Het zegel van Salomo doet denken aan het lelietje-van-dalen. Het zijn ook vroegbloeiende planten die bepaalde delen van de tuin versieren met witte bloemen. Op de juiste standplaats hebben de planten weinig verzorging nodig. De snelgroeiende planten zullen hobbytuinders jarenlang verrukken als sierblad- en bloemplanten.
Wat zijn de bijzondere kenmerken van de Salomonsrobbenplanten?
Salomonszegel (Polygonatum) zijn meerjarige, kruidachtige planten uit de aspergefamilie. Ze zijn geschikt voor schaduwrijke tot halfschaduwrijke locaties en hebben witte, hangende bloemen. De planten zijn in alle delen giftig, maar worden in de geneeskunde gewaardeerd vanwege hun wondgenezende eigenschappen.
Herkomst
Achter de naam Salomonszegel schuilt het geslacht Polygonatum, ook bekend als Weißwurzen. Ze behoren tot de aspergefamilie met zo’n 70 soorten. De planten komen oorspronkelijk uit China. Vier soorten hebben habitats in Midden-Europa gekoloniseerd. Hier groeien ze op schaduwrijke locaties met matig vochtige grond. De meerbloemige witte wortel (Polygonatum multiflorum) en de Salomonszegel (Polygonatum orodatum) zijn belangrijk als sierplanten.
Typische habitats:
- Bladverliezende en gemengde bossen met kruidenrijke ondergroei
- Vaste plantenranden
- struiken
Groei
Salomonszegel groeit als vaste plant met kruidachtige scheuten. Ze ontwikkelen ondergrondse wortelstokken als overlevingsorgaan. Deze zijn nodulair, verdikt en vaak vertakt. Elk jaar verschijnt er een nieuwe knoop op de wortelknol, zodat je aan de hand van de verdikkingen de leeftijd van de plant kunt schatten. Op de wortelstokken vormen zich fijne en vlezige wortels, die zich door het substraat verspreiden en verantwoordelijk zijn voor de aanvoer van voedingsstoffen.
De bovengrondse scheut-as groeit rechtop of licht gebogen naar achteren. In het echte Salomonszegel is het glad en scherp vierkant. De meerbloemige witte wortel ontwikkelt ook een gladde stengel die in dwarsdoorsnede rond of stompe randen lijkt. Deze twee soorten bereiken een hoogte tussen de 15 en 60 centimeter. Als de omstandigheden perfect zijn, kunnen de planten uitgroeien tot een hoogte van 100 centimeter. Er zijn lage Polygonatum-soorten zoals de dwerg Salomonszegel uit Japan, die wel 30 centimeter hoog wordt.
bladeren
De bladeren van de witte wortel zijn afwisselend gerangschikt. Ze staan in twee rijen en zijn zittend of hebben zeer korte stengels. Het eenvoudige blad is langwerpig of licht eivormig en heeft evenwijdige nerven. De twaalf tot zeventien centimeter lange bladeren zijn aan de bovenzijde donkergroen. Vanonder lijken ze lichter en hebben ze een grijsgroene glazuur.
Bloei
Terwijl de meerbloemige witte wortel drie tot vijf bloemen in één bloeiwijze ontwikkelt, groeien één tot twee bloemen samen in groepen op het Salomonszegel. De bloeiwijzen komen voort uit de bladoksels. Typerend voor de soort is het hangende uiterlijk van de bloemen. Ze volgen een drievoudige structuur en zijn tweeslachtig. Zes crèmewitte en identiek gevormde bloemschutbladeren zijn samengegroeid tot een buis. De kroonbuis eindigt in zes groen getinte punten. Alle bloemorganen zijn diep in de bloem verborgen.
Bloeitijd
Beide soorten bloeien tussen mei en juni. De Salomonszegel verspreidt tijdens de bloeiperiode een licht zoete geur, waardoor de plant het Latijnse achtervoegsel orodatum heeft gekregen. Daarom wordt de soort ook wel geurige witte wortel genoemd. De veelbloemige witte wortel heeft geen geur.
Fruit
Tussen augustus en september rijpen de bessen afhankelijk van het aantal bloemen. Ze zijn blauwzwart van kleur en vaak mat. Elke bes bevat tussen de zeven en negen zaden.
