Monoculturen: gevaar voor het milieu en de landbouw?

Inhoudsopgave:

Monoculturen: gevaar voor het milieu en de landbouw?
Monoculturen: gevaar voor het milieu en de landbouw?
Anonim

Monocultuur is een vorm van landbouw die zich duizenden jaren geleden ontwikkelde. Toen het land uitgeput was, trokken mensen verder. Tegenwoordig is dit niet meer mogelijk en daarom zijn andere oplossingen nodig. Maar de wereld is afhankelijk geworden.

monocultuur
monocultuur

Wat betekent monocultuur en welke gevolgen heeft het?

Monocultuur verwijst naar de teelt van één soort plant op een oppervlak over meerdere jaren, zoals toegepast in de land-, bos- en tuinbouw. Hoewel dit vereenvoudigd onderhoud en hoge opbrengsten mogelijk maakt, zijn monoculturen gevoeliger voor plagen, ziekten en uitputting van voedingsstoffen in de bodem.

Wat betekent monocultuur?

Monocultuur is afgeleid van de Griekse termen monos voor ‘alleen’ en cultura voor ‘teelt’ of ‘zorg’. Het verwijst naar de teelt waarbij een gewassoort gedurende meerdere jaren op een oppervlak wordt geteeld. Deze teeltvorm, ook wel pure cultuur genoemd, wordt zowel in de land- en bosbouw als in de tuinbouw toegepast. De voordelen van deze methode zijn vereenvoudigde verzorging en hoge opbrengsten.

Was bedeutet Monokultur?

Was bedeutet Monokultur?
Was bedeutet Monokultur?

Vruchtwisseling, gemengde cultuur of monocultuur?

Het tegenovergestelde van monocultuur is gemengde cultuur. Deze vorm van teelt wordt ook wel gemengde vruchtwisseling genoemd, omdat er volgens de definitie op een perceel verschillende gewassen tegelijk en na elkaar worden verbouwd. Hoewel de onderhoudsinspanning en de oogstlogistiek aanzienlijk hoger zijn dan bij monoculturen, is gemengde teelt bedoeld om de nadelen van pure teelt te compenseren.

Voordelen van gemengde cultuur:

  • Synergy: Planten beschermen elkaar tegen ongedierte of zorgen voor voedingsstoffen
  • Schaduw: hoger groeiende planten zorgen door bladmassa voor een vochtig microklimaat in het lagere gedeelte
  • Bescherming: De bodem wordt voortdurend beschermd tegen erosie door wind en regen
  • Hedging: een totale misoogst wordt vermeden

Gewasrotatie is een ander tegenovergestelde van monocultuur, waarbij een gebied wordt bebouwd met wisselende gewassen. Er wordt aandacht besteed aan een zo groot mogelijke veelzijdigheid. Gewassoorten die niet met elkaar compatibel zijn, worden in tijd en ruimte afzonderlijk gekweekt. Terwijl vruchtwisseling kan worden gezien als een veldeconomie, is monocultuur een economie met één veld. Typische planten voor vruchtwisseling zijn koolzaad, bieten en aardappelen. Bij deze gewassen is de plaagdruk in de zuivere teelt te hoog en kan de oogst niet meer veiliggesteld worden.

Heeft monocultuur nadelen?

monocultuur
monocultuur

Monoculturen zijn volkomen onnatuurlijk en zeer vatbaar voor ziekten en plagen

Het feit dat pure economie nog steeds wordt beoefend, ligt in de voordelen ervan. Voor deze vorm is geen vloot van verschillende speciaalmachines nodig, maar er kan altijd gebruik worden gemaakt van dezelfde machines. Deze routine strekt zich ook uit tot marketingstructuren. Speciale kennis op het gebied van een cultuurgewas is voldoende om een zo groot mogelijke oogstopbrengst te behalen.

Negatieve kant van pure cultuur:

  • geen optimaal gebruik van licht en water
  • Synergie-effecten spelen geen rol
  • verhoogde gevoeligheid voor ziekten en plagen
  • De bodem ervaart eenzijdige uitputting van voedingsstoffen
  • meer meststoffen en pesticiden nodig

Monocultuur in het bos

De natuur streeft naar gemengde culturen. Geen enkel natuurlijk bos herbergt slechts één type plant; het is eerder een mozaïek van gecoördineerde organismen. Talrijke diersoorten vinden een leefgebied in dit ecosysteem. Gemengde bossen hebben een mitigerend effect op de klimaatverandering omdat ze kooldioxide gedurende een langere periode opslaan. Deze diverse ruimte is niet alleen logisch vanuit ecologisch perspectief.

