De kruiskruid of kruiskruid (Senecio) is een zeer giftig geslacht van planten uit de madeliefjesfamilie. Bekende en gevreesde vertegenwoordigers zijn vooral Jakobskruiskruid en Jakobskruiskruid. De prachtige planten zijn zeer gevaarlijk voor zowel mens als dier en moeten daarom effectief bestreden worden. Dit is echter lastig omdat de planten zaden over grote afstanden kunnen verspreiden. De smalbladige kruiskruid groeit bijvoorbeeld vooral langs snelwegen en spoorlijnen, omdat de zaden ervan met hetzelfde transportmiddel worden verspreid.

Hoe kan ik Jakobskruiskruid succesvol bestrijden?
Om Jakobskruiskruid effectief te bestrijden is het aan te raden de planten uit te trekken of te knippen voordat ze bloeien, de aangetaste plekken twee keer per jaar te maaien of af te dekken met een onkruidvlies. Chemische en biologische methoden zijn echter minder succesvol.
Maai grotere gebieden twee keer per jaar
In principe moet oud onkruid snel worden verwijderd of niet worden gezaaid, zelfs als het in kleine hoeveelheden is - anders zullen de zeer krachtige planten zich zeer snel over grote oppervlakken verspreiden. Zodra dit is gebeurd, mag het getroffen gebied niet langer als weiland of voor hooiproductie worden gebruikt en moet het minimaal twee keer per jaar worden gemaaid, idealiter direct vóór de bloei. Deze methode is echter zeer tijdrovend en moet daarom met andere worden gecombineerd. Het grasmaaisel moet worden verwijderd en bij voorkeur worden verbrand, omdat de bloemen nog niet rijp zijn en nog kunnen uitzaaien.
Uitscheuren en uitknippen
Voor individuele of enkele exemplaren is het zinvol om ze over een groot gebied op te graven of uit te snijden. De beste manier om dit te doen is door een graafvork (€ 139,00 op Amazon) te gebruiken die zo laag mogelijk wordt geleid. Jakobskruiskruid ontwikkelt vaak een diepe penwortel; alle wortelcomponenten moeten ook worden verwijderd, omdat de plant zelfs uit de kleinste delen weer kan uitlopen. Om dezelfde reden hoort opgegraven grondkruid niet in de compost, maar moet het worden verbrand of bij het GFT-afval worden weggegooid.
Chemische en biologische controle
In de particuliere sector is grootschalige chemische controle van Jakobskruiskruid moeilijk omdat er toestemming moet worden verkregen, maar deze wordt alleen verleend aan landbouwbedrijven. Behandeling met herbiciden die effectief zijn tegen kruisbloemige kruiden is daarom niet mogelijk. Biologische bestrijding door het gebruik van karmijn- of bloedbeerrupsen (Tyria jacobea) vertoont ook slechts beperkt succes.
Andere methoden
In plaats van te vertrouwen op chemicaliën, kun je het aangetaste gebied na het maaien enkele maanden afdekken met een onkruidvlies, waardoor de resterende delen van de plant afsterven. Deze methode is zeer effectief voor grotere gebieden, maar heeft een ernstig nadeel: het doodt ook alle andere groei.
Tip
Voordat je begint met het bestrijden van Jakobskruiskruid, voer je eerst een specifieke bepaling uit. Sint-Janskruid, een medicinale plant, lijkt bijvoorbeeld sterk op Sint-Jacobskruiskruid.