Sla is een van de meest ongecompliceerde groenten voor beginners in de moestuin. Als u regelmatig zaait, kunt u tot ver in de herfst verse sla oogsten. Kweken in de nazomer kan echter problemen met meeldauw veroorzaken.
Hoe herken ik echte meeldauw op sla?
Echte meeldauw kun je herkennen aan een witte, melige laag op het oppervlak van de bladeren. Bij valse meeldauw zitten er geelbruine vlekken op de bovenkant van de bladeren. Aan de onderkant van het blad is een grijsachtig schimmelgazon te zien.
Hoe kan ik echte meeldauw op sla bestrijden?
Je kunt echte meeldauw effectief bestrijden met een huismiddeltje. Gebruik hiervoor melk of een mengsel van zuiveringszout en koolzaadolie voor het leidingwerk. Als u besmet bent met valse meeldauw, verwijdert u eerst de aangetaste slaplanten uit het bed. Behandel de overgebleven salades vervolgens met een knoflookafkooksel. Geef de planten tegelijkertijd water met paardenstaartthee.
Hoe kan ik valse meeldauw op sla voorkomen?
Als je rekening houdt met belangrijke punten kun je de ziekte voorkomen:
- geen stikstofhoudende meststof
- Paardestaartthee als toevoeging aan irrigatiewater of als spuitoplossing
- Mulch de grond dik met sneldrogend materiaal zoals stro
- Houd rekening met de plantafstand, zodat de bladeren snel drogen na regen
- Geef geen water op de bladeren, maar op de grond
Aangezien valse meeldauw moeilijk te bestrijden is, speelt preventie een bijzondere rol.
Op welke salades komt echte meeldauw vaak voor?
Valse meeldauw treftalle soorten sla van het geslacht LactucaDeze soorten omvatten sla en ijsbergsla, maar ook sla en snijsla. De ziekte wordt veroorzaakt door de schimmel Bremia lactucae. De schimmel komt vooral voor bij vochtig weer. Daarom komt het vooral voor als de planten in de late zomer of herfst worden gekweekt. Echte meeldauw wordt zelden aangetroffen op slaplanten. De ziekte komt bij late rassen alleen voor als er een zeer droge vroege herfst was.
Tip
Valse meeldauw ondanks resistente zaden
De meeldauwschimmel Bremia lactucae is zeer veranderlijk en vormt een verscheidenheid aan rassen. Dit maakt het moeilijk om resistente rassen te kweken. Dit kan leiden tot een infectie met valse meeldauw, zelfs met resistente zaden.