Desalniettemin worden talloze bossen gekenmerkt door monoculturen. Sparren en andere snelgroeiende naaldbomen worden vandaag de dag nog steeds in hun pure vorm gekweekt. Zij zorgen voor een optimale aanvoer van de grondstof hout naar de papierindustrie en houtverwerkingsfabrieken.

Problemen uit het verleden:

  • enorme schade veroorzaakt door windstoten in 2007 en 2018
  • extreme verspreiding van de schorskever van 2016 tot 2019
  • toenemende verzuring van de grond door naalden, waardoor bekalking moet worden uitgevoerd

Achtergrond

Monoculturen leveren niet de gewenste winst op

Studies van de Universiteit van Freiburg en het Duitse Centrum voor Integratief Biodiversiteitsonderzoek hebben aangetoond dat gemengde culturen productiever zijn dan zuivere culturen. Gemengde stands met vijf verschillende soorten produceren ongeveer 50 procent meer hout dan monoculturen. Dit aspect is gebaseerd op verbeterde synergie-effecten. De bomen die op verschillende hoogtes groeien, worden optimaal van licht voorzien. Verschillende wortelsystemen zorgen voor een betere benutting van de beschikbare voedingsstoffen. Gemengde gewassen blijken beter bestand tegen plagen en kunnen beter tegen droge jaren.

Voorbeeld Duitsland

monocultuur
monocultuur

Monoculturen hadden ook lange tijd de voorkeur in de bosbouw

Vuren zouden van nature niet voorkomen op de huidige locaties van sparrenbossen. Het is een boomsoort die van nature alleen op 500 meter hoogte voorkomt en soortenrijke, fragmentarische bossen vormt. In plaats daarvan zouden de locaties van de sparrenbossen worden gekenmerkt door gemengde bossen met een hoog aandeel beukenbomen.

Vanwege de talrijke problemen en de toenemende bodemdegradatie evolueert de moderne bosbouw steeds meer naar het omzetten van zuivere gewassen in plaatscompatibele gemengde gewassen. De afgelopen decennia is het aantal loofbomen met zeven procent toegenomen en het aandeel coniferen met vier procent gedaald. Tegenwoordig vormen loofbomen ongeveer 43 procent van de houten vloer.

Regenwoud

Om aan de grote vraag naar palmolie te voldoen, wordt in de tropische regenwouden van Maleisië en Borneo een strikte monocultuur beoefend. Op deze gebieden staan oliepalmen in rijen naast elkaar. Talloze dier- en plantensoorten verliezen hun leefgebied. Maar de negatieve gevolgen voor deze ecosystemen worden al duidelijk tijdens de voorbereidingen voor de teelt.

Waardevolle regenwoudgebieden worden steeds vaker door brand verwoest. Bij deze maatregel komen grote hoeveelheden broeikasgassen vrij en moet de bodem worden voorbereid met kunstmest en bestrijdingsmiddelen. De extreme regenval in de tropen zorgt ervoor dat chemische stoffen uit de grond worden gespoeld en in de waterwegen terechtkomen. Dit vervuilt ook omliggende ecosystemen.

Het gebruik van alternatieve plantaardige oliën verergert het probleem van de vernietiging van regenwouden. Het is belangrijker dat er geen regenwoud meer wordt omgezet in nieuwe plantages.

Monocultuur in de landbouw

monocultuur
monocultuur

In Azië zijn er sojavelden die zich uitstrekken tot aan de horizon

Moderne boerderijen zijn gespecialiseerd in het verbouwen van een paar gewassen. Deze vorm van landbouw lijkt voor veel boeren aantrekkelijker omdat ze zich verenigen in coöperaties en de efficiëntie vergroten door gezamenlijke marketingstrategieën. De beperkte beschikbaarheid van bouwland en de grote vraag naar bepaalde producten bevorderen monoculturen.

