De Duitse kakkerlak heeft terecht geen goede reputatie. Waar dit ook gebeurt, heersen onhygiënische omstandigheden. Het verschijnen van ongedierte hoeft echter niet noodzakelijkerwijs verband te houden met slechte hygiëne. De insecten hebben zeer specifieke omstandigheden nodig om te overleven.
Vechten tegen Duitse kakkerlakken
Individuele maatregelen zijn meestal niet succesvol als kakkerlakken zich al door het appartement hebben verspreid. De methoden moeten gedurende een lange periode continu worden uitgevoerd totdat de plaag is verslagen. Chemische controlemethoden moeten echter aan professionals worden overgelaten, zodat ze uw gezondheid niet onnodig schaden. Je mag de insecten niet verpletteren, omdat je de eierpakketten op de zolen van je schoenen zou kunnen dragen.
| Effect | gratis verkrijgbaar | |
|---|---|---|
| Antischabengel | aas voeren | ja |
| remedies op basis van hormonen | groei en voortplantingsvermogen belemmeren | geen |
| Sprays en gassen | Contactgif | ja |
Een plaag detecteren
Je kunt de insecten vangen en identificeren met speciale vallen. Dit is belangrijk zodat u de juiste maatregelen kunt nemen en geen onschadelijke soorten kunt vernietigen. Er zijn speciale vangplaten die voorzien zijn van een lokstof. De kakkerlakken worden erdoor aangetrokken en blijven aan het oppervlak plakken. Deze methode is niet geschikt voor bestrijding en wordt alleen gebruikt voor controledoeleinden. Als u op tijd een plaag ontdekt, is de kans groot dat deze snel onder controle wordt gebracht.
Eerste tekenen:
- Fecale kruimels die lijken op fijn koffiepoeder
- Restanten van huid op de grond
- stank in de keuken of bijkeuken
Fecale kruimels zijn een duidelijk teken van een plaag
Voorbereidingen
Voordat je controlemaatregelen neemt, moet je de getroffen schuilplaatsen zorgvuldig schoonmaken. Zuig kruimels van ontlasting, vervellingsresten en eierpakjes uit de nissen en gooi de stofzuigerzak uit voorzorg weg. Als het materiaal het toelaat, maak je de kieren schoon met water dat minimaal 60 graden heet is. Hierdoor worden alle resterende eierpakketten vernietigd, omdat ze de hitte niet kunnen verdragen. Zorg ervoor dat alle voedselbronnen zijn geëlimineerd. Dit is de enige manier waarop controlemaatregelen succesvol kunnen zijn.
Wat u moet doen:
- Voedsel invriezen
- maak alle oppervlakken en gaten schoon
- Controleer apparaten en meubels binnen
Gifaas
Een effectieve methode om ongedierte te bestrijden is het opzetten van voedingsgif in de vorm van aasblikjes. Bij correct gebruik levert deze methode weinig risico op voor mens en milieu en zorgt voor een effectieve bestrijding van ongedierte. In het verleden werden voedselvergiften zoals fluornatriumsilica of borax gebruikt, die werden gemengd met lokstoffen zoals suiker. Tegenwoordig worden contactgifstoffen op basis van Gammexan of DDT gebruikt. Deze stoffen mogen niet in het milieu terechtkomen, omdat ze giftig zijn voor veel organismen.
Het is gebleken dat veel aas dat op de markt verkrijgbaar is, volkomen ineffectief is. De kakkerlakken verhongeren liever dan dat ze het gif eten.
Diatomeeënaarde
Als extra maatregel kun je diatomeeënaarde voor de schuilplaatsen verspreiden. Het poeder bestaat uit gefossiliseerde resten van diatomeeën en werkt als contactgif. Als je wandelpaden en schuilplaatsen afstoft met het poeder, zullen de plagen het tijdens hun migratie wegvegen. Het plakt aan het lichaam en zorgt ervoor dat de insecten uitdrogen.
Boorzuur
Dit zuur wordt gebruikt tegen kakkerlakken vanwege zijn insectendodende eigenschappen. Er zijn regelmatig aanwijzingen dat een mengsel van boorzuur, margarine en suiker als huismiddeltje kan worden gebruikt. U moet hier echter vanaf blijven, omdat boorzuur ook invloed kan hebben op uw gezondheid. De stof wordt beschouwd als giftig voor de voortplanting en kan misvormingen bij het embryo veroorzaken.
Pyrethrum
Deze stof wordt verkregen uit de bloemen van verschillende Tanacetum-soorten en was bij de oude Romeinen al bekend als een effectief insecticide. Ze noemden het niet voor niets ‘Perzisch insectenpoeder’. Pyrethrum wordt gebruikt als contactgif. Het tast het zenuwstelsel van insecten aan en zorgt ervoor dat de natriumkanalen geblokkeerd raken. Het ongedierte sterft daardoor af. Pyrethrum heeft echter geen selectieve werking, maar brengt ook nuttige insecten in gevaar en heeft een giftig effect op vissen.
Preventie
Vuile vaat en etensresten trekken op magische wijze kakkerlakken aan
Als je kakkerlakken in je huis ontdekt, zijn het vaak geïmporteerde plagen. De insecten reizen zelden tussen een naburig restaurant en woongebouwen. Door een paar voorzorgsmaatregelen te nemen, kun je de verspreiding van ongedierte voorkomen.
Tip
Doorzoek uw bagage grondig om snel verstekelingen uit warme vakantiebestemmingen te spotten. In zuidelijke landen zijn kakkerlakken niet ongewoon.
Netheid
Aangezien de ontwikkeling van kakkerlakken sterk afhankelijk is van de voedselvoorziening en de vochtigheidsomstandigheden, moet u letten op een betere reinheid. Maak moeilijk bereikbare spleten grondig schoon en zorg voor een goede ventilatie, zodat er zich geen water in spleten en nissen verzamelt. Regelmatig ventileren regelt de luchtvochtigheid in de ruimte.
- vuile vaat onmiddellijk afwassen
- Verwijder dagelijks organisch afval uit het appartement
- Voeg voedselresten onmiddellijk op
- Badkamer grondig schoonmaken
- Maak dagelijks de voerbakken voor huisdieren schoon
Maak woonruimtes onaantrekkelijk
Aangezien de Duitse kakkerlak zich bijzonder op zijn gemak voelt in kieren, moet je ze goed sluiten. Als het ongedierte geen ruimte kan vinden, kunnen ze geen geschikte legplaatsen gebruiken. Kieren onder deuren of tussen ramen moeten ook worden afgedicht, zodat dieren het appartement niet kunnen binnenkomen.
- Winkelbenodigdheden gesloten in glazen, keramische of plastic containers
- Vermijd kartonnen of papieren zakken
- Vermijd wateroverlast in bloempotten
Tip
Neem geen gebruikte verpakkingen, zoals bananendozen uit de supermarkt, mee naar huis. Hier kunnen eierpakketten zich verstoppen.
Profiel
De Zweedse botanicus en natuuronderzoeker Carl von Linné beschreef deze soort voor het eerst en gaf hem de wetenschappelijke naam Blattella germanica. De soortnaam heeft echter niets te maken met het natuurlijke verspreidingsgebied. De Duitse kakkerlak is bekend onder vele namen en wordt ook wel huiskakkerlak of Zwabische kever genoemd. Het is een kakkerlak en heeft de bijnaam kakkerlak gekregen. De termen Duitse kakkerlak en Croton-bug komen veel voor in het Engels.
Zo worden kakkerlakken in verschillende delen van Duitsland genoemd:
- Zuid-Duitsland: “Pruisen”
- Noord-Duitsland: “Zwaben”
- West-Duitsland: “Frans”
- Oost-Duitsland: “Russen”
Insekten identificeren
De kakkerlakken bereiken een lichaamslengte tussen de 13 en 16 millimeter. Ze zijn licht tot donkerbruin van kleur en hebben twee zwarte lengtestrepen op het halsschild. Mannetjes en vrouwtjes zijn te herkennen aan hun uiterlijk. Deze laatste zijn donkerder van kleur dan hun mannelijke tegenhangers. Ze hebben ook een bredere buik die aan het uiteinde afgerond is.
