De grote wespenplaag komt pas laat in de zomer - soms sterker, soms zwakker, afhankelijk van het jaar. Dan vallen ze ons massaal aan aan onze buitentafels met pruimentaart en Deens gebak. Maar wat gebeurt er eigenlijk met de tabby-stekende insecten in de herfst?
Wat gebeurt er met wespen in de herfst?
In de herfst sterven de meeste wespen, inclusief werksters en mannetjes, na het paren en bevruchten van de jonge koninginnen. De overlevende bevruchte vrouwtjes blijven bevroren en beginnen in de lente nieuwe wespenkolonies te vestigen.
De ontwikkelingsfasen van een wespenstaat
Een wespenkolonie duurt over het algemeen niet erg lang. In de paar maanden van hun bestaan zijn de dieren in principe voortdurend bezig met het verzekeren van het voortbestaan van hun soort in het komende jaar. De volgende fasen worden doorlopen:
- Stichting van de staat door de koningin
- Het arbeidersleger vergroten
- Het grootbrengen van de seksuele dieren
- Dood van de dieren behalve nieuwe jonge koninginnen
Spring Awakening – De oprichting van de staat
De wespenkoningin neemt de eerste fase alleen. In het voorjaar zoekt ze geschikte beschutting en creëert ze de eerste broedkamers voor het nest, waarin ze de eerste ronde eieren legt. De larven die eruit komen, kweekt ze zelf op.
Een leger arbeiders oprichten
In de loop van de latere lente en vroege zomer worden nog een aantal generaties werkers grootgebracht - nu met de hulp van de eerste ontwikkelde dieren.
De late zomer – de tijd van hebzuchtige wespenwerkers
Eindelijk worden mannetjes en jonge koninginnen in de nazomer gefokt. Op dit punt zoemt de wespenkolonie letterlijk. Er is nu veel te doen - omdat zowel de belangrijke seksuele dieren als de vele hardwerkende werkers van enorme hoeveelheden voedsel moeten worden voorzien.
Herfstpiek
De belangrijkste fase van de hele wespencyclus vindt plaats in de herfst. Drones en jonge koninginnen verlaten het wespennest om van staat tot staat met elkaar te paren. Deze paringshandeling buiten het nest wordt huwelijksvlucht genoemd.
Zodra de bevruchting van de nieuwe jonge koninginnen heeft plaatsgevonden, is het doel van alle voorgaande inspanningen bereikt. De vele duizenden arbeiders en mannen hebben nu hun doel bereikt en zijn niet langer nodig. Dat betekent: ze sterven af in de eerste koude dagen van de herfst. Daarom hebben ze hun hele bestaan gewijd aan het behoud van de soort voor het komende jaar.
Het behoud van de soort moet nu worden uitgevoerd door de nieuwe jonge koninginnen, d.w.z. de bevruchte vrouwtjes. Zij zijn de enigen die niet sterven in de herfst. Ze blijven de hele winter bevroren en verbruiken nauwelijks energie. Als de lente aanbreekt, begint het hele proces opnieuw.
