Japanse Japanse esdoorn (Acer palmatum), Japanse esdoorn (Acer japonicum) en gouden esdoorn (Acer shirasawanum) worden in dit land vaak gekweekt als exotische sierbomen. Er zijn echter nog talloze andere soorten, die bijna allemaal niet-giftig zijn.
Is de Japanse esdoorn giftig?
De Japanse esdoorn