Vuurkevers zijn spannende wezens die gespecialiseerd zijn in zeer specifieke habitats. De insecten vliegen in de zomermaanden. Ze worden heel vaak verward met soortgelijke soorten, wat tot misverstanden leidt. Voer daarom pas controlemaatregelen uit als u de soort nauwkeurig heeft geïdentificeerd.
Is controle nodig?
Het vernietigen van vuurkevers heeft alleen zin als er sprake is van specifieke schade. Als uw planten beschadigd zijn, moet de oorzaak worden aangepakt. Omdat de volwassen kevers zich niet voeden met levend weefsel, maar alleen plantensappen en nectar consumeren, hoeft u zich geen zorgen te maken over uw tuin. Het is dus niet nodig om de insecten te elimineren. Dit geldt ook voor de larven, omdat deze zich uitsluitend voeden met in het hout levende insecten en schimmels. Als je vuurkevers wilt verwijderen, breng je het natuurlijke evenwicht in gevaar.
Vuurkevers zijn volkomen onschadelijk en allesbehalve schadelijk. Integendeel: ze helpen zelfs het ecosysteem in balans te houden.
Wees voorzichtig met het gebruik van chemische middelen
Er zijn talloze huismiddeltjes die gebruikt kunnen worden tegen vervelende insecten. Naast afschrikmiddelen zoals koffiedik zijn er ook agressievere methoden die het ongedierte doden. De meeste middelen werken echter niet selectief. Ze doden alle insecten die in contact komen met de stoffen. Als je bladluizen bestrijdt, kunnen ook brandkevers worden geschaad. Let daarom goed op welke stoffen je in de tuin gebruikt en of ze nuttige wezens kunnen schaden.
Hoe huismiddeltjes werken:
- Olie: voorkomt zuurstofopname
- Zeep: veroorzaakt uitdroging
- Geuren: verwarren of bang maken
Giftig en gevaarlijk?
Alle drie soorten vuurkevers die je in de natuur kunt vinden, zijn volkomen onschadelijk. De kevers kunnen de menselijke huid niet verwonden omdat ze geen monddelen hebben om te bijten of steken. Ook vormen de larven geen gevaar voor de mens. Alleen soortgenoten moeten voorzichtig zijn als de insecten de neiging hebben tot kannibalisme.
Feuerkäfer: Giftig &38; gefährlich?
Wees voorzichtig met vurige rode insecten?
Er zijn talloze soorten in het dierenrijk die potentiële roofdieren waarschuwen met hun opvallende kleuren. Felle rode kleuren geven vaak aan dat het dier giftig is. Maar er zijn ook insecten die alleen het uiterlijk van gevaarlijke soorten hebben aangenomen. Vuurkevers zijn er één van. Hun kleur zou afschrikkend werken, ook al produceren de insecten geen giftige stoffen. Ze zijn ook niet giftig voor kinderen en niet verantwoordelijk voor plotselinge huiduitslag.
In huis
Als een vuurkever per ongeluk uw appartement binnendringt, hoeft u niet in paniek te raken. De dieren zijn waarschijnlijk banger dan jij. Zorg ervoor dat het insect snel terugkeert naar zijn natuurlijke habitat. Gebruik een glas dat je over het dier plaatst. Je kunt dan een stuk papier onder het glas schuiven en de kever in het glas krijgen. Laat hem los aan de rand van het bos of op dood hout.
Schadelijk of nuttig?
Firebugs worden geen plaag. Ze verspreiden zich niet massaal en kunnen niet als ongedierte worden omschreven. Volwassen kevers zijn niet gevaarlijk voor planten omdat ze zich niet voeden met plantenweefsel en daarom geen schade achterlaten.
Ze voeden zich alleen met plantensappen die worden afgescheiden door bloemen of die naar buiten komen via open wonden aan bomen. Levende bomen worden niet bezocht om eieren te leggen. De larven ontwikkelen zich in dood hout en voeden zich niet met plantenweefsel.
Vuurkevers zijn niet schadelijk voor planten
Voorkom de verspreiding van schimmels
De insecten worden vaak aangetroffen in de buurt van planten die besmet zijn met bladluizen. Hierdoor wekken ze vaak de indruk een plantenplaag te zijn, maar richten ze zich niet op de plant. Veel aantrekkelijker zijn de zoete afscheidingen van bladluizen, die vuurkevers het liefst eten.
Vuurkevers beschermen je planten. Honingdauw biedt vaak goede leefomstandigheden voor roetdauwschimmels. Als de plant volledig bedekt is met de uitwerpselen van de sapzuigende luizen, kunnen de fotosyntheseprestaties uiterst beperkt zijn. Vuurkevers bevrijden de planten en zorgen ervoor dat er zich geen schimmels kunnen nestelen op de plakkerige massa.
Elimineer ongewenste insecten
De larven zijn roofzuchtig en jagen op andere insectenlarven. Deze worden gedood en weggezogen. Hoewel kannibalisme ook kan voorkomen, richten de larven zich vooral op niet-specifieke larven. Op hun menu staan vaak schorskeverlarven. Daarom behoren vuurkevers tot de meest waardevolle nuttige insecten als het gaat om de bestrijding van schorskevers.
Daarom zijn schorskevers gevaarlijk:
- boor tunnels in de schors van gezonde bomen
- eieren leggen in de broedtunnels
- kan zich massaal vermenigvuldigen tijdens lange perioden van hitte en droogte
- omdat puur sparrenhout doodgaat
Wat eten vuurkevers?
Volwassen vuurkevers eten zelden. Ze voeden zich uitsluitend met zoete sappen zoals bloemennectar of boomsap. De honingdauw van bladluizen is een bijzonder smakelijke aanvulling op het dieet.
Larven eten verschillende schimmels die in dood hout groeien. Ze voeden zich ook met andere insectenlarven die ze onder de schors en in dood hout vinden. Wanneer er een voedseltekort is, kan kannibalisme worden waargenomen. Dit is echter slechts uitzondering en komt vaker voor als de omstandigheden niet meer optimaal zijn. Droogte leidt er vaak toe dat meer ontwikkelde larven jongere generaties opeten.
De vuurkever in portret
De vuurkever wordt ook wel een kardinaal genoemd
Vuurkleurige kevers zijn een familie van insecten waarvan de wetenschappelijke naam Pyrochroidae is. Ze behoren tot de orde van de kevers en worden ook wel kardinalen genoemd. De familie omvat wereldwijd ongeveer 140 soorten, waarvan er acht inheems zijn in Europa. Er leven slechts drie soorten in Midden-Europa. De vliegperiode van de in Midden-Europa aangetroffen soort is beperkt tot een korte periode tussen mei en juni. Als er een onweersbui nadert, zoeken de kevers beschutting in de vegetatie.
Vuurkevers vliegen het liefst met dit weer:
- kalm
- hoge relatieve luchtvochtigheid
- Temperaturen boven de 20 graden Celsius
Algemene kenmerken
Kardinalen zijn tussen de drie en twintig millimeter lang en hun lichaam lijkt plat en langwerpig. De bovenzijde is fijn behaard, wat alleen onder de microscoop zichtbaar wordt. Bijna alle soorten zijn rood tot steenrood gekleurd.
Wat opv alt is de grote en platte kop, die bij de overgang naar de nek ingesnoerd is en overgaat in een smal halsschild. In tegenstelling tot andere kevers zijn de slapen van vuurkevers duidelijk zichtbaar. De eigenlijke vleugels worden beschermd door dekvleugels, die naar achteren breder worden en, bij sommige soorten, longitudinale groeven hebben.
Paring
Insecten planten zich voort in de lente. Sommige vuurkevers gebruiken de chemische verbinding cantharidine om een geschikte paringspartner te vinden. Er wordt gezegd dat deze natuurlijke substantie een afrodiserend effect heeft, omdat mannen aantrekkelijker lijken voor vrouwen vanwege het bijzonder hoge cantharidinegeh alte. Vuurkevers kunnen dit aantrekkende feromoon echter niet zelf produceren. Ze nemen de natuurlijke substantie op wanneer larven dode insecten opzuigen. De geur heeft echter een afschrikkend effect op veel andere insecten.
Ontwikkeling
De vrouwtjes leggen hun eieren meestal onder de schors van dode loofbomen. Hier komt de larve onder beschermde omstandigheden uit in zelfgegraven of vreemde tunnels. Het heeft een zeer afgeplat lichaam en vertoont overwegend roofzuchtig gedrag.
Insecten en hun larven maken deel uit van het dieet van vuurkeverlarven. Maar ze voeden zich ook met schimmels die zich in het dode hout hebben gevestigd. De larven verpoppen zich tussen het hout en de schors en kruipen na twee tot drie jaar als volwassen kevers naar de oppervlakte. Onder gunstige omstandigheden ontwikkelen volwassen kevers zich al na één jaar.
Waar leven vuurkevers?
Vuurkevers hebben dood hout nodig voor hun larven
Vuurkevers leven in bosranden en bossen waar loofbomen domineren. Hoe natuurlijker het bos, hoe beter de insecten zich kunnen verspreiden. Ze zijn afhankelijk van dood hout, dat nauwelijks voorkomt in bossen die voor houtdoeleinden worden gebruikt. In monoculturen, die voornamelijk uit naaldbomen bestaan, vinden vuurkevers geen geschikte leefomstandigheden.
Je larven hebben houtachtig materiaal nodig dat zich al in een vergevorderd stadium van verval bevindt. Dit biedt bescherming en een hoge luchtvochtigheid, waar de larven van afhankelijk zijn. Als het hout wordt blootgelegd, ontsnappen de larven in vochtigere scheuren in het hout of in diepere schorslagen.
Een kruidenrijke onderlaag met bloeiende planten is ook belangrijk omdat volwassen vuurkevers hun voedsel uit de bloemen halen. Nectarproducerende kruidachtige planten zijn belangrijk. Vuurkevers blijven niet op bloemen die geen nectar te bieden hebben.
Deze bomen hebben de voorkeur:
- Eiken
- Linde
- Berk
Overwintering
Volwassen vuurkevers overwinteren niet. Hun enige bestaansreden is paring, die kort na het uitkomen tussen mei en juni plaatsvindt. Zodra dit is gebeurd en de eieren zijn gelegd, sterven de dieren. Alleen hun larven overwinteren onder de schors van dode bomen. Hoe vaak de larven overwinteren, hangt af van factoren als het weer en de beschikbaarheid van voedsel. Het duurt meestal een of twee winterperiodes voordat ze verpoppen.
Of de larven in de winter actief zijn, hangt waarschijnlijk af van de omstandigheden. Hoe beter beschermd en geïsoleerder het leefgebied, hoe actiever de larven zijn. Bij welke temperatuur de insectenlarven afsterven is niet bekend, althans niet van de inheemse soorten.
Excursus
Dendroides canadensis
Deze soort uit de vuurkeverfamilie, afkomstig uit Noord-Amerika, verbaasde onderzoekers. Uit de larven haalden ze speciale eiwitten die fungeren als natuurlijk antivriesmiddel. De watermoleculen bewegen veel langzamer als ze in de buurt van deze antivrieseiwitten zijn. Hoe rustiger de bewegingen van de watermoleculen, hoe lager de temperatuur kan dalen totdat water in ijs verandert.
Wanneer er ijskristallen zijn gevormd, hechten de eiwitten zich aan het kristaloppervlak en voorkomen ze verdere groei van de microscopisch kleine ijsklonten. Dankzij deze mechanismen kunnen de larven van deze vuurkever temperaturen tot min 30 graden Celsius overleven.
Soort
De soortenrijke familie bevat 21 geslachten. Er zijn drie soorten afkomstig uit Midden-Europa die zeer vergelijkbare habitats bewonen. Het is niet ongebruikelijk dat larven van verschillende soorten vuurkevers samenleven onder de schors van dode bomen. Ze lijken erg op elkaar en kunnen gemakkelijk met elkaar worden verward.
Scarlet Fire Beetle (Pyrochroa coccinea)
Deze soort is tussen de 13 en 18 millimeter lang. Het lichaam is plat en breed. De vleugelbedekking en het pronotum baden in sterke rode tinten, terwijl de rest van het lichaam in diepzwart glanst. Als je goed kijkt, zie je een bruinrode gloed op het voorhoofd. Opvallend is ook de klauw op de poten, die bij de scharlakenrode vuurkever roodbruin is.
Hun vluchtperiode is van mei tot juni. Deze soort komt relatief algemeen voor en komt ook voor in de zuidelijke en centrale delen van Scandinavië. Hij leeft in bosranden en open plekken en wordt vaak aangetroffen op dood hout en bloemen.
| mannelijk | Vrouw | |
|---|---|---|
| Sensor | gekamd vanaf de derde link | volledig gezaagd |
| Maat | 13 tot 17 mm | 14 tot 18 mm |
Roodharige vuurkever (Pyrochroa serraticornis)
De roodharige vuurkever is iets kleiner dan zijn familielid met de zwarte kop
Deze kever is iets kleiner dan de scharlakenrode vuurkever, aangezien hij slechts tussen de tien en 14 millimeter lang is. Er zijn overeenkomsten in de kleuring van het halsschild en de vleugelbedekking, aangezien deze bij Pyrochroa serraticornis ook rood gekleurd zijn. Het belangrijkste verschil is de rode kopkleur, waaraan deze soort zijn naam dankt.
Goed om te weten:
- komt voor in de gematigde streken van Europa
- voornamelijk in Midden-Europa
- woont aan de randen van bossen en op open plekken
- aanzienlijk zeldzamer dan de scharlakenrode vuurkever
Oranje Vuurkever (Schizotus pectinicornis)
Deze kever is de kleinste van alle vuurkevers die inheems zijn in Europa en bereikt een maximale lichaamslengte van negen millimeter. Het halsschild is aan de zijkanten licht afgerond en heeft een zwarte vlek. De dekselvleugels hebben platte langsribben, die echter erg zwak zijn. Beide delen van het lichaam zijn oranjerood gekleurd, terwijl de rest van het lichaam zwart is. Deze soort kan ook af en toe worden waargenomen onder de schors van sparren- en dennenbomen.
Distributie:
- grote delen van Europa tot boven de poolcirkel
- voornamelijk loofbossen
- vooral in de uitlopers en bergen
Identificeer larven
Alle drie de inheemse soorten leggen hun eieren op dood hout. De larven leven onder de schors en lijken erg op elkaar. Sommige lichaamskenmerken worden gebruikt om de soort te identificeren. De verspreiding geeft ook een indicatie van de soort, ook al overlappen de gebieden elkaar vaak.
| Scarlet Fire Beetle | Roodharige vuurkever | Oranje Vuurkever | |
|---|---|---|---|
| Buikaanhangsels | gewoon | gewoon | gebogen |
| Basis van bijlagen | getande | getande | tandeloos |
| Antennes | slank | sterk | onbelangrijk |
| Verse kevers kleuren | lichtbruin rood | lichtbruin rood | licht geelbruin |
Verwarring met andere soorten
Vuurkevers worden vaak verward met soortgelijke soorten. Verschillende kenmerken helpen de dieren van elkaar te onderscheiden. Deze zijn ook met het blote oog te zien.
Dit is hoe de soorten verschillen:
- Kleuring van de dekschilden
- Lichaamsvorm
- piercing-zuigende monddelen van snavelsnavels
- kauwende monddelen bij kevers
Gemeenschappelijke brandbug
Deze soort is geen kever. Vuurwantsen zijn een aparte familie die tot de orde van de snavelwantsen behoort. De insecten zijn daarom slechts in de verte verwant aan de vuurkevers, die in de orde van de kevers vallen. De Duitse algemene namen worden ten onrechte als synoniemen gebruikt. Vuurkevers worden in de volksmond vuurkevers genoemd en omgekeerd.
De respectieve soorten kunnen echter gemakkelijk worden onderscheiden als je wat beter kijkt. Vuurwantsen hebben een typisch kleurenpatroon. Hun dekschilden zijn rood gekleurd met zwarte stippen en driehoeken. Vuurwantsen komen vaak voor in grote clusters en bewonen open habitats zoals begraafplaatsen met loofbomen.
Lily Kip
Deze plantenplaag behoort tot de bladkeverfamilie en wordt gekenmerkt door een zegellakrode verkleuring van het pronotum en de dekschilden. Dit betekent dat de leliehaan gemakkelijk kan worden verward met vuurkevers, maar deze insecten bereiken slechts een lichaamslengte tussen de zes en acht millimeter.
Er zijn nog meer verschillen in levensstijl en dieet. Deze valse vuurkevers zijn gespecialiseerd in lelies. Ze leggen hun eieren op de onderkant van bladeren. De uitgekomen larven voeden zich met de bladeren zoals de volwassen insecten. Ze verpoppen zich in de grond.
Vuurwantsen in de tuin
Aangezien vuurkevers geen schade aanrichten en hun larven zelfs nuttig blijken te zijn, is het zinvol om de dieren specifiek in je eigen tuin te vestigen. Om dit te doen, moet je de levensomstandigheden zo ontwerpen dat de kevers voldoende voedsel vinden, plekken om zich terug te trekken en plekken om hun eieren te leggen.
Als je je tuin dienovereenkomstig opnieuw wilt ontwerpen, moet je de levensstijl van de insecten als leidraad nemen. Hoe natuurlijker de leefomgeving, hoe aantrekkelijker de tuin is voor de vuurkevers. Om een oase te creëren heb je niet veel ruimte nodig. Ook op het balkon kun je met kleine veranderingen nieuwe woonruimtes creëren.
Deadwood
Dood hout is een waardevol leefgebied voor tal van organismen. In Midden-Europa leven ruim 1.300 verschillende soorten insecten op oud en dood hout. Hieronder vallen ook de larven van de vuurkever. Deze verscheidenheid aan insecten trekt talloze zangvogels en spechten aan, die zich voeden met de insecten. Om zo’n soortenrijke oase in de tuin te creëren kun je gebruik maken van oud hout. Omgevallen bomen, dode wortels of gevallen takken zijn uitstekend dood hout.
Stapel het materiaal in een hoek van de tuin of verdeel het gelijkmatig over het gebied. Vuurkeverlarven gedijen in bijzonder dikke stammen die zich al in een vergevorderd stadium van ontbinding bevinden. Er is een hoge luchtvochtigheid in verrot hout, waarvan de larven afhankelijk zijn.
Zo ziet de ideale stapel dood hout eruit:
- Graaf een kuil
- leg ruwe stukken takken, boomschijfjes en wortels op elkaar
- Vul bladeren en kreupelhout in de gaten
Tip
Let op het grondwaterpeil en de bodemgesteldheid! Water mag zich niet ophopen in holtes en depressies, omdat dit de winterslaap van dieren in het dode hout in gevaar brengt.
Bloemenstroken
Om de kevers een rijk voedselaanbod te bieden, moet je soortenrijke bloemenstroken maken. Deze kunt u verwerken in een gazon. De bloemen hebben de voorkeur als ze niet worden blootgesteld aan de brandende zon. Vuurkevers houden van gedeeltelijk beschaduwde omstandigheden die lijken op bosranden en open plekken.
Tip
Veldbomen en hagen verrijken de leefruimte verder. Kleinere zangvogels vinden hier ook bescherming tegen roofdieren.
Veelgestelde vragen
Wat is het verschil tussen een vuurkever en een vuurkever?
Vuurkevers behoren tot een andere orde dan vuurkevers. Ze verschillen in hun kleur. Terwijl de gewone vuurkever rood gekleurd is en zwarte aftekeningen heeft, zijn de drie inheemse soorten vuurkevers effen rood. Bedwantsen hebben slurfachtige monddelen die ze gebruiken om te zuigen. Vuurkevers daarentegen hebben kauwende monddelen.
Waarom hechten vuurkevers zich aan elkaar?
Veel insecten combineren om te paren. Bij vuurkevers kunnen echter geen verbindingen worden waargenomen die meerdere uren of zelfs dagen aanhouden. Wat hier wordt bedoeld is de gewone vuurwants, die ten onrechte een vuurkever wordt genoemd. Mannetjes en vrouwtjes van deze insecten worden vaak waargenomen in een positie waarin de twee achtereinden stevig met elkaar verbonden zijn. Omdat mannetjes willen voorkomen dat vrouwtjes met concurrenten paren, blijft de verbinding soms meerdere dagen in stand.
Waar komen vuurkevers vandaan?
De opvallende insecten leven in de bescherming van bomen en struiken in de kruidenrijke onderlaag. Ze geven de voorkeur aan heldere omstandigheden en zitten vaak op bloemen terwijl ze zich voeden met nectar. Ze leggen hun eieren in dood hout. Dit is waar de larven uitkomen, zich terugtrekken in de vochtige scheuren in het hout en op jacht gaan naar andere insectenlarven.
Het is een misvatting dat de dieren afhankelijk zijn van verbrand hout. Er is echter een soort die vuurkevers wordt genoemd en die misbruik maakt van bosbranden. Achter deze soort schuilt de Australische vuurkever.
Levensstijl van de Australische vuurkever:
- Eieren leggen op smeulende en rokende boomstammen
- lepelvormige larven eten het hout in
- Hars uit levende bomen brengt de ontwikkeling van de larven in gevaar
Waar komt de naam vandaan?
Veel vuurkevers hebben opvallende kleuren, variërend van scharlakenrood tot zwart. Het felle rood werd vroeger al geassocieerd met vuur, vandaar dat de kevers aan hun naam kwamen. De wetenschappelijke naam is samengesteld uit de Griekse termen ‘pyros’ voor vuur en ‘chroma’ voor kleur. De Duitse naam is een vertaling van deze naam. Vuurkevers worden ook ten onrechte vuurkevers genoemd, maar ze behoren tot een andere familie.
Wat hebben vuurkevers nodig om te overleven?
De insecten behoren tot de wezens die afhankelijk zijn van dood hout. Hun larven kunnen zich alleen ontwikkelen bij de bescherming van oud hout dat zich in een vergevorderd stadium van ontbinding bevindt. Binnen bevindt zich een vochtige omgeving die optimale groeiomstandigheden voor schimmels biedt. Deze zijn van levensbelang voor de larven, omdat ze naast andere insectenlarven bij voorkeur worden gegeten.
Waar zijn vuurkevers goed voor?
Vuurkevers blijken nuttige wezens te zijn bij ongediertebestrijding. Hun larven jagen op andere insectenlarven die zich in het dode hout bevinden. Ook de larven van de gevreesde schorskever staan op hun menu. Volwassen vuurkevers voeden zich voornamelijk met zoete plantensappen. Maar ook de kleverige afscheidingen van bladluizen worden niet genegeerd. Op deze manier zorgen vuurkevers ervoor dat schimmels zich niet verspreiden op de geïnfecteerde plant.
