Tijdens de zomer ontwikkelen rijgrassen veerachtige bloemaren die uitsteken uit dichte bosjes bladeren. Ze zorgen voor kleurrijke accenten op verschillende tijdstippen van het jaar. De omstandigheden ter plaatse verschillen afhankelijk van de soort. Als het om verzorging gaat, zijn alle Calamagrostis-soorten hetzelfde.
Wat kenmerkt rijgras als sierplant?
Ridgegras (Calamagrostis) is een geslacht van zoete grassen met ongeveer 230 soorten die worden gekenmerkt door dichte tot losse bosjes, groene of gestreepte bladeren en veerachtige bloemaren in de zomer. Ze zijn gemakkelijk te verzorgen, winterhard en geschikt als sierplant voor perken, borders, wilde tuinen en als privacyscherm.
Herkomst
Rijgrassen vertegenwoordigen een geslacht binnen de zoete grassen. In totaal behoren ongeveer 230 soorten tot het geslacht, dat de wetenschappelijke naam Calamagrostis draagt. Een belangrijke inheemse soort is het landrijgras (Calamagrostis epigejos), dat groeit in bosgebieden. Binnen het geslacht zijn er talloze soorten die als sierplant worden gebruikt. Het heidegras (Calamagrostis x acutiflora), ontstaan uit een kruising tussen Calamagrostis epigejos en Calamagrostis arundinacea, is wijdverspreid.
De soort komt hier oorspronkelijk voor:
- ongeveer 100 soorten komen uit Zuid-Amerika
- 14 komt voor in Europa
- waarvan er ongeveer negen soorten voorkomen in Midden-Europa
Groei
Rijgrassen groeien als meerjarige planten die dichte tot losse bosjes vormen. De zoete grassen ontwikkelen ondergrondse uitlopers die niet ver door het substraat kruipen. De bovengrondse stengels hebben verschillende knooppunten. De soort vormt onvertakte stengels of halmen die zich vertakken op de laagste knooppunten.
De meeste rijgrassen ontwikkelen steriele zijscheuten in de onderste bladscheden die geen bloemaren ontwikkelen. Ze dienen ter verjonging en zorgen ervoor dat de grassen dichte bosjes vormen. Bij sommige soorten breken deze zijscheuten door de bladscheden heen, waardoor een wat losse groeiwijze ontstaat. Soorten voor zonnige locaties ontwikkelen doorgaans een strak opgaande groeiwijze. Veel grassen die geschikt zijn voor halfschaduw groeien in een boogvorm.
bladeren
Calamagrostis-soorten ontwikkelen bladscheden die open zijn tot aan de basis van het blad. Dit kenmerk is duidelijk zichtbaar in de secties tussen twee knooppunten. De bladscheden omringen de stengel en overlappen elkaar aan de andere kant. Ze gaan direct over in de bladschijf, die vlak en lang uitgestrekt lijkt. Op hun oppervlak zijn fijne ribben te zien. Rijgrassen ontwikkelen donker tot frisgroen blad. Veel soorten maken indruk met witgestreepte bladmessen.
Bloei
In de zomer dragen rijgrassen rijk vertakte bloeiwijzen, waarvan de individuele bloemen zich in een dichte pluim bevinden. Kenmerkend voor deze zoete grassen zijn de lange witte haartjes die uit de aartjes steken. De bloeiwijzen zijn wit, geel of bruin van kleur met rode of paarse nuances.
Fruit
Na de bloeiperiode vallen de bloemen in hun geheel af. De bloeiwijze draagt talrijke kleine zaadjes die de pluimen een bruinachtige kleur geven. Ze gaan tot de winter mee, zodat rijgrassen ook in het sombere seizoen accenten in de tuin zetten. Tegelijkertijd vormen de zaden een belangrijke voedselbron voor vogels.
Gebruik
Rijgrassen zijn populaire sierplanten in verschillende tuinontwerpen. Ze geven bedden en borders structuur zonder dominant te worden. Hun decoratieve stekels zijn bijzonder effectief bij groepsbeplanting. Rijgras kan solitair worden geplant.
