Hun bloemen zijn kleiner dan die van viooltjes. Maar ze zijn buitengewoon mooi en kunnen de hele zomer en herfst aanwezig zijn. Wat kun je nog meer leren over gehoornde viooltjes als je ernaar kijkt?
Hoe ziet een profiel voor gehoornde viooltjes eruit?
Hoornviooltjes behoren tot de violette plantenfamilie en komen oorspronkelijk uit de Pyreneeën en Noord-Spanje. Ze zijn winterhard, groenblijvend en bloeien van mei tot september. Gehoornde viooltjes geven de voorkeur aan een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek en een humusrijke, voedselrijke grond. Ze zijn gemakkelijk te verzorgen en kunnen worden vermeerderd door zaaien, delen of stekken.
Kort en to the point
- Plantenfamilie en geslacht: Violette familie, Altviool
- Herkomst: Pyreneeën, Noord-Spanje
- Groei: kruidachtig, laag
- Bloeiperiode: mei tot september
- Bladeren: groenblijvend, ovaal, gekerfd
- Locatie: zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
- Verzorging: nauwelijks verzorgingsintensief
- Winterhardheid: tot -12 °C
- Vermeerdering: zaaien, delen, stekken
- Bijzondere kenmerken: eetbaar, giftig voor katten
Het gehoornde viooltje – met gehoornde bloemen
Hoornviooltjes danken hun naam aan een kleine uitloper. Je vindt hem midden tussen de bloemen. Gehoornde viooltjes kunnen meerdere jaren overleven. Ze zijn winterhard tot -12 °C en groeien graag in het wild.
Ook interessant voor lokale tuinen
Deze planten komen oorspronkelijk uit de Pyreneeën en delen van Noord-Spanje. Maar ze gedijen ook in lokale tuinen. De locatie moet zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw zijn. Een humusrijke, voedselrijke en doorlatende ondergrond is minstens zo belangrijk als helderheid en warmte.
Als je gehoornde viooltjes in je tuin plant, hoef je ze nauwelijks te verzorgen. Op een geschikte locatie hoeven deze planten niet te worden bemest of bewaterd. Je hoeft alleen de dode bloemen te verwijderen. Dit heeft als voordeel dat er nieuwe bloemen ontstaan.
Van onder naar boven bekeken
Ze worden tussen de 20 en 30 cm hoog. Hun groei is bossig tot uitgestrekt. In de grond vormt zich een persistente wortelstok. Eivormige, puntige bladeren ontspruiten aan het oppervlak, gekerfd aan de rand en behaard aan de onderkant. De bladeren zijn groenblijvend.
De geurige bloemen verschijnen tussen mei en juni en zijn te bewonderen tot augustus/september. Met een diameter tussen 2 en 3 cm zijn ze kleiner dan die van viooltjes. Hun kleur is violet of paars. Sommige hybride variëteiten hebben verschillende bloemkleuren.
Tips en trucs
Deze delicate wezens zijn vatbaar voor ziekten zoals echte meeldauw en stengelrot. Ze eten ook graag slakken en rupsen. Zorg daarom voor een comfortabel klimaat en verharding in de vorm van kunstmest en besproeien met knoflook- of paardenstaartafkooksel.
