De junikever is het kleinere broertje van de meikever. In tegenstelling tot zijn verwante soort veroorzaakt de junikever minder schade. Deze kunnen regionaal variëren en op sommige plaatsen groot zijn. Gerichte en milieuvriendelijke controle is vaak de enige uitweg.
Vechten tegen juni-kevers
Het bestrijden van volwassen kevers is vaak niet effectief omdat de larven zich in de grond blijven ontwikkelen. Om de verspreiding van de kevers te stoppen, moet je gerichte maatregelen nemen tegen de larven.
De larven hebben een luchtvochtigheid van 100 procent nodig. Op het bodemoppervlak kunnen ze niet overleven omdat ze direct uitdrogen. Als u de eerste tekenen van een ongediertebesmetting ontdekt, moet u het gazon grondig losmaken en beluchten. Met een freesmachine kun je de larvenpopulatie volledig vernietigen. Dit vernietigt echter de gehele bodemstructuur, en daarom zijn andere controlemethoden zinvoller.
Nematoden
Nematoden zijn kleine wormen die de larven van de junikever van binnenuit opeten
Een effectief middel zijn speciale spoelwormen die tegen junikevers worden gebruikt. De microscopisch kleine wezentjes zijn slechts 0,6 millimeter lang en komen van nature voor in de bodem. Van de nematoden is de soort Heterorhabditis bacteriophora een van de natuurlijke vijanden van de junikever.
Bevechten met nematoden heeft alleen zin in het eerste larvale stadium, omdat de larven na de vervelling niet langer gevoelig zijn voor de nematoden. De nematoden dringen de levende larven binnen, voeden zich met het celweefsel en vermenigvuldigen zich in het organisme. Binnen twee dagen sterft de rups en verlaten de nematoden de gastheer om verdere larven te besmetten. Het duurt maximaal zes weken voordat deze controlemethode maximaal succes boekt.
Tip
Nematoden moeten tussen augustus en september worden toegepast. Hoe eerder je begint met vechten, hoe gemakkelijker het is voor de nematoden om zich te vermenigvuldigen.
Applicatie
Speciaalzaken bieden speciale poeders aan die levende nematoden bevatten, die met water worden gemengd en op de getroffen gebieden worden aangebracht. Meng altijd de gehele inhoud van het zakje met water, aangezien de nematoden niet gelijkmatig door het poeder zijn verdeeld. Roer de oplossing grondig door voordat u het bottelt, zodat de nematoden zich niet op de bodem nestelen.
Giet de benodigde hoeveelheid in een gieter en giet de oplossing op de aangetaste plekken. Als de grond erg droog is, moet deze vooraf worden bewaterd. De nematoden hebben vochtige omstandigheden nodig en drogen snel uit. Om te voorkomen dat organismen zich aan de grassprieten hechten, moet u het gebied daarna water geven.
Goed om te weten:
- A altjes hebben een bodemtemperatuur nodig die hoger is dan twaalf graden Celsius
- Een temperatuurdaling 's nachts kan geen kwaad
- grote lichtgevoeligheid
- alleen 's ochtends of 's avonds aanbrengen
- Rondwormen reproduceren zich binnen twee tot drie weken
- Houd de grond gedurende deze tijd gelijkmatig vochtig
Parasitaire schimmels tegen junikevers
De keverlarven kunnen biologisch bestreden worden met behulp van speciale schimmels die parasitair leven. Er worden schimmels van het geslacht Metarhizium gebruikt, waarbij de soort Metarhizium anisopliae het meest wordt gebruikt als bestrijdingsmiddel. Wanneer het in contact komt met de larven, nestelen de sporen zich op de buitenhuid. Deze ontkiemen en doorboren het weefsel met de hyfen.
De schimmel ontwikkelt zich in de larve, zodat deze na een paar dagen sterft. De lente en de herfst worden aangegeven als gunstige behandelingsperioden, hoewel de temperaturen warm moeten zijn. Vervolgens zoeken de larven voedsel in de bovenste lagen van de grond.
Toepassing:
- Meng paddenstoelensporen met gesteriliseerde gerstkorrels
- Strooi het mengsel op de grond
- werk goed
- Het gazon rijkelijk water geven
Beauveria brongniartii
Deze parasitaire schimmel heeft een vergelijkbare levensstijl als Metarhizium anisopliae. Beide schimmels hebben zich gespecialiseerd op een paar gastheren. Het gebruik van Beauveria brongniartii blijft ondoeltreffend tegen de junikever. Dit is echter effectief in de bestrijding van meikevers.