Ze harmoniëren met delphiniums, herfstasters of zonnebloemen en brengen variatie in aanplantingen met andere grassen. De zoete grassen kunnen worden geplant als rozengezellen. Wanneer Calamagrostis-soorten in rijen worden geplant, ontwikkelen ze een natuurlijk privacyscherm. Gesneden bloesems en fruitstengels vormen het perfecte materiaal voor boeketten in de tweede helft van het jaar.
Dit is waar rijgrassen het beste tot hun recht komen:
- natuurlijke wilde tuinen
- Rozenhagen
- Prairietuinen
- Architecttuinen
Welke locatie is geschikt?
De verschillende Calamagrostis-soorten vereisen verschillende locatieomstandigheden. De meerderheid van de soort geeft de voorkeur aan zonnige locaties, hoewel sommige leden van het geslacht in gedeeltelijk schaduwrijke omstandigheden groeien. Een paar soorten kunnen in lichte schaduw worden geplant, omdat de meeste grassen lange stengels ontwikkelen op zoek naar licht. Deze worden met de jaren instabiel naarmate de bloemaren de stengel naar beneden trekken.
Welke grond heeft de plant nodig?
Rijgras gedijt goed in goed gedraineerde en losse substraten met frisse omstandigheden. Ze houden van een licht humusrijke grond met een pH-waarde in het neutrale bereik. Veel soorten tolereren een licht kalkgeh alte.
Typen voor verschillende bodems:
- Moerasrijgras (Calamagrostis canescens): natte grond, moerassig
- Redgrass (Calamagrostis epigejos): verse omstandigheden
- Berggras (Calamagrostis varia): droge locaties, slecht
De juiste plantafstand
Rijgrassen worden in de lente geplant, zodat ze tot de winter kunnen doorgroeien. Terwijl het plantgat wordt gegraven, kunt u de kluit in een emmer water plaatsen. Het gat moet twee keer zo groot zijn als de plantbol. Individuele grassen worden op een afstand van 80 centimeter van elkaar geplant. Je kunt de grond afdekken met stenen, zodat het gietwater beter kan wegvloeien. Plaats het siergras en vul de gaten met uitgegraven grond. Een beetje compost zorgt voor ideale groeiomstandigheden voor de planten.
Verspreid rijgras
Steriele variëteiten kunnen in het voorjaar door deling worden vermeerderd. Prik de kluit in met een schop en til de deelplant uit de grond. Het moet een paar stengels hebben, zodat de plant sneller groeit op de nieuwe locatie. Na het planten is water geven belangrijk. Geef voldoende water, zodat gaten in de grond dichtgaan en de wortels in contact komen met het substraat. In de daaropvolgende jaren kunnen de jonge planten weer worden verdeeld als ze grote bosjes hebben ontwikkeld.
Zaaien
De verschillende soorten Calamagrostis x acutiflora zijn steriel en kunnen niet uit zaden worden vermeerderd. Wilde soorten ontwikkelen na de bloeiperiode talrijke zaden. Snijd de pluimen af en leg ze op een doek om de vallende zaden op te vangen. Rijgrassen zijn koudekiemers. Strooi de zaden in een diepvrieszak gevuld met zand en bevochtig het substraat. De zak wordt de komende vijf tot zes weken bewaard in het groentecompartiment van de koelkast.
De korrels worden vervolgens op een turfzandmengsel gestrooid en dun bedekt met substraat. De teeltpotten worden op een plek geplaatst met temperaturen tussen de 18 en 22 graden Celsius, waarbij het substraat constant vochtig moet zijn. Zaailingen verschijnen na drie tot vier weken.
Grasrijden in een pot
Rijgrassen zijn geschikt om in containers te planten. De pot moet een minimale inhoud van 20 liter hebben. Gebruik containers met twee tot drie afvoergaten. Plaats aardewerkscherven of kiezelstenen op de bodem van de pot en plant het rijgras in een mengsel van zand, compost en tuingrond.
Kies een gedeeltelijk schaduwrijke plek, omdat de volle zon ervoor zorgt dat het substraat sneller uitdroogt. Zet de pot op een plantenroller. Het snelgroeiende gras wint aan gewicht tijdens de vegetatiefase en kan met behulp van de steun beter verplaatst worden. Tegelijkertijd dient het als isolatie tegen bodemvorst in de winter.
Rijgras water geven
Alle rijgrassen blijken zuinig te zijn als het gaat om de waterbehoefte. Volwassen exemplaren hebben geen extra water nodig. Jonge planten en vers verdeelde exemplaren hebben meer water nodig en moeten regelmatig worden bewaterd. Geef potplanten regelmatig water om te voorkomen dat de kluit uitdroogt.
Bemest rijgras op de juiste manier
Het is voldoende om de planten aan het begin van het groeiseizoen van compost te voorzien. Rijgrassen hebben geen extra voedingsstoffen nodig. Planten in potten worden af en toe voorzien van voedingsstoffen in de vorm van vloeibare mest. Bij het verpotten kunt u het verse substraat verrijken met een beetje compost, zodat er in hetzelfde jaar geen verdere bemesting nodig is.
Maaigras correct maaien
Rijgras blijft hoog in de winter. Ze zorgen voor een decoratief aspect. Hun holle stengels bieden insecten een beschutte plek om te overwinteren. Kort voor de verse scheuten in het voorjaar worden de dode stengels dicht bij de grond afgesneden. Bind de bosjes samen in bosjes die je gemakkelijk kunt vastpakken en met één snede afsnijdt. Vergeet niet om stevige tuinhandschoenen te dragen, omdat de randen van de bladeren scherp zijn. Gooi het maaisel weg in de compost. Als alternatief kan het in kleine stukjes worden gehakt en als bodembedekking worden gebruikt.lees meer
Hoe transplanteer ik correct?
Rijgraspollen kunnen in de lente worden getransplanteerd. In de herfst mogen de grassen niet meer verplaatst worden, omdat ze niet genoeg tijd hebben om te wortelen. Met deze maatregel loont het de moeite om de onderstam te verdelen en op deze manier de stam te verjongen. Vers getransplanteerde planten moeten voldoende worden bemest en bewaterd. In het eerste jaar kunt u de bemesting twee tot drie keer herhalen.
hardy
Rijgras blijkt volledig winterhard te zijn en kan gemakkelijk de winter in bed doorbrengen. Om de bosjes te beschermen, kun je in het najaar de stelen in bosjes bij elkaar binden. Dit voorkomt dat er te veel water zich ophoopt in het nest. In bijzonder strenge wintermaanden kunt u een dikke laag bladeren op het substraat verspreiden. Potplanten moeten worden voorzien van winterbescherming, zodat het substraat niet bevriest.
Schimmelinfectie
Als de zomer te nat en warm was, worden rijgrassen af en toe aangetast door bladroest. Een ziekte is te herkennen aan oranje tot bruine vlekken en puisten aan de onderkant van de bladeren. Als de schimmel zich flink heeft verspreid, bedekt deze het hele blad. Het weefsel kan niet meer worden aangevoerd en sterft.
Snijd de aangetaste bladeren af en gooi ze weg met huishoudelijk afval. Tuingereedschap moet vervolgens worden gedesinfecteerd met alcohol (€ 8,00 op Amazon), zodat de sporen zich bij de volgende snijmaatregelen niet opnieuw verspreiden. Zorg er preventief voor dat de bosjes niet van bovenaf worden bewaterd. Schimmelsporen kunnen zich beter verspreiden in slecht geventileerde standplaatsen.
Tip
Plaats grote decoratieve ballen tussen de bosjes om een bijzonder harmonieus losmaken te bereiken. Dit arrangement is perfect voor het ontwerpen van voortuinen. Met kleine middelen kun je een evenwichtige oase creëren.
variëteiten
- Waldenbuch: Bossige groei, vormt dichte bosjes. Bladeren wit gestreept. Geelbruine pluimen tussen juni en augustus. 50 bos 150 cm hoog.
- Overdam: Stevig rechtopstaand groeiend. Gele oren van juni tot augustus. Tussen 50 en 150 cm hoog.
- Karl Foerster: Gestructureerde klonten. Geelrode bloemen van juni tot augustus, aarvormig tot pluimvormig. 150 tot 180 cm hoog.
- Avalanche: Bossige, opgaande groei. Bladeren wit gestreept, met violette nuances. Lichtbruine pluimen van juni tot augustus. Bereikt een hoogte tussen 50 en 130 centimeter.
