Na de walnotenoogst in het vroege najaar begint de bloeicyclus van de walnotenboom aan het einde van de winter opnieuw: in het koele seizoen vormt de plant nieuwe knoppen waaruit de bloemen vervolgens in het voorjaar tevoorschijn komen. Onze gedetailleerde gids legt je uit hoe de kleine walnootknoppen zich uiteindelijk ontwikkelen tot elegant ogende bloemen en heerlijke vruchten.
Wanneer en hoe ontwikkelen zich knoppen aan de walnotenboom?
Walnootboomknoppen vormen zich in de winter, waarbij zowel mannelijke als vrouwelijke knoppen aanwezig zijn. De mannelijke bloemen verschijnen als katjes, terwijl de vrouwelijke bloemen aan de uiteinden van de scheuten groeien. De bloeiperiode ligt tussen april en juni, waarbij de bevruchting plaatsvindt door middel van windbloei.
Van knoppen tot bloemen
De bladverliezende walnotenboom is een hermafrodiete of eenhuizige (eenhuizige) plant. Dit betekent niets anders dan dat zich in de winter zowel mannelijke als vrouwelijke knoppen aan de boom vormen.
Opmerking: Op jonge leeftijd kan het gebeuren dat de walnotenboom alleen mannelijke bloemen of alleen vrouwelijke bloemen produceert. Naarmate de jaren verstrijken en de boom volwassener wordt, wordt de verdeling echter gewoonlijk aangepast, zodat beide geslachten vertegenwoordigd zijn.
mannelijke bloemen
De mannelijke bloemen bestaan meestal uit verschillende vrij dikke, cilindrische bloeiwijzen. Deze bloeiwijzen worden katjes genoemd. Ze zijn ongeveer zes tot twaalf centimeter lang en bevatten één tot vier miljoen stuifmeelkorrels.
Vrouwelijke bloemen
De vrouwelijke bloemen groeien aan het einde van verse scheuten. Ze zitten alleen, in paren, in groepjes van drie of in kleine oren van ongeveer 18 tot 20 stuks.
Bloeitijd
De bloeiperiode van de walnotenboom ligt meestal tussen april en juni. Er doet zich een bijzonder kenmerk voor: de mannelijke bloemen verschijnen meestal drie tot vier weken eerder dan de vrouwelijke bloemen.
Prevrouwelijkheid (in technisch jargon protogynie genoemd) komt slechts zelden voor, waarbij de vrouwelijke bloemen beginnen te bloeien voordat de mannelijke bloemen geslachtsrijp zijn.
Zelfbestuivende, wildbloemige plant
De echte walnoot is een zelfbestuivende, door de wind bloeiende plant. Dat betekent niets anders dan dat de walnootboom wordt bestoven door de wind.
Opmerking voor geïnteresseerden: windbloedigheid wordt anemofilie genoemd.
De vrouwelijke bloeiwijzen van de walnoot worden bevrucht door stuifmeel, zodat ze zich geleidelijk ontwikkelen tot bolvormige vruchten met een groene schil, onder wiens schil uiteindelijk de belangrijkste attractie van de walnootboom groeit: de eetbare pit, die zoveel bevat gezonde ingrediënten.
Opmerking: Apomixis komt voor in een paar variëteiten van de walnotenboom, waarbij de walnoten vruchten ontwikkelen zonder enige bevruchting.
