Granaatappelen worden geteeld van Turkije tot de voormalige Sovjetrepublieken zoals Armenië en Georgië tot Iran, China en Indonesië. Maar granaatappelbomen kunnen ook bloemen en fruit dragen in de warmere streken van Duitsland.
Kan je granaatappelen telen in Duitsland?
In Duitsland kunnen granaatappelbomen worden gekweekt in containers of buiten in gebieden met een mild klimaat, zoals de wijnstreek. Beschermde zuidmuren bevorderen de rijping van het fruit, terwijl robuuste rassen zoals Oezbeeks, Provence of Salavatski vorstperiodes beter overleven.
De botanische naam van de granaatappelboom is Punica granatum. Het is een drie tot vijf meter hoge boom die heel oud kan worden. De kleine cultivar Punica granatum Nana is ook wijdverspreid in Europa. De dwerggranaatappelboom is een struik van ongeveer een meter klein. Beide bomen hebben oranjerode, trechtervormige bloemen in de lente en laten hun bladeren vallen in de herfst.
Granaatappel als kuipplant
Deze exotische vrucht wordt vaker geassocieerd met warme klimaten in Azië, de Middellandse Zee en India. In de meeste regio's van Duitsland worden granaatappels als sierboom gekweekt vanwege hun prachtige bloemen en bladeren. Vanwege hun gevoeligheid voor vorst worden ze vooral in potten gehouden en nadat ze in de herfst de bladeren hebben laten vallen, worden ze naar een koele en vorstvrije plek verplaatst om te overwinteren.
De granaatappelboom heeft een donker winterverblijf nodig met temperaturen tussen 2° en 7°C, waar hij overwintert tot februari. Tijdens de winterrust wordt het heel weinig bewaterd en niet bemest. Tussen februari en mei kan hij langzaam wennen aan het buiten zijn op een warmere en helderdere plek, waar hij na de IJsheiligen kan worden geplaatst.
Granaatappel in het open veld
In de regio's van Duitsland met een milder klimaat, waar ook wijn wordt verbouwd, is het buiten planten van granaatappelbomen denkbaar, bijvoorbeeld in de tuin. B. op een beschermde zuidmuur van een gebouw. Daar is het ook mogelijk dat de bomen vruchten dragen en voldoende zon krijgen om te rijpen. In wezen hangt de oogst af van de vraag of de zomer warm genoeg en droog is.
Permafrostperioden worden niet goed verdragen door granaatappelbomen. De vorstgevoeligheid is onder andere afhankelijk van het ras. Er zijn behoorlijk robuuste variëteiten die buiten de winter kunnen overleven, met enige bescherming tegen de kou:
- Oezbeeks
- Provence
- Gabes
- Tirol
- Salavatski
- Russisch 26
- Katake
- Kaj Acik Anor
- Entekhabi Saveh
Tips en trucs
De granaatappelen worden geoogst van oktober tot de eerste nachtvorst. De vruchten rijpen niet, dus pluk alleen rijpe vruchten. Deze zijn te herkennen aan de oranjerode, gebarsten schaal.
