Niet alle weilanden zijn hetzelfde - en paarden moeten aan zeer speciale voorwaarden voldoen, zodat de steppedieren, die graag bewegen, zich daar op hun gemak voelen.
Wat zijn de kenmerken van een goede paardenweide?
Een ideale paardenweide moet structureel rijke, eiwitarme grassen, verschillende weidekruiden, duurzame graszoden en dichte vegetatie hebben. Het moet vrij zijn van onkruid en giftige planten en een stevige of elektrische afrastering hebben om het te beperken.
Wat is belangrijk in een paardenwei
Deskundige paardeneigenaren weten dat je gevoelige dieren niet zomaar op een weiland moet zetten - vooral als grassen en kruiden een hoofdbestanddeel van het dieet van het dier zouden moeten uitmaken. De perfecte paardenmanier heeft de volgende kenmerken:
- Het bevat structuurrijke maar eiwitarme grassen en verschillende weidekruiden.
- In plaats daarvan zijn onkruid en giftige planten idealiter afwezig.
- Het is extreem duurzaam - paarden hebben veel beweging nodig en belasten daardoor de grasmat.
- Het weiland wordt gekenmerkt door dichte begroeiing zonder kale plekken, zodat de dieren voldoende voedsel kunnen vinden.
- De bestaande voedselplanten zijn lekker, anders worden ze niet gegeten.
Een paardenweide moet ook omheind zijn, waarbij een stevige omheining de beste (want veiligste) keuze is. Omdat dit echter niet altijd mogelijk is, kunt u als alternatief een elektrische afrastering installeren (€ 94,00 op Amazon). In plaats van de bijna onzichtbare draad moet je gekleurd isolatietape gebruiken.
De juiste zadenmix voor een paardenweide
Om aan al deze voorwaarden te voldoen, moet u bij het inrichten van de paardenweide letten op de juiste locatie en het gebruik van het juiste zaadmengsel. Een natte weide is uiterst ongeschikt voor paarden. Gebruik voor het zaaien geen mengsel voor rundveeweiden, deze zijn veel te rijk aan eiwitten. Mengsels met raaigras, weidepluim en timotheegras, weidezwenkgras en roodzwenkgras zijn geschikter.
Het onderhouden van een paardenweide
Paardenweiden moeten regelmatig worden geoogst, zodat onaangename parasieten zich niet vermenigvuldigen. Bovendien moeten de paarden regelmatig van weiland kunnen wisselen, zodat een gebied tussentijds kan herstellen en regenereren. Controleer de weide af en toe op ongewenste begroeiing (bijvoorbeeld smalle weegbree of het zeer giftige Jakobskruiskruid) en verwijder deze voordat deze kan zaaien en zich verder kan verspreiden. Regelmatige bemesting is ook aan te raden, al mag u alleen langzaam vrijkomende stikstofhoudende meststoffen strooien. Conventionele kunstmest is meestal te stikstofrijk en daardoor te rijk aan eiwitten.
Tips en trucs
Als steppedieren hebben paarden vaak behoefte aan magere weiden. Dat uw weide te eiwitrijk en dus te vet is, kunt u zien aan indicatorplanten zoals brandnetels, onkruid, paardenbloemen, gras en orak, maar ook aan herderstasje, vogelmuur en dovenetel.