Speciale kenmerken
De Duitse kakkerlak heeft vleugels, maar kan ze niet gebruiken om te vliegen. Alleen lichte mannetjes kunnen soms zweefvliegen worden waargenomen. De jonge dieren hebben nog geen vleugels ontwikkeld. In plaats daarvan is de kakkerlak een van de goede hardlopers. Ze kunnen een afstand van maximaal 29 centimeter per seconde afleggen. Deze functie maakt het moeilijker om de insecten te vangen.
- Insecten blijven in koude gebieden om zich te voeden
- onderste temperatuurgrens bij vier graden Celsius
- is bestand tegen een maximale temperatuur van 42 graden Celsius
Verwarring
De soort kan gemakkelijk worden verward met op elkaar lijkende kakkerlakken, die niet altijd als ongedierte worden beschouwd. De soorten die als kakkerlakken worden geclassificeerd, zijn zorgwekkend. De barnsteenkakkerlak is een boskakkerlak en kan niet overleven in gebouwen. Het meest opvallende onderscheidende kenmerk tussen deze boskakkerlak en de Duitse kakkerlak is het halsschild. De amberkleurige kakkerlak heeft een monochrome halsschild zonder lengtestrepen.
Kakkerlakken in vergelijking:
- Duitse kakkerlak: licht tot donkerbruin van kleur, looploos
- Oosterse kakkerlak: donker gekleurd, looploos
- Amerikaanse kakkerlak: roodbruin van kleur, in staat om te vliegen
Levensstijl en ontwikkeling
Deze kakkerlak is een nachtdier en brengt 75 procent van de dag door in ontoegankelijke schuilplaatsen. Ze komen alleen 's nachts uit hun nissen om te eten of te paren. Als er overdag één insect rondloopt, duidt dit op een grote insectenpopulatie in de schuilplaatsen.
Excursus
Dit is hoe de oranje kakkerlak leeft
Deze boskakkerlakken leven van nature in lage struiken en tuinen. Ze worden in de zomer vaak aangetroffen onder bloempotten of in de compost, omdat ze zich voeden met ontbindend plantmateriaal. In tegenstelling tot de Duitse kakkerlak geeft deze soort de voorkeur aan droge zomermaanden met warme temperaturen. De dagelijkse dieren verdwalen slechts af en toe in appartementen.
Sociaal gedrag
De kakkerlakken verstoppen zich overdag in spleten van ongeveer vijf millimeter hoog. Hier worden ze optimaal beschermd tegen vijanden. Ze vertonen ongewoon gedrag omdat ze samenvoegingen vormen van meerdere dieren. Deze gemeenschappen ontstaan wanneer dieren feromonen afscheiden via hun uitwerpselen. De stoffen hebben een regulerende functie en lossen indien nodig aggregaten op.
Ontwikkeling
De Duitse kakkerlak produceert eiercontainers, oothecae genaamd, die licht tot middelbruin van kleur zijn. Ze fungeren als een soort cocon en beschermen de groeiende organismen tegen externe invloeden van buitenaf. Volwassen kakkerlakken leven vaak ondergedoken samen met larven. Omdat de omstandigheden in gebouwen nauwelijks fluctueren, kunnen er in één jaar meerdere generaties ontstaan.
Paring
De kakkerlakken paren slechts een paar dagen na de laatste vervelling. Vrouwtjes die klaar zijn om te paren, scheiden via klieren geuren af in hun darmen, die via hun uitwerpselen worden uitgescheiden. In lage concentraties hebben deze een aantrekkelijk effect op mannen. Als ze in hoge doses worden vrijgegeven, wordt het paringsspel geactiveerd.
Eipakketjes
De eerste ootheca wordt na ongeveer 14 dagen geproduceerd. In de loop van haar leven kan een vrouwtje tussen de vier en acht eierpakketten ontwikkelen, die elk tussen de acht en vijftig eieren bevatten. Tijdens de embryonale ontwikkeling draagt het vrouwtje de eiercontainers op haar lichaam, zodat ze haar nakomelingen van vocht en voedingsstoffen kan voorzien. Gedurende deze tijd is hun activiteit zeer beperkt.
Eieren leggen
Wanneer de embryonale ontwikkeling voltooid is en de larven op het punt staan uit te komen, zoekt het vrouwtje een waterbron. Door te drinken verhoogt ze de druk van het lichaamsvocht, waardoor de ootheca wordt afgestoten. De uitgekomen larven kunnen zich niet ver verplaatsen en zijn afhankelijk van de vochtomstandigheden in de schuilplaats. Ze blijven hier de komende drie dagen om voor het eerst hun huid af te werpen.
Stadions
De larven doorlopen verschillende stadia totdat ze volledig ontwikkeld zijn. Tussen de afzonderlijke stadia vervellen de nimfen en worden ze groter. De eerste twee fasen hebben een zeer beperkt activiteitenbereik en komen niet uit hun schuilplaatsen. Ze zijn te herkennen aan hun donkerbruine tot zwarte borsten. De achterkant heeft een lichtbruine streep die lichter wordt in de latere ontwikkelingsstadia.
Voorvallen
Het ongedierte komt voor op gematigde breedtegraden, waar ze sterk verbonden zijn met mensen. In de natuur kan de soort zich alleen verspreiden onder warme en vochtige omstandigheden. Het geeft de voorkeur aan habitats met een temperatuur van 20 graden Celsius. Er is weinig bekend over hun natuurlijke verspreidingsgebied.
Typische buitenhabitats:
- Rottende stortplaatsen
- Veestallen op boerderijen
- zoölogische tuinen
Industrie
De Duitse kakkerlak is de meest voorkomende soort die voorkomt in commerciële keukens, restaurants en hotels. Het ongedierte v alt vooral ruimtes aan waar voedsel wordt verwerkt of waar de temperatuur en luchtvochtigheid erg hoog zijn. Dit is de reden waarom wasserijen en ziekenhuizen vaak besmet zijn. In moderne winkelcentra zijn er talloze schuilplaatsen en een gevarieerde voedselvoorziening, waardoor dergelijke voorzieningen bijzonder kwetsbaar zijn.
Huis en appartement
Kakkerlakken worden in huizen geïntroduceerd via voedselverpakkingen, pallets en drankkratten. Ook in gebruikte elektrische apparaten kun je goede schuilplaatsen vinden. Het ongedierte verspreidt zich vervolgens door het hele huis, waar ze geschikte nissen koloniseren in de buurt van voedsel- en vochtbronnen. De insecten hebben gaten nodig met een minimale grootte van vijf millimeter. Larven kunnen in scheuren van één millimeter hoog kruipen.
Kakkerlakken verstoppen zich hier:
- achter gootstenen en koelkasten
- in deurkozijnen en achter lijstwerk
- in holtes achter tegels en in muurvoegen
- tussen fotolijsten en spiegels
Duitse kakkerlakken komen vaak via de verpakking het huis binnen
Voeding
De soort is een alleseter. Het heeft zich niet gespecialiseerd in een bepaalde voedselvoorziening, maar vertrouwt op voedsel dat licht verteerbaar is. Daarom kan hij zich niet alleen voeden met hout, papier of leer. Als er voedseltekort is, eten de insecten gewonde soortgenoten of eikapsels. De beschikbaarheid van voedsel heeft een beslissende invloed op de activiteit van insecten. Als er voldoende vocht is, kan de kakkerlak tot drie maanden zonder voedsel overleven.
Dit is wat kakkerlakken eten:
- suiker en zetmeelrijk voedsel
- rottend voedsel
- dierlijke voeding
Spijsvertering
Het overwegend plantaardige voedsel wordt geplet met behulp van de bijtende, kauwende monddelen. Ze hebben ook tanden in bepaalde spijsverteringsorganen, de zogenaamde kauwmagen. Er zijn hier ook speciale bacteriën die pulpa kunnen afbreken.
Is de Duitse kakkerlak gevaarlijk?
De kakkerlak wordt beschouwd als een opgeslagen plaag en speelt een rol die niet mag worden verwaarloosd bij de overdracht van ziekteverwekkers. Een besmetting door de soort kan schade aan de gezondheid van mens en huisdier veroorzaken.
