Paardestaart werd in de oudheid al beschouwd als een waardevolle medicinale plant. Heermoes werd later bijzonder belangrijk in de behandelingen van Sebastian Kneipp. Bewezen ingrediënten zoals silica en fytochemicaliën kunnen op basis van de huidige kennis ook met succes de symptomen verlichten.
Welk effect heeft paardenstaart in het veld?
De werking van heermoes is gebaseerd op ingrediënten zoals silica, kalium en secundaire plantaardige stoffen. Het kan gebruikt worden bij ontstekingen van de blaas, urinewegen, huid en slijmvliezen, bij hoesten, ademhalingsproblemen, bot- en gewrichtsproblemen en om huid, haar en nagels te versterken.
Welke ingrediënten bevat heermoes?
Paardenstaart bevat naast minerale componenten zoalskiezelzuur en kalium ook secundaire plantaardige stoffen Vanwege het hoge silicageh alte werd de medicinale plant vaak gebruikt om te reinigen zilver in het verleden en werd ook paardenstaart genoemd. Heermoes bevat tevens het sporenelement kalium. De medicinale plant produceert ook wateroplosbare plantenpigmenten, de zogenaamde flavonoïden, zoals kamferolie en quercentine. Basische stikstofproducten, die tot de groep van alkaloïden behoren, zijn ook in kleine hoeveelheden aanwezig. Mineralen en flavonoïden zijn aanwezig in zowel verse stengels als gedroogd poeder.
Hoe werken deze ingrediënten?
Kiezelzuur en kalium in heermoes ondersteunen de waterbalans van de cellen enversterken de celstructuur Voor de flavonoïde quercentine in heermoes is een oxidatieremmende werking bewezen. De effectieve vrije radicalenvanger gaat de ontwikkeling van kanker tegen. Kamferolie is geclassificeerd als slijmoplossend, plaatselijk verdovingsmiddel, pijnstillend, bloedsomloopstimulerend en diureticum. De olie mag niet gedurende een lange periode in hoge doses worden ingenomen. Vermijd paardenstaart als u zwanger bent, borstvoeding geeft of een hart- of nierziekte heeft.
Voor welke klachten kan ik paardenstaart gebruiken?
Door de verschillende ingrediënten helpt paardenstaartbij veel verschillende klachten. De toepassingen van paardenstaart zijn onder meer:
- Ontsteking van de blaas en urinewegen
- Hoest- en ademhalingsproblemen
- Ontsteking van de huid, slijmvliezen of tandvlees
- Bot- en gewrichtsproblemen zoals rhema en osteoporose
- Bloedvatziekten zoals spataderen en arteriosclerose
- Versterking en versteviging van huid, haar en vingernagels
- Vermindering van typische tekenen van veroudering, zoals rimpels en cellulitis
In de meeste gevallen wordt er een aftreksel van paardenstaart gemaakt en vervolgens plaatselijk aangebracht als kompres of zitbad. Voor interne toepassingen is het zinvol om het te bereiden als paardenstaartthee.
Tip
De juiste verwerking van paardenstaart
Kiezelzuur is het beslissende actieve ingrediënt bij de behandeling van celeigenschappen zoals het versterken van huid, haar, nagels en slagaders. Dit lost zeer langzaam op in water. Daarom moet u zorgvuldig rekening houden met de instructies voor het maken van paardenstaartthee en de lange kooktijd. Flavonoïden daarentegen zijn niet voor onbepaalde tijd temperatuurstabiel. Daarom mag een thee voor medicinale doeleinden maximaal 10 minuten trekken.