Typische teeltgebieden Methode Impact Problemen
Soja Azië, Zuid-Amerika grootschalige boskap De diversiteit van soorten neemt af de toegenomen vraag bevordert het gebruik van genetisch gemodificeerde planten
Bananen Zuid-Amerika, India Slash en verbranden van tropische regenwouden Vernietiging van habitats, verplaatsing van dorpen Schimmelziekte vernietigt voorraden wereldwijd
Maïs Duitsland Teelt op bouwland en weilanden Mainisering van het landschap toenemende vlindersterfte
Katoen VS, India, China Teelt op landbouwgrond, extra gebieden door boskap toegenomen vraag leidt tot intensivering van de productie extreem waterverlies

Gevolgen van pure landbouwcultuur

Als dezelfde plantensoort in een gebied keer op keer wordt gekweekt, vinden plagen en ziekteverwekkers betere levensomstandigheden. De planten zijn steeds gevoeliger voor wortelinfecties. Ze kunnen voedingsstoffen niet meer optimaal uit de bodem opnemen, waardoor hun groei negatief wordt beïnvloed. Dit bevordert de opkomst van onkruid, waarvan een groot deel moeilijk te bestrijden is. Boeren moeten op deze verschijnselen reageren. Ze gebruiken pesticiden om ongedierte te bestrijden en onkruid te doden. Om ervoor te zorgen dat gewassen beter groeien, worden extra meststoffen toegepast.

Een kijkje in de geschiedenis

monocultuur
monocultuur

Je hebt veel water nodig om rijst te verbouwen

Vanuit historisch perspectief is de natte rijstteelt in Azië de meest wijdverbreide vorm van landbouwmonocultuur. Vanuit biologisch perspectief is rijst eigenlijk geen waterplant. Maar rond 3000 v. Chr. Rond 400 voor Christus beseften mensen dat deze landbouwmethode ongedierte en onkruid onderdrukte. Door veredeling door de eeuwen heen heeft rijst zich ontwikkeld tot een watertolerante plant. De wortels vormen een speciaal ventilatiesysteem zodat de planten hogere waterstanden aankunnen.

Problemen

Om één kilo rijst te produceren is tussen de 3.000 en 5.000 liter water nodig. Vanwege de enorme impact op de grondwaterspiegel is de natte rijstteelt verboden in de gebieden rond Beijing. Bij stilstaand water neemt de algenvorming toe. Daarom moet het water op de plantages voortdurend in beweging zijn.

Te hoge stroomsnelheden veroorzaken bodemerosie. Door het voortdurend onder water zetten van de velden ontstaat er een zuurstofvrij milieu in de bodem. Hier leven organismen die methaan produceren als onderdeel van metabolische processen. Ongeveer 25 procent van de mondiale methaanproductie is afkomstig van de natte rijstteelt.

Watervoetafdruk van voedsel: water groeide ooit met één kilogram
Watervoetafdruk van voedsel: water groeide ooit met één kilogram

Monocultuur in je eigen tuin

Pure cultuur is een gangbare praktijk in de moestuin. Vaak wordt er maar één soort plant op een bed geplant. In het ergste geval groeien aardappelen jarenlang op dezelfde plek. Dit betekent dat tuinbezitters minder onderhoudsinspanningen verwachten omdat het perk op één moment in het jaar wordt geoogst. Het is voldoende om gespecialiseerde kennis over deze installatie op te doen en een paar apparaten zorgen voor de grootst mogelijke efficiëntie bij het werken. Het basisprincipe van een natuurlijke tuin is echter gemengde cultuur.

Meer kwaliteit door gemengde cultuur:

  • verschillende plantensoorten zorgen voor een natuurlijk evenwicht
  • Plagen en nuttige insecten houden elkaar onder controle
  • Bloemenpracht overspant verschillende seizoenen

Gezellige planten in het bed

Kijk eens goed naar het vermeende onkruid op het aardappelveld. Velen van hen hebben waardevolle toepassingen en zorgen ervoor dat de bodem wordt getransformeerd in een functionerend ecosysteem. Bloeiende planten trekken vlinders of insecten aan waarvan de rupsen zich voeden met schadelijke insecten. Intensief geurende kruiden verjagen ongedierte met hun essentiële oliën. Peulvruchten fungeren als natuurlijke meststof omdat ze stikstof uit de lucht in de bodem binden.