Gebruik
Polygonatum soorten zijn geschikt om onder bomen te planten. Als typische bossoorten versieren de kruidachtige planten natuurlijke tuinen met oude bomen. Ze groeien in grensgebieden of meerjarige beplanting en geven rotssteppen een mystiek karakter. Witkruid ziet er heel elegant uit tussen vrouwenmantel, vingerhoedskruid en lelietje-van-dalen.
De voorgrond van wilde heggen krijgt heldere kleuraccenten met de delicate planten. Ze harmoniëren met rododendrons, hosta's en azalea's. Salomonszegel slaat zowel in groepsverband als individueel een goed figuur. De kruidachtige plant siert vroegbloeiende bedden en is een goede beplanting voor potten en balkonbakken.
Dit zijn goede plantpartners in het schaduwbed:
- Varens
- Hosta's
- laaggroeiende astilbe
- Bosgrassen
Is de zeehond van Salomon giftig?
Polygonatum-soorten zijn giftig in alle delen van de plant. Vooral de bessen bevatten verschillende gifstoffen zoals stinkende gouwe en jervinezuur, homoserinelacton en saponinen.
In de geneeskunde worden de plantendelen gebruikt om wonden te genezen vanwege hun antibacteriële werking. Na consumptie kunnen verschillende symptomen optreden zoals misselijkheid, diarree en braken. Hoewel de toxiciteit als mild wordt beschouwd, mogen kinderen en huisdieren niet in de verleiding komen en monsterneming vermijden.lees meer
Welke locatie is geschikt?
De planten geven de voorkeur aan een schaduwrijke tot halfschaduwrijke locatie. Plaatsen onder bomen naast beken of grotere watermassa's zijn ideaal.lees meer
Welke grond heeft de plant nodig?
Een goed doorlatende grond zorgt ervoor dat er geen wateroverlast ontstaat. De planten zijn minder gevoelig voor natte omstandigheden. Salomonsrobben groeien bijzonder goed in vochtige grond die enigszins drassig kan zijn. Een humusrijk substraat biedt de planten optimale groeiomstandigheden. Ze houden van een kalkrijke grond.
Wat is de beste tijd om te planten?
De beste tijd om de planten te planten is het vroege voorjaar, omdat Salomonsrobben in hetzelfde jaar de tuin versieren met weelderige bloemen. Vers gescheiden wortelstokken worden in de herfst geplant.
De juiste plantafstand
De zeehonden van Salomo zijn tussen de 20 en 40 centimeter breed, afhankelijk van de soort. Ze moeten in het bed worden geplant op basis van hun groeibreedte. Zorg voor een minimale afstand van 25 centimeter. Om ervoor te zorgen dat de planten een dichtbegroeide populatie ontwikkelen, kun je tien tot twaalf planten per vierkante meter planten. De planten worden ieder jaar mooier. Het duurt enige tijd voordat de zeehonden van Salomon indruk maken met hun statige groei.
Vermenigvuldig het zegel van Salomo
De wortelstokplanten kunnen door deling worden vermeerderd en zo verjongd. Om dit te doen, graaft u in de herfst een gezonde plant op en verdeelt u een sterke onderstam met een scherp mes. Je kunt je oriënteren op de knoestige verdikkingen die als vooraf bepaald breekpunt dienen. Vaak zijn de wortelstokken te verdelen door een verdikking af te breken. De sectie moet zoveel mogelijk fijne wortels hebben, zodat deze op de nieuwe locatie sneller kan groeien. Ook moet de moederplant een voldoende netwerk van fijne wortels hebben..
De grond op de nieuwe locatie moet goed losgemaakt worden. Een graafvork (€ 139,00 bij Amazon) is perfect omdat deze doordringt tot diepere lagen van de aarde. Plant de sectie op dezelfde diepte als waar de moederplant groeit. Druk het substraat aan en geef de grond voldoende water, zodat luchtgaten sluiten en de knol beter groeit. De dochterplant mag de komende jaren niet worden verstoord door hem op te graven. Het duurt enige tijd voordat er nieuwe verdikkingen bij de wortel ontstaan.
