de achterklep.
Kunnen mannetjes en vrouwtjes van de gewone rozenkever worden onderscheiden?
De inheemse soort leeft van bloemen van verschillende sierheesters en fruitbomen. Als het om voeding gaat, vertonen de geslachten van de goudroze kever geen verschillen. De lichaamskenmerken zijn ook vergelijkbaar. In tegenstelling tot verwante soorten rozenkevers zijn mannetjes op het eerste gezicht niet van vrouwtjes te onderscheiden. In tegenstelling tot hun vrouwelijke partners hebben mannetjes een ondiepe longitudinale groef die langs de zijkant van hun buik loopt.
Kunnen rozenkevers vliegen?
Net als alle rozenkevers heeft de inheemse soort ook vleugels die kunnen vliegen. Ze worden beschermd door de dekvleugels en kunnen onder de vleugeldekveren opzij worden geschoven. De vleugeldekveren blijven tijdens de vlucht gesloten en staan niet omhoog, waardoor een karakteristiek vluchtpatroon ontstaat. De metaalachtige glans van het lichaam is zichtbaar tijdens de vlucht, waardoor de insecten doen denken aan vliegende edelstenen.
