Hoewel beide ziekten al een tijdje op ieders lippen liggen, wordt de buxus niet alleen aangetast door scheutsterfte veroorzaakt door de schimmel Cylindrocladium buxicola of de gevreesde buxusboorder. Een besmetting met een van de twee vormen van meeldauw is ook mogelijk, hoewel zeldzaam.
Hoe herken en behandel je meeldauw op buxus?
Buxus echte meeldauw kan in twee vormen voorkomen: Echte meeldauw komt voor in droge, warme omstandigheden en verschijnt als een witte schimmellaag op de boven- en onderkant van de bladeren. Valse meeldauw komt voor bij warm, vochtig weer en vormt een grijsachtige laag op de onderkant van de bladeren en gelige vlekken op het oppervlak. Beide vormen kunnen worden bestreden met fungiciden of huismiddeltjes.
Meeldauw op buxus
Er zijn twee verschillende varianten van echte meeldauw, die doorgaans voorkomen onder bepaalde weersomstandigheden. Beide kunnen gemakkelijk worden bestreden met fungiciden die zijn goedgekeurd voor privétuinen en met huismiddeltjes. Snijd de aangetaste gebieden terug tot gezond hout en besproei de aangetaste plant meerdere keren met paardenstaartbouillon of een mengsel van volle melk en water.
Echte meeldauw
Deze vorm staat ook bekend als “mooi weer-meeldauw” omdat deze zich alleen in droge en warme maanden ontwikkelt. Kenmerkend is de witte, melig ogende schimmelgroei aan de boven- en onderkant van de bladeren.
Valse meeldauw
Valse meeldauw daarentegen houdt van warm, vochtig weer en verschijnt aanvankelijk als een witte laag, later als een grijsachtige schimmelgroei aan de onderkant van de bladeren. Deze zijn gespikkeld met gelige vlekken op het oppervlak.
Tip
Zorg ervoor dat de bladeren niet nat worden bij het water geven van de buxus of dat ze daarna snel kunnen uitdrogen. Natte bladeren zijn een van de meest voorkomende oorzaken van schimmelziekten bij planten.