Zaaien
Solomon's Seals kunnen door zaden worden vermeerderd. De koudekiemers hebben een koudeprikkel nodig die de zaden stimuleert. Dit kan op natuurlijke wijze gebeuren als gevolg van het begin van de winter of kunstmatig.
In de tuin
Als je in de herfst fruit verzamelt, verwijder dan het vruchtvlees van de zaden en laat ze drogen. Zaai de zaden kort voor de winter direct buiten. Kies een gedeeltelijk schaduwrijke locatie waar het substraat humuseigenschappen heeft. Wanneer de sneeuw volgend jaar smelt, zwelt de zaadvacht op en begint de kieming. Als je de zaden in het voorjaar zaait, zal de kieming ook pas na de winter van het volgende jaar plaatsvinden.
In huis
Je kunt een positief effect hebben op het kiemproces door de zaden vier weken lang op een warme plaats met een temperatuur van 20 graden Celsius te bewaren. Verdeel de zaden in een diepvrieszak gevuld met zand en bewaar deze vier tot zes weken in de koelkast. Controleer regelmatig de vochtigheid van de ondergrond. Deze maatstaf dient als stratificatie.
Verspreid de zaden vervolgens over een kweeksubstraat en plaats de plantenbak op een koele plaats met temperaturen tussen nul en twaalf graden Celsius. Grote temperatuurschommelingen moeten worden vermeden om het kiemproces niet te onderbreken. Zodra de eerste bladeren verschijnen, worden de planten uitgeprikt. In april kunnen de jonge plantjes op de gewenste plek in de tuin worden geplant.
Salomo's zegel in de pot
Lage Polygonatum-soorten zijn geschikt voor containerbeplanting. Hoger groeiende soorten moeten het volgende jaar in de tuin worden geplant. U kunt een gebroken wortelknol rechtstreeks in een container planten. Gebruik een structureel stabiel substraat dat niet onmiddellijk na het gieten verdicht. Mengsels van hoge kwaliteit bevatten hoeveelheden lava, puimsteen, zand, klei en andere minerale componenten.
Het geschikte vat:
- gemaakt van klei of terracotta
- heeft een triggergat
- kan zowel rond als breed gevormd zijn
Balkon
De dwerg Salomo's zeehond groeit ook uitstekend in de balkonbak, omdat hij minder ruimte nodig heeft dan de hoger groeiende Polygonatum-soorten. Met deze plant kun je kleurrijke accenten toevoegen aan schaduwrijke balkons op het noorden. Zorg voor een lichte windscherm. De planten worden beschermd tegen harde wind direct aan de huismuur of op de vensterbank.
Het zegel van Salomo gieten
De waterbehoefte van de Polygonatum-soort is hoog. Houd de grond gedurende het groeiseizoen gelijkmatig vochtig. Korte droge periodes leveren voor volwassen planten geen problemen op, zolang de wortelstok niet helemaal droog is. Jonge planten moeten tijdens regenvrije periodes vaker worden bewaterd, zodat het substraat continu vochtig is. In het voorjaar kun je de grond mulchen. Dit bevordert de groei en zorgt er tegelijkertijd voor dat de grond niet uitdroogt.
Het zegel van Salomo correct doorsnijden
Snijmaatregelen worden niet aanbevolen, omdat ze de zegels van Salomo verzwakken. Als bladverliezende planten halen ze in de herfst hun energie uit de bovengrondse delen van de plant en slaan deze op in de wortelstok. Zodra de bladeren volledig verdord zijn, kunnen ze dicht bij de grond afgesneden worden. Deze maatregel is niet absoluut noodzakelijk. De bladmassa beschermt de bodem tijdens de wintermaanden en wordt afgebroken door de micro-organismen in het substraat. Hierdoor krijgen de planten volgend voorjaar verse voedingsstoffen, die ze gebruiken voor nieuwe groei.