Tip

Let vooral op vogelmuur, klaver of brandnetels. Deze planten verbeteren de bodemhabitat en zijn ook eetbaar.

Doordachte combinaties

monocultuur
monocultuur

Aardbeien en bieslook zijn ideale plantenburen

Aardbeien gedijen beter in de buurt van bieslook. Dit kruid is rijk aan essentiële oliën die grijze schimmel op aardbeien voorkomen. Bernagie zorgt voor een betere bestuiving van bloemen doordat de bloemen wilde bijen, hommels en insecten aantrekken.

De diepgewortelde snijbiet past perfect bij radicchio, radijzen of kervel. Deze planten voorzien in hun waterbehoefte vanuit de bovenste lagen van de bodem. Als je na het zaaien geen zin hebt om de wortels te scheiden, meng je de zaden met zwarte komijn- en kamillezaad. De grove zaden zorgen ervoor dat de wortelgroenten niet te dicht gezaaid worden.

Tip

Ontwerp een gemengde cultuurtafel. Zo behoudt u het hele jaar door het overzicht en kunt u effectieve vruchtwisselingen telen.

Veelgestelde vragen

Wat zijn de economische risico’s van een monocultuur?

Als een boerderij zich bezighoudt met monocultuur, wordt deze sterk afhankelijk van de markt en de heersende prijzen. Enerzijds kan het achterwege laten van de teelt van extra gewassen een hoog rendement opleveren. Als zich onvoorzienbare rampen voordoen, zal in het ergste geval een economisch faillissement ontstaan. Op nationaal niveau wordt het aanbod van landbouwproducten sterk verkleind. Veel landen zijn afhankelijk van de vraag naar een product. Ze behalen grote totale exportaandelen met producten die afkomstig zijn uit monoculturen:

  • Mauritius: suiker en rum vormen 90 procent
  • Cuba: ha alt tot 83 procent uit rietsuiker
  • Ghana: cacao is goed voor 76 procent
  • Colombia: 66 procent van alle exportinkomsten komt uit koffie

Wat zijn de ecologische gevolgen van pure cultuur?

Eenzijdige teelt heeft een negatieve invloed op de bodemfauna en het humusgeh alte. De voedingsstoffenbalans van de bodem raakt uit balans en onkruid, ongedierte en ziekteverwekkers vinden optimale leefomstandigheden. Zelfs voordat de oogst begint, kunnen ongedierte tot 50 procent van de opbrengst vernietigen. Bij een eentonige plantenpopulatie neemt de diversiteit aan dieren af, waardoor de natuurlijke tegenstanders van plaaginsecten ontbreken. Monoculturen leiden tot verhoogde bodemerosie.

Waar zijn monoculturen typisch?

In Centraal-Europa zijn monoculturen dominant voor wijn- en fruitteeltbedrijven of voor bedrijven die uitsluitend op grasland werken. Duitsland wordt gedomineerd door zuivere gewassen in gebieden waar grootschalige ruilverkaveling heeft plaatsgevonden. In landbouwgebieden komen zuivere maïs-, koolzaad- of graangewassen veel voor. De afgelopen decennia is de trend in de bosbouw steeds meer in de richting van gemengde vormen gegaan.

Wat zijn de basisoverwegingen van een gemengde cultuur?

Het heeft geen zin om gewassen van één familie in de directe omgeving te planten. De planten worden vaak getroffen door dezelfde plagen en ziekten. Bij deze variant, die v alt onder de mengcultuurvorm van de teelt, kunnen de positieve aspecten zich niet ontwikkelen. Hoe diverser de planten zijn, hoe optimaaler de taakverdeling is en hoe beter het ecosysteem zich ontwikkelt. Ondiepe en penwortelplanten maken optimaal gebruik van de hulpbronnen in een bed, omdat hun wortelsystemen actief zijn in verschillende bodemhorizons.

Welke gemengde culturen zijn succesvol gebleken?

De Maya's verbouwden al pompoenen in de directe omgeving van maïs en bonen. Maar ook kool blijkt in dit mengsel een goede pompoenvervanger te zijn. Linzen gedijen goed in een graanbed omdat ze hier goede klimondersteuning vinden. Wortelen hebben er baat bij omringd te zijn door uien, omdat ze ongedierte voorkomen. Verschillende soorten bladsla en zuursla kunnen ook goed samen.

Aanbevolen: