Het kweken en vermeerderen van bekende rozenvariëteiten is erg leuk - hoeveel leuker is het om je eigen rozen te kweken? Rozen kweken is een leuke hobby, maar vergt veel geduld. Het duurt immers enkele jaren voordat je succesvol wordt. In dit artikel leggen wij je uit hoe je op deze manier kunt beginnen met het kweken van rozen. Probeer het eens!
Hoe kan ik zelf rozen kweken en vermeerderen?
Om je eigen rozen te kweken, kies je verschillende rozenvariëteiten met rozenbottelformatie, plant je ze in een bed en kruis je ze specifiek of via natuurlijke bestuiving. Verzamel rijpe rozenbottels, verwijder de zaden en zaai ze na een koude behandeling. Kweek zaailingen, selecteer veelbelovende variëteiten en vermeerder ze vegetatief.
Rozenveredeling betekent meer dan alleen vermeerdering
Het kweken van rozen is veel meer dan alleen het kweken of vermeerderen van reeds bekende variëteiten. Bij de vermeerdering is vooraf bekend wat er uiteindelijk uit zal komen, bij de veredeling blijft het tot de eerste bloem (en vaak ook tot de tweede) spannend hoe het resultaat eruit zal zien. Met een beetje geluk ontstaan er compleet nieuwe soorten waar je uiteindelijk je eigen naam aan kunt geven.
Eerste stap: het verkrijgen van nieuwe rassen
Om rozen te gaan kweken, heb je eerst ouderplanten nodig. Kies hiervoor zoveel mogelijk verschillende soorten rozen, maar ze moeten allemaal één eigenschap hebben: ze moeten rozenbottels vormen. Plant deze rozen nu in een bed. Overigens: veel wilde rozensoorten zijn niet geschikt voor de rozenteelt omdat het pure variëteiten blijven.
Verschillende soorten rozen planten en met elkaar kruisen
Rozenbloesems zijn hermafrodiet en zijn altijd afhankelijk van kruisbestuiving. Bestuiving kan handmatig gebeuren of je kunt bijen etc. de bloemen laten bevruchten en afwachten wat er gebeurt. Het nadeel van “wilde” bestuiving is echter dat je de herkomst van de rozensoort die daaruit voortkomt niet kunt achterhalen; de ouderplanten zijn immers niet bekend. Maar zelfs als de vader- en moedervariëteiten bekend zijn, levert een nieuwe poging niet noodzakelijkerwijs hetzelfde resultaat op: in tegenstelling tot vegetatieve vermeerdering weet je bij niet-variëteitelijke vermeerdering nooit welke genetische eigenschappen de overhand zullen hebben, zelfs niet bij dezelfde ouders.
Zaden verzamelen en zaaien van hybriden
Na de bevruchting vormen zich rozenbottels, die je verzamelt als ze rijp zijn en de zaden uit het vruchtvlees bevrijdt. Na enkele weken stratificatie kun je eindelijk de schoongemaakte zaden, die een nacht in warm water hebben geweekt, in het groentecompartiment van de koelkast zaaien. De koude periode is belangrijk om de kiemremming van de zaden te doorbreken. De kleine zaailingen moeten heel vroeg worden gescheiden of vanaf het begin afzonderlijk worden grootgebracht; het is ook belangrijk om ze te pincet. Om dit te doen, knipt u eenvoudigweg de bovenste nieuwe groei af met uw vingernagels, zodat de jonge plant wordt gestimuleerd om al vroeg bossig te worden.
Kweek zelf zaailingen
Als de zaailingen tussen de vier en zes bladeren hebben, kun je ze afzonderlijk in goede rozengrond planten. Het groeigedrag van de kleine rozen is al zichtbaar en je kunt zien of je misschien wel klimrozen of bodembedekkers hebt. Aarzel echter niet om ziekelijke en nietige zaailingen in een vroeg stadium uit te zoeken: deze groeien zelden uit tot sterke en gezonde planten.
Selecteren en vermeerderen van nieuwe rozenrassen
Veel van de zaailingen bloeien in hun tweede jaar, dus je kunt zien of je succesvol bent of niet. Als je daadwerkelijk een veelbelovende nieuwe rozenvariëteit hebt gekweekt, kun je deze reproduceren via vegetatieve vermeerdering. Dit betekent dat je de nieuwe roos uit stekken vermeerdert en zo klonen ervan verkrijgt.
Tip
Wanhoop niet als de rozen niet willen ontkiemen: de bloemen hebben minimaal vier tot zes weken nodig om te ontkiemen, en nieuwe planten groeien sowieso pas uit ongeveer een derde van de zaden.
