Meiddoorn is, net als veel rozenplanten, vatbaar voor schimmelziekten. Terwijl planten die getroffen zijn door bacterievuur meestal moeten worden verwijderd, kun je schimmelziekten zoals echte meeldauw zelf bestrijden.
Welke ziekten komen voor in meidoorn?
Meiddoorn kan worden aangetast door verschillende ziekten, zoals bacterievuur, korst, korst en echte meeldauw. Terwijl bacterievuur moet worden gemeld en meestal leidt tot verwijdering van de plant, kunnen de andere schimmelziekten worden bestreden met pesticiden en goed snoeien.
Brandziekte: gevaarlijk en rapporteerbaar
Net als vuurdoorn is meidoorn ook vatbaar voor bacterievuur. De ziekteverwekker is een bacterie die zich onder optimale groeiomstandigheden als een epidemie verspreidt. Bacterievuur wordt voornamelijk overgedragen via zeer besmettelijk bacterieel slijm, verontreinigd snijgereedschap en geïnfecteerd plantmateriaal.
Je kunt een bacterievuurplaag herkennen als de bladeren en scheutpunten van de meidoorn bruin worden en uitdrogen; ze zien eruit alsof ze verbrand zijn. Kenmerkend zijn de hangende scheutpunten van de aangetaste plant. Naarmate de ziekte voortschrijdt, verschijnt er infectieus bacterieel slijm op takken en bladeren.
Als u bacterievuur op een meidoorn ontdekt, moet u dit onmiddellijk melden aan het Staatsbureau voor Landbouw. In de meeste gevallen moeten de aangetaste bomen worden gekapt. Het houden van bijen in de directe omgeving is verboden omdat de insecten ervoor zorgen dat de sporen zich over grote gebieden verspreiden.
Andere vuurdoornziekten:
schurft
Bij deze schimmelziekte vertoont de meidoorn bruinachtige vlekken en scheuren op de bladeren en vruchten. Om dit te voorkomen, plant u de meidoornstruiken niet te dichtbij, zodat het water op de bladeren snel kan verdampen. Snijd zieke delen diep in het gezonde hout terug en gooi de plantendelen bij het huishoudelijk afval.
Rooster
De ziekteverwekker van deze plantenziekte overwintert op de jeneverbes en v alt de meidoorn elk jaar opnieuw aan. De takken van de meidoorn hebben oranjekleurige verdikkingen waarin de sporenvoorraden van de schimmel zich bevinden. Aan de bovenzijde van de bladeren verschijnen oranjerode vlekken en de bladnerven en bladstelen zijn merkbaar verdikt. Bestrijd de plantenziekte met geschikte fungiciden.
Meeldauw
Zoals alle rozenplanten is meidoorn gevoelig voor echte meeldauw. Bij deze plantenziekte hebben de bladeren van de aangetaste plant witgrijze, melkachtige vlekken. Naarmate de ziekte voortschrijdt, krult het blad en worden de verse scheuten van de meidoorn in hun groei belemmerd.
Bij droog en warm weer met dauwvorming 's nachts kan de hele plant in zeer korte tijd bedekt zijn met meeldauw. De schimmel verspreidt zich via sporen en vormt in de herfst donkere wintervruchtlichamen, die overwinteren in gevallen bladeren en vruchten.
Verwijder alle aangetaste plantendelen en gooi ze in de prullenbak. Behandel de zieke plant vervolgens met een geschikt bestrijdingsmiddel.
Tips en trucs
Schimmelsporen blijven ook plakken op tuingereedschap, houten palen, hekken en matten om te beschermen tegen de kou. Reinig en desinfecteer daarom alle apparatuur grondig na contact met de zieke plant.