Bemest Salomonszegel op de juiste manier
Als u in het voorjaar compost door het substraat mulcht of mengt, is er gedurende het jaar geen verdere bemesting nodig. Als alternatief kan volledige bemesting worden gebruikt, die kort voor het ontluiken wordt toegediend. De planten zijn het hele groeiseizoen afhankelijk van de voedingsstoffen. Overbemesting kan de plant verzwakken en ziekten veroorzaken of plagen bevorderen.
hardy
Inheemse Salomonsrobben zoals Polygonatum odoratum en Polygonatum multiflorum zijn winterhard en kunnen temperaturen tot -32 graden Celsius overleven. Deze hoge vorstbestendigheid heeft te maken met de natuurlijke ligging, omdat in bossen de grond wordt beschermd door afgevallen bladeren, waardoor de bovenste laag grond alleen in bijzonder strenge wintermaanden doorvriest. De wortelknollen bevinden zich op een vorstvrije diepte.
In de besneeuwde wintermaanden beschermt een deken van sneeuw de grond in open tuinen tegen bevriezing. Als er geen sneeuwbedekking is, moet u het substraat bedekken met een dikke laag mulch. Hiervoor zijn dennentakken, kreupelhout en bladeren geschikt. Als alternatief kunt u dikke stromatten in het bed spreiden.
Hoe transplanteer ik correct?
Als de planten na enkele jaren dichte bosjes hebben gevormd en de locatie overwoekeren, wordt voorraadbeheersing aanbevolen. Verplanten heeft geen zin omdat de planten tijd nodig hebben om te regenereren en er na de procedure lelijk uit te zien. Op de nieuwe locatie kunt u verse wortelstokstukken planten. Hierdoor verjongt de populatie en kunnen de oude planten worden verwijderd.
Ziekten
Er zijn geen ziektes bekend die problemen veroorzaken voor de Salomonszegel. Hangende bladeren of verminderde groei kunnen worden toegeschreven aan onjuiste locatieomstandigheden of verzorgingsmaatregelen. Beheers het vocht- en kalkgeh alte in de bodem.
Plagen
Veel ongedierte verspreidt zich over reeds verzwakte planten. Je kunt een besmetting voorkomen door de planten in het voorjaar te besproeien met knoflook- of mierikswortelafkooksel.
Salomo's zeehondbladwesp
De wespensoort legt in mei zijn eieren op de bladeren van Salomo's zeehond. Een plaagplaag wordt meestal pas opgemerkt als de larven zijn uitgekomen en sporen van voeding op de bladeren achterlaten. Ze eten de bladeren kaal vanaf de bovenkant van de scheut tot aan de basis van het blad en laten een skelet achter. Geïnfecteerde scheutpunten moeten royaal worden afgesneden en verwijderd, zodat de larven niet door de bladmassa blijven eten. Je kunt de plant regelmatig controleren op ongedierte en eitjes en deze van de bladeren strippen.
Slakken
In het voorjaar worden slakken vervelende plagen die zich voeden met de vers ontkiemende planten. Ze voelen zich bijzonder op hun gemak op de vochtige en schaduwrijke plekken waar Salomo's zeehonden groeien. Het zegel van de dwerg Salomo wordt voornamelijk vernietigd door slakken. Binnen een korte tijd kunnen de plagen hele gewassen kaal eten. Maak de grond regelmatig los, zodat de slakken moeilijker hun weg kunnen vinden.
Hulp tegen slakken:
- Bouw slakkenhekken
- leg anders scherpe stenen neer als obstakels
- Koffiedik houdt ongedierte weg
- Biervallen opzetten
- Slakkena altjes verspreiden met het gietwater
Tip
De planten maken niet alleen indruk met hun interessante bloemen in de lente. Als de winter voor de deur staat, kleuren de weelderige groene bladeren heldergeel. Ze vormen een harmonieus contrast met de donkere vruchten en komen bijzonder goed tot hun recht onder schaduwrijke bomen.
variëteiten
- Weihenstephan: Bloeit tussen mei en juni, grote bloemen. Groeihoogte tot 100 centimeter.
- Striatum: Bladeren groen met witte strepen. Bijzonder lange bloemen, roomwit. Wordt tot 100 centimeter hoog.
- Variegatum: Spreidende groei. Bladeren groen, met witte randen. Groeihoogte tot 40 centimeter.
- Whorled White Root: niet giftig. Bladeren smal, gerangschikt in kransen. Wordt tussen de 40 en 100 centimeter hoog.
- Smalbloemige Salomonszegel: bloemen langwerpig, bloeiperiode mei tot juni. Wordt tot 80 centimeter hoog.