Pyrethrum
De Kaukasische insectenbloem (Tanacetum coccineum) ontwikkelt een fytochemische stof die bedoeld is als verdedigingsmiddel en die al eeuwenlang door mensen wordt geëxtraheerd. Het actieve ingrediënt pyrethrum heeft een dodelijk effect op insecten omdat het zich via het zenuwstelsel verspreidt en de irriterende routes beschadigt. Het contactgif werkt alleen als de kevers direct worden bespoten. Ze wankelen, vallen van de bladeren op de grond en kunnen doodgaan. Veel fabrikanten van insecticiden gebruiken de stof voor hun producten die worden gebruikt om ongedierte te doden.
Tip
De spray maakt geen uitzondering op nuttige insecten. Pyrethrum is dodelijk voor alle insecten en mag daarom niet in de tuin worden gebruikt.
Wat te doen tegen junikevers in het appartement?
Junikevers oriënteren zich tijdens hun schemer- en nachtvluchten op lichtbronnen, omdat deze de silhouetten van bomen en struiken afsteken tegen de horizon. Ze kunnen ook verdwalen in appartementen als de ramen wijd open staan en er licht binnen is. Probeer de dieren te vangen met een pot met schroefdop en laat ze weer buiten los. Er is geen natuurlijke manier om van de kevers af te komen.
Bouw je eigen val
Geurvallen die een cocktail van feromonen bevatten, worden vaak gebruikt om tuinkevers te vangen. Dit dient als lokstof en trekt mannelijke kevers aan die op zoek zijn naar een partner. De effectiviteit van dergelijke vallen op junikevers is controversieel. Hoewel sommige tuinbezitters succes melden, blijven pogingen om hen in andere tuinen aan te trekken geen succes. Als je je eigen val wilt bouwen, moet je profiteren van de manier van leven van de kever. Gebruik kunstmatige lichtbronnen als lokstoffen.
Een keverval voor juni bouwen:
- snijd een plastic fles van 1,5 liter doormidden
- Plaats het bovenste gedeelte ondersteboven in het onderste uiteinde
- verticaal hangen op boom- of struikhoogte
- bevestig er een lichtbron achter
Tip
Je kunt de flesonderdelen, behalve de onderkant, groen verven om gebladerte te simuleren. Vergroot bovendien de ingangsopening met een uitgesneden trechter, zodat de kevers niet zo gemakkelijk op de grond vallen.
Junikevers voorkomen
Junikevers voelen zich bijzonder op hun gemak in het gazon als het open ruimtes en een warm, droog microklimaat heeft. Om de gebieden onaantrekkelijk te maken voor het leggen van eieren, moet je de leefomstandigheden voor de kever verslechteren. Om te voorkomen dat de vrouwtjes hun eieren in de grond leggen, moet de grasmat zo dicht mogelijk zijn. Dat kan met reguliere zorg. Begin met de eerste maaibeurt in het voorjaar als het gazon ongeveer acht centimeter hoog is geworden.
Gazononderhoud het hele jaar door:
- verticuteren in de lente
- naderhand bemesten
- wekelijks maaien
- snijd niet te diep
Gazonbescherming aanleggen
In warme streken worden zogenaamde gazonbeschermingsstoffen gebruikt, zodat de ongecontroleerde verspreiding kan worden beperkt. Deze matten worden op een diepte van tien centimeter aangelegd. Daarna volgt een laag aarde met graszaden of graszoden. Het materiaal is weerbestendig en rot niet. Prijzen kunnen variëren en liggen rond de drie euro per vierkante meter.
Hoe het werkt
Oude larven kunnen in de lente de plantenwortels niet bereiken vanuit de diepere grondlagen en jonge larven kunnen zich niet terugtrekken in diepere grondlagen om te overwinteren, dus vriezen ze dood. De matten voorkomen ook dat mollen de grond opgraven.
Verspreid de folie
Je kunt voorkomen dat vrouwelijke kevers hun eieren in de wei leggen. Hiervoor moet u tijdens de vluchtperiode folie of tuinvlies op het gazon leggen, zodat de junikevers niet op het substraat kunnen landen. Deze maatregel heeft alleen zin in kleine tuinen en moet gedurende meerdere weken elke avond worden herhaald. Om schade aan het gazon te voorkomen, mag de folie niet de hele dag op het gebied blijven liggen.
Wat zijn junikevers?
