Alles over lelietje-van-dalen: profiel, verzorging en gebruik

Inhoudsopgave:

Alles over lelietje-van-dalen: profiel, verzorging en gebruik
Alles over lelietje-van-dalen: profiel, verzorging en gebruik
Anonim

Lelietje-van-dalen worden terecht genoemd, omdat hun belangrijkste bloeiperiode in mei v alt. De intens geurende lentebloem wordt dan ook vaak cadeau gegeven op Moederdag. Helaas is de bloem erg giftig en mag daarom niet worden gekweekt in tuinen met kinderen en huisdieren.

Lelietje-van-dalen-kenmerken
Lelietje-van-dalen-kenmerken

Wat zijn de kenmerken van het lelietje-van-dalen in het profiel?

Lelietje-van-dalen (Convallaria majalis) zijn lentebloemen uit de aspergefamilie. Ze worden 10 tot 30 cm hoog, hebben twee tot drie lancetvormige, middel- tot donkergroene bladeren, klokvormige witte of roze bloemen en rode bessen. Hun belangrijkste bloeitijd is mei. Ze zijn zeer giftig en geven de voorkeur aan schaduwrijke tot halfschaduwrijke locaties.

De Lelietje-van-dalen – Een profiel

  • Botanische naam: Convallaria majalis
  • populaire namen: Marienglöckchen, Maieriesli
  • Plantenfamilie: Aspergefamilie
  • Herkomst: inheemse bloeiende plant
  • Verspreidingsgebied: Europa, Noord-Amerika
  • voorkeurslocatie: schaduwrijke tot halfschaduwrijke loofbossen
  • Hoogte: 10 tot 30 centimeter
  • Bladeren: twee, soms drie bladeren per plant
  • Bladvorm: lang, lancetachtig
  • Bladkleur: midden tot donkergroen, gecultiveerde vormen met lichte randen
  • Bloemvorm: klokvorm, maximaal 10 bellen per steel
  • Bloemkleur: meestal wit, af en toe roze, ook dubbel
  • Bloeitijd: eind april tot begin juni
  • Fruit: rode bessen in de herfst
  • Wortel: wortelstok, geen bloembol
  • Vermeerdering: zaden, worteldeling
  • Winterhardheid: absoluut winterhard
  • Toxiciteit: zeer giftig in alle delen van de plant
  • Gebruik als medicinale plant: hartversterking, duizeligheid, oogziekten
  • Natuurbehoud: beschermd in sommige delen van Europa en Duitsland

De wortels van het lelietje-van-dalen zijn wortelstokken

Hoewel lelietje-van-dalen commercieel te vinden is onder de bloembollen, is het geen bolplant. Het lelietje-van-dalen vormt wortelstokken. Dit zijn verdikte wortels waarin voedingsstoffen worden opgeslagen.

Verwarringsgevaar met wilde knoflook

Lelietje-van-dalen mag onder geen enkele omstandigheid worden gegeten, noch de bladeren, bloemen, noch de rode bessen. Helaas lijken de langwerpige bladeren erg op het daslookkruid. Het verwarren van de twee planten kan leiden tot ernstige vergiftiging.

In tegenstelling tot lelietje-van-dalen ademen de bladeren van wilde knoflook een sterke knoflookgeur uit. Lelietje-van-dalenbladeren zijn bijna geurloos.

Het opvallende onderscheidende kenmerk van wilde knoflook is het feit dat de stengels slechts één blad hebben, terwijl lelietje-van-dalen twee of drie bladeren hebben.

Lelietje-van-dalen en sneeuwklokjes lijken maar een beetje op elkaar

Er bestaat echter geen risico op verwarring tussen lelietje-van-dalen en sneeuwklokje. Sneeuwklokjes hebben ook witte bloemen, maar ze hebben geen geur.

Bovendien zijn sneeuwklokjes al lang vervaagd als de lelietje-van-dalen beginnen te ontkiemen en bloeien.

Tip

De naam Convallaria majalis geeft al de voorkeurslocatie van het lelietje-van-dalen aan. Convallaria betekent vallei, en de voorjaarsbloem gedijt bijzonder goed op lichtvochtige en schaduwrijke locaties. Majalis is een afgeleide van mei, de belangrijkste bloeitijd van de plant.

Aanbevolen: