Wilde bramen in het bos hebben zelden last van ernstige ziekten. De bramenrassen die voor de tuin worden gekweekt, hebben daarentegen soms wat hulp nodig tegen verschillende ziekteverwekkers.
Welke ziekten komen voor in bramen en hoe kunnen ze worden voorkomen?
Belangrijke ziekten van bramen zijn onder meer de ziekte van Rubus, wijnstokziekte, echte meeldauw, valse meeldauw, grijze schimmel en Colletotrichum vruchtrot. Trellis, bessenmest, regelmatig snoeien van geoogste stokken en het verwijderen van geïnfecteerd plantmateriaal helpen preventief.
Dierlijke plagen op de bramenstokken
Naast de ziekten veroorzaakt door schimmels en andere ziekteverwekkers, zijn er ook tal van plagen die schade aan de bladeren en vruchten kunnen veroorzaken. Een van de bekendste plagen op bramenplanten is de zogenaamde bramengalmijt. Het zuigt aan de vruchten, waardoor ze niet meer volledig rijpen en rood blijven. Het beste tegengif tegen de verspreiding van de bramengalmijt en de even schadelijke bloemenstalker is het afsnijden van de geoogste bramenstokken in de herfst en winter. Op deze manier kunnen de klauwen en schuilplaatsen van het ongedierte in de winter worden verwijderd met behulp van de scheutpunten van de oude stokken.
Verzorging en bemesting voor de vitaliteit van bramen
Preventie is de beste manier om te voorkomen dat ziekten voorkomen op braambessenstokken. De algemene vitaliteit van het gewas dient te worden vergroot door de bramenplanten in een niet te dichte en goed geventileerde vorm te plaatsen met behulp van een traliewerk of ander klimhulpmiddel voor bramen. Bovendien kunnen misvormingen aan bladeren, stengels en vruchten ook het gevolg zijn van een ontoereikende toevoer van bepaalde voedingsstoffen. Bemesting met speciale kaliumhoudende bessenmeststoffen (€ 10,- op Amazon) of een biologisch alternatief in de vorm van dierlijke mest of compost moet indien mogelijk meerdere keren per jaar worden toegediend. Door regelmatig de twee jaar oude stokken na de oogst af te knippen, krijgen de nieuwe scheuten voldoende licht en ruimte, maar worden ziekten en plagen van hun levensonderhoud beroofd.
De belangrijkste bramenziekten en hoe je ze kunt bestrijden
De meeste van de volgende ziekten zijn moeilijk onder controle te houden en komen vaak voor als de bevolkingsdichtheid te hoog is:
- de Rubus-duiken
- de wijnstokziekte
- echte en valse meeldauw
- het grijze paard
- de Colletotrichum vruchtrot
Bij rubus-wijnstok groeien de zijscheuten in een samengedrukte en plukachtige vorm. De hierdoor getroffen bramenranken zijn verzwakt in hun vitaliteit en sterven meestal binnen ongeveer vijf jaar. Wijnstokziekte daarentegen zorgt er in eerste instantie voor dat er zwarte en paarse vlekken op de wijnstokken verschijnen. Later vormen zich zwarte vruchtlichamen van dit type schimmel, die, indien ernstig, ook tot de dood van de planten kunnen leiden. Bij valse meeldauw drogen de bramen uit voordat ze rijpen, terwijl bij echte meeldauw een witgrijze laag ontstaat op de bladeren en ranken van de bramenplant. Tegen meeldauw kun je spuiten met een biologisch afkooksel van brandnetels of paardenstaarten die een paar dagen in water hebben geweekt.
Tips en trucs
Hoewel er enkele chemische middelen tegen bramenziekten bestaan, bederven deze meestal de bruikbaarheid van het fruit gedurende minstens een jaar. Sommige ziekten kunnen worden ingeperkt door consequent geïnfecteerd plantmateriaal te verwijderen en de gewasdichtheid gelijk te maken.