Achter de junikever (Engels: junikever of zomerkever) verbergt de soort Amphimallon solstitiale, ook wel bekend als de geribbelde wulpkever. Hij behoort tot de familie van de mestkevers en is nauw verwant aan de meikever. Junikevers bereiken een grootte tussen de 14 en 18 millimeter en hebben geelbruine tot bruine vleugeldekveren. De kruin en het halsschild zijn donkerder van kleur dan de rest van het lichaam.
Wat de kevers hun officiële Duitse naam gaf, is het patroon op de dekschilden. Er zijn drie verhoogde ribben aan elke kant. Wat opv alt zijn de lange antennes, waarvan het bevestigde compartiment als je goed kijkt in drie delen is verdeeld. De kevers zijn behaard op het halsschild en onder de dekkingsvleugels.
Voortplantings- en ontwikkelingsfasen
De kevers paren in juni. Het vrouwtje legt in juli tot 35 eieren in zandgrond. Ze vliegen terug naar de plaatsen waar ze zijn uitgekomen om hun eieren te leggen. Kort daarna sterft het vrouwtje. Het eerste larvale stadium komt uit tussen juli en augustus, afhankelijk van wanneer de eieren worden gelegd.
Zodra een larve is uitgekomen, kruipt deze in het substraat. Om te overwinteren vervellen de larven zodat ze de winter in het tweede larvale stadium overleven. Om beschermd te worden tegen de vriestemperaturen trekken de larven zich terug onder de vrieslijn van de grond.
In juni van het tweede jaar werpen de larven hun huid af om terug te migreren naar de wortels in het derde larvale stadium. In dit stadium overleven de larven de komende winter in diepere lagen van de aarde. In het derde jaar veranderen de larven in een pop waaruit in juni de volwassen kevers tevoorschijn komen. In de noordelijke regio's duurt de volledige ontwikkeling maximaal vier jaar.
De larvale stadia zijn zo groot:
- eerste fase: ongeveer één centimeter
- tweede etappe: twee tot drie centimeter
- derde fase: tot vijf centimeter
Vijanden
De natuurlijke vijanden van vliegende kevers zijn onder meer vleermuizen. De insectenetende zoogdieren zijn actief wanneer de junikevers ook op hun hoogtepunt zijn. De larven worden opgegeten door spitsmuizen en mollen. De verspreiding van junikevers wordt op natuurlijke wijze gereguleerd in natuurlijke tuinen met verschillende habitats waarin veel verschillende soorten insecten een optimaal leefgebied vinden.
Vijanden die in en op de grond leven:
- Geleedpotigen houden van steenkruipers
- Paradijsvlieg
- Dolkwespen
- Larven van diverse loopkevers
Verwarringsgevaar met andere kevers
Er zijn enkele soorten kevers die gemakkelijk kunnen worden verward met de junikever. Omdat sommige andere mestkevers ook junikevers worden genoemd, zijn er vaak misverstanden. Een duidelijke soortafbakening is echter belangrijk omdat controlemaatregelen ook nuttige kevers in gevaar kunnen brengen.
Meikever en junikever in vergelijking
De meikever (hier afgebeeld) is minder behaard dan de junikever
De meikever die het meest voorkomt in Midden-Europa is de meikever (Melolontha melolontha). Hij behoort ook tot de mestkeverfamilie en leeft in open landschappen. De larven hebben een goed losse grond met vochtige omstandigheden nodig. Optimale omstandigheden vinden ze vaak in tuinen, parken en weilanden.
| Jikever | Junikever | |
|---|---|---|
| Maat | 22 tot 32 millimeter | 14 tot 18 millimeter |
| vleugelhoezen | licht of donker roodbruin | geelbruin |
| Haar | fitting wit, nooit dekkend | bruinachtig, dicht borstelig |
| Longitudinale ribben | vier per dekschild | drie per dekschild |
Differentiatie van larven
De larven van mei- en junikevers zijn roomwit tot witgeel van kleur en hebben een bruine kopkapsel. Hierdoor zijn de soorten moeilijk van elkaar te onderscheiden, wat een gerichte bestrijding lastig maakt. Ze hebben een typische houding die doet denken aan een “c”. Om de twee soorten van elkaar te scheiden moet het laatste buiksegment nader worden onderzocht. Bij meikevers heeft dit laatste segment een ringvormige dwarsgroef, waardoor het segment in tweeën lijkt te zijn verdeeld.
Een ander belangrijk verschil tussen de junikever en de meikever is de anale kloof op het laatste segment. Bij de junikeverlarven wordt deze diep ingesneden en in drie stralen naar boven uitgewaaid. De larven van meikever hebben een ondiepe anale kloof.