Schadelijke effecten
Schade aan voedselvoorraden is net zo minimaal als sporen aan textiel, leer en papier. De besmetting van voedsel veroorzaakt door uitwerpselen, afscheiding van speekselklieren en gewasinhoud mag echter niet worden onderschat. Besmet voedsel kun je herkennen aan een vieze geur. Ze zijn niet langer geschikt voor menselijke consumptie en kunnen ook de opbrengst aan vlees en melk op boerderijen verminderen.
Ziektevectoren
Verschillende ziekten zoals tuberculose, miltvuur en salmonellose kunnen worden overgedragen via de uitscheiding van kakkerlakken. De Duitse kakkerlak is een tussengastheer voor nematoden. Kakkerlakken hebben allergenen die via uitwerpselen en huidresten in de lucht terechtkomen. Deze kunnen in grotere mate astmasymptomen veroorzaken dan andere typische triggers.
Veelgestelde vragen
Kan de Duitse kakkerlak vliegen?
De soort ontwikkelt volledig ontwikkelde vleugels, maar kan niet vliegen. Duitse kakkerlakken verplaatsen zich voornamelijk door te kruipen. Ze zijn extreem wendbaar en duiken 's nachts snel in hun beschermende schuilplaatsen zodra je het licht aandoet. Af en toe zijn de dieren zweefvliegend te zien. Alleen lichte en kleine mannetjes kunnen echter glijden, omdat vrouwtjes door hun gewicht eenvoudigweg op de grond vallen.
Heeft de Duitse kakkerlak voelsprieten?
De antennes van de Duitse kakkerlak vallen vooral op omdat ze tot 1,5 centimeter lang kunnen worden en uit talrijke individuele ledematen bestaan. Als nachtdieren zijn de plagen hiervan afhankelijk omdat deze antennes de functie van sensorische organen overnemen. Ze worden gebruikt ter oriëntatie in het donker, terwijl de ogen meer een ondergeschikte rol spelen.
Hoe lang duurt de ontwikkeling van een ei tot een kakkerlak?
Om ervoor te zorgen dat kakkerlakken zich uit de eierpakketten kunnen ontwikkelen, moeten de temperatuur en vochtigheid goed zijn. Vooral in de eerste larvale stadia kunnen de wezens zich niet bewegen. Een nabijgelegen waterbron en warme temperaturen bevorderen hun ontwikkeling. Onder optimale omstandigheden doorlopen de organismen binnen 40 dagen alle larvale stadia. De ontwikkeling duurt echter normaal gesproken twee tot drie en zelden zeven maanden.
Richtlijnen:
- Bij 30 graden Celsius duurt de ontwikkeling twee maanden
- Bij 21 graden Celsius hebben de insecten een half jaar nodig om zich volledig te ontwikkelen
Hoe oud wordt de Duitse kakkerlak?
De levensduur van ongedierte hangt af van de voedselvoorziening en de omgevingsomstandigheden. De kakkerlakken voelen zich bijzonder prettig bij warme temperaturen van 20 graden Celsius en hoger en een hoge luchtvochtigheid. Als ze voldoende voedsel vinden, ligt hun gemiddelde levensverwachting tussen de 100 en 200 dagen.
Heeft de Duitse kakkerlak voedsel nodig?
De kakkerlakken zijn afhankelijk van de voedselresten die mensen achterlaten. De insecten kunnen echter een bepaalde tijd zonder voedsel overleven. Volwassenen en oudere larvale stadia kunnen tot 40 dagen verhongeren als ze over voldoende waterbronnen beschikken. Zonder vocht kunnen de dieren niet lang overleven. Ze hebben vochtige en warme plekken nodig in de buurt van waterbronnen.
Wat te doen tegen kakkerlakken in de tuin?
Het kan heel goed gebeuren dat je groepjes kakkerlakken in de tuin aantreft. Geschikte habitats zijn onder meer dichte struiken zoals klimop. De insecten komen ook voor in compost. U hoeft zich echter geen zorgen te maken, want de vrijlevende soorten zijn geen opgeslagen productplagen. Vaak is het de amberkakkerlak, die sterk lijkt op de Duitse kakkerlak. Bekijk het pronotum eens nader. Alleen als hij twee opvallende zwarte strepen heeft, is het een Duitse kakkerlak.
