De Zweedse lijsterbes is een prachtige plant die in het voorjaar rode bessen produceert. Toch is de boom, die tot de rozenfamilie behoort, vatbaar voor verschillende ziekten. Deze moeten onmiddellijk worden geïdentificeerd en behandeld om ervoor te zorgen dat de schoonheid van de Zweedse lijsterbes behouden blijft.
Welke ziekten treffen de Zweedse lijsterbes en hoe moeten ze worden behandeld?
De meest voorkomende ziekten van de Zweedse lijsterbes zijn bacterievuur en roest, die zich manifesteren als verbrand uitziende bladeren en vruchten of oranje vlekken. Het terugsnoeien van geïnfecteerde scheuten helpt tegen bacterievuur, terwijl roest meestal vanzelf verdwijnt.
Welke ziekten kunnen de Zweedse lijsterbes verzwakken?
De Zweedse lijsterbes, ook wel bekend als de Zweedse lijsterbes, kan worden aangevallen door een relatief groot aantal verschillende ziekten en plagen. Zowelbacterievuur als roest worden beschouwd als de meest voorkomende oorzaken van de lijsterbesziekte. Bovendien komen plagen zoals pokkenmijten, spintmijten, rozensprinkhanen of zelfs bladluizen vaker voor.
Hoe herken je de ziekten van de Zweedse lijsterbes?
De ziekten van de giftige Zweedse lijsterbes zijn snel te herkennen aan de vele opvallende kenmerken. Vuurziekteverkleurt de bladeren en vruchtenvan de lijsterbes. Door de besmetting worden deze donkerbruin en zien ze er verbrand uit. Zowel de vruchten als debladeren drogen zeer snel uit door de bacterievuur. Als de ziekte echter roest is, zal de plant oranje vlekken vertonen.
Wat helpt tegen de ziekten van de Zweedse lijsterbes?
Als de Zweedse lijsterbes is aangevallen door bacterievuur, zal in dit geval alleen een radicale controlemethode helpen. In dit geval moeten de ziekescheuten volledig worden teruggesnoeid om te voorkomen dat de bacterie zich verder verspreidt. Bij roestaantasting hoeven echter geen maatregelen te worden genomen, omdat de roest na verloop van tijd vanzelf verdwijnt en zich verspreidt naar andere planten.
Tip
Een humusrijke bodem leidt tot meer ziekten van de Zweedse lijsterbes
De Zweedse lijsterbes mag niet worden geplant op plaatsen waar het humusgeh alte in de grond bijzonder hoog is. Dit leidt tot een snellere besmetting van ziekten en plagen. Vooral de larven van de snuitkever voelen zich zeer op hun gemak in humusrijke gebieden en planten zich daardoor bijzonder snel voort.