Juli kever
De soort Anomala dubia, ook bekend als de metalen julikever, schuilt achter de julikever. De reden voor deze naam is de metaalachtige glans van het hoofd en het halsschild, die groen glinsteren. De dekschilden zijn lichtbruin van kleur. Deze soort behoort ook tot de mestkevers en is tussen de twaalf en 15 millimeter lang.
Een typisch identificerend kenmerk is het gebrek aan haar, waardoor hij zich onderscheidt van andere tuinkevers. Net als de junikever legt ook deze soort zijn eieren in zandgrond. De larven eten wortels van grassen en bomen, terwijl de kevers zich voeden met wilgen- en berkenbladeren.
Keveractiviteit juli:
- Vluchttijd tussen mei en augustus
- zonnige dagen hebben de voorkeur
- vliegt in de schemering
Rhizotrogus marginipes
Deze mestkever wordt soms de junikever genoemd omdat er geen officiële Duitse naam voor bestaat. Deze soort verschilt van de echte junikever doordat hij nauwelijks zichtbare strepen op de dekvleugels heeft. Het halsschild is donker gekleurd en grof tot fijn gestippeld. De rest van het lichaam heeft een roodachtig gele tot bruinachtige kleur. Rhizotrogus marginipes heeft aangrenzend haar, terwijl de junikever merkbaar harig is en lange trilhaartjes heeft aan de randen van de dekschilden.
Als de kever vliegt:
- tussen juni en juli
- in de avonduren
- bij voorkeur op koele dagen
Wat eten junikevers?
De larven eten zelfs zacht hout
Het dieet van de larven omvat fijne wortels van grassen, wilde kruiden en sierplanten in de tuin. Ze zijn in geen enkele plantensoort gespecialiseerd en eten de wortels van cyclamen, wilde wingerd, primula's of azalea's. Ook de wortels van houtige planten zoals rozen en rododendrons of vers geplante loofbomen en dennen worden door de larven opgegeten. Volwassen junikevers eten bladeren en bloemen van loofbomen zoals fruitbomen.
Waar leven junikevers?
Junikevers leven aan de randen van bossen en op landbouwgrond. Ze geven de voorkeur aan halfopen landschappen en zijn daarom ook te vinden in tuinen of parken met bomen en in lanen. Zuid-Noorwegen en Midden-Zweden vertegenwoordigen de noordelijke verspreidingsgrens van deze mestkever omdat hij warme temperaturen nodig heeft. Junikevers komen alleen plaatselijk in de bergen voor. De vrouwtjes zoeken naar zandige en goed losse grond om hun eieren te leggen. Ze vermijden vochtige locaties.
Wanneer verschijnen junikevers?
De vliegperiode van de junikever loopt van juni tot juli. Daarom heeft de soort zijn Duitse algemene naam gekregen. De kevers zijn niet overdag en geven de voorkeur aan warme temperaturen. Op warme zomeravonden gaan de kevers op zoek naar voedsel en partners. In bijzonder milde wintermaanden verpoppen de larven zich aan het einde van de winter, waardoor in sommige jaren junikevers in april kunnen verschijnen. Ze zwermen in grote aantallen rond en worden daarom vaak in verband gebracht met een keversplaag. Ongeveer tweederde van de vliegende kevers is mannelijk.
Mannetjes junikevers zwermen rond tuinmeubelen, bomen en struiken op warme zomeravonden rond 21 juni omdat ze op zoek zijn naar een partner.
Excursus
Vliegende juni-kever
Deze mestkevers worden beschouwd als onhandige vliegers omdat ze vaak onbedoeld op kleding landen. Dit komt doordat de dieren zich oriënteren op de hogere silhouetten voor de heldere horizon. Mensen kunnen gemakkelijk worden verward met een boom. Een andere reden voor het onhandige gedrag zijn de relatief kleine vleugels, die veel gewicht moeten dragen. De manoeuvreerbaarheid tijdens de vlucht heeft te lijden onder deze ongelijke verhouding.
Schadelijke en nuttige larven
De volwassen junikever vormt geen gevaar voor bomen, ook al zwermen ze in grote aantallen rond en eten ze bladeren. Na een paar weken verdwijnen de kevers net zo snel als ze verschenen, zodat loofbomen en fruitstruiken zich in korte tijd kunnen herstellen van de schade veroorzaakt door hun voeding.
De larven kunnen echter gazons of bloembedden aantasten. Ook nieuwe aanplant van bomen wordt bedreigd. Als de larven wortels eten, kunnen de aangetaste planten zichzelf niet langer van voldoende voedingsstoffen en water voorzien. Ze sterven na verloop van tijd af. Omdat de larven van verschillende schadelijke en nuttige soorten erg op elkaar lijken, moet je onderscheid maken tussen de soorten voordat je ze bestrijdt.
| Engerling | Kleuren | Eten | Speciale kenmerken |
|---|---|---|---|
| roze kever | wit met grijsachtige tinten | dode plantenresten | uitgestrekt, op de rug kruipen |
| Neushoornkever | witachtig met lichtbruine schuimkraag | dode plantenresten | tot 10 cm lang |
| Tuinbladkevers | witachtig met bruine kop | levende plantendelen | uitgerekt, kruipend op de buik |
kwaadaardige afbeelding
Het grootste gevaar voor de planten komt van de larven in het derde stadium, omdat ze een bijzonder grote hoeveelheid voedsel eten. Het eerste waarschuwingssignaal is een vertraagde grasgroei die op bepaalde plekken in het gazon optreedt. Ronde plekken met gedroogd gras zijn een typische indicatie voor larven in de grond. De dode gebieden kunnen met je blote hand worden verwijderd, waardoor de nesten van de larven zichtbaar worden.
Gevolgschade:
- onberoerd terrein door wilde zwijnen
- gebieden geplukt door vogels
- Mollenhoop
Excursus
Junikevers en cultuur
Kinderen worden al op de kleuterschool en op de basisschool geconfronteerd met de junikever. Het dient als sjabloon voor kleurpagina's en verschijnt in ezelsbruggetjes waarmee kinderen de maanden kunnen ontdekken. Om de angst voor de dieren weg te nemen, voeren veel scholen vangactiviteiten uit. Kinderen kunnen de kevers van dichtbij bekijken en leren over de onderscheidende kenmerken van de meikever. Met behulp van clipart of collages kunnen kinderen de bruingekleurde wulpkevers in hun natuurlijke habitat weergeven.
Veelgestelde vragen
Zijn juni-kevers gevaarlijk?
Vliegende juni-kevers vormen geen gevaar, zelfs niet als je de kevers oppakt. Veel mensen zijn bang als de kevers rechtstreeks op hen af vliegen. Maar de angst voor een beet is ongegrond. De dieren steken niet, zijn niet giftig en zuigen geen bloed. Zelfs als uw huisdier een junikever heeft gegeten, hoeft u zich geen zorgen te maken. Katten eten junikevers graag als tussendoortje wanneer ze hun natuurlijke jachtinstinct nastreven.
Bouwden junikevers nesten?
Het grote aantal kevers dat op warme zomeravonden verschijnt, doet vermoeden dat junikevers in nesten leven. Maar de kevers bouwen geen schuilplaats. Ze leggen hun eieren op kale grond als deze zandig genoeg is. Nadat de larven uitkomen, trekken ze zich terug in het substraat voor verdere ontwikkeling. De volwassen kevers kruipen uiteindelijk weer uit de grond.
Wanneer verdwijnen de junikevers?
De enige reden voor een kever om te overleven is om zich voort te planten, en daarom is hun levensduur erg kort. Nadat dit is voltooid en de vrouwtjes hun eieren hebben gelegd, sterven de junikevers binnen hetzelfde jaar.
Waar komt de junikever vandaan?
De mestkevers houden van warmte en bewonen open habitats die worden verwarmd door de zon. Ze bezoeken vaker tuinen en zijn niet bang voor de bebouwde kom, omdat deze beter beschermd is en de warmte vasthoudt. Om de dieren te laten overleven zijn fragmentarische gazons, zandgronden en bomen en struiken belangrijk als voedselbronnen.
Hoe lang blijven junikevers?
Junikevers houden van warmte, daarom verschijnen ze vooral in de zomermaanden. Als de wintermaanden bijzonder mild zijn, kunnen de larven al in april verpoppen. De volwassen kevers vliegen dan veel eerder uit om voedsel te zoeken en een partner te vinden. Bij regenachtig weer vliegen ze niet. Het massa-evenement duurt een paar weken.
Hoe lang leven junikevers?
De kevers worden niet erg oud. Nadat ze uitkomen, wordt verwacht dat de kevers vier tot zes weken zullen leven. Dit bereik kan enigszins variëren, afhankelijk van het weer.
Waar leven junikevers overdag?
Om ervoor te zorgen dat de onhandige vliegers beter beschermd zijn tegen roofdieren zoals vogels en zoogdieren, hebben ze hun activiteit verplaatst naar de schemering. Uw vlucht duurt een paar uur. Daarna verstoppen de junikevers zich weer in de lage vegetatie, waar ze de dag doorbrengen.
