Als je naar de stammen van een jonge en een oude lariks kijkt, vallen niet alleen de verwachte verschillen in hoogte en diameter op. Ook de bedekking, de beschermende bast, heeft met de jaren aanzienlijke veranderingen ondergaan. Welke zijn dat?
Hoe verandert de schors van lariksen terwijl ze groeien?
De bast van jonge lariksen is groenachtig of grijsbruin en glad, terwijl hij bij oudere bomen tot 10 cm dik, onregelmatig geschubd is en doorzeefd met diepe roodbruine groeven. De schubben schilferen verticaal af en veranderen van kleur van lichtgeel naar grijs naar zwart.
Verlaten van de bast of schors
De schors beschermt de stam tegen schadelijke invloeden van buitenaf. Naarmate de boom groeit, moet ook de bast stand houden, zodat deze zijn functies goed kan blijven vervullen.
- het beschermt de boom tegen zon, wind en regen
- is bestand tegen wisselende temperaturen
- dient als verdediging tegen ongedierte en ziekteverwekkers
Opmerking:De jonge bast van de lariksboom is een smakelijk wildvoer. Daarom heeft deze boomsoort vaak last van bladeren in het bos als er bij het planten geen beschermende maatregelen worden genomen.
Schors van lange scheuten
De bast van lange scheuten is onmiddellijk na het ontkiemen felgekleurd. De toon laat zich het beste omschrijven als lichtgeel, hoewel er vaak ook een vleugje grijs aanwezig is. Pas in het derde jaar wordt de kleur donkerder tot helder grijs of zelfs helemaal zwart.
Jonge schors
De lariks vormt al heel vroeg schors. Bij jonge bomen verloopt dit aanvankelijk zeer soepel. Het heeft een groenachtige, soms grijsbruine kleur.
Oude schors
De jonge bast, die aanvankelijk erg dun is, wordt snel dikker.
- de bast wordt tot 10 cm dik
- het is onregelmatig schilferig
- doorkruist door diepe, roodbruine voren
- Schaal laat verticaal los
Siberische lariks
Terwijl de bast van de Japanse lariks grotendeels lijkt op de bast van een Europese lariks, verschilt de Siberische lariks tot op zekere hoogte.
- is aanvankelijk grijsbruin en glad
- blafte later slechts zwak
- Met het ouder worden verschijnt er een diep gebarsten geschubde bast
De Siberische lariks vormt een zeer dikke bast die ongeveer 15% van de stamdiameter uitmaakt. Dit komt waarschijnlijk door de barre klimatologische omstandigheden in hun thuisland.
Lichtpuntjes
Een plaag in het bos die zich graag onder de schors van bomen nestelt, stopt niet bij de lariks: de schorskever of de lariksspintkever.
De specht jaagt op de larven van deze plaag en slaat individuele schorsschubben af. Deze schilfervrije gebieden zien er van een afstand uit als lichte vlekken.
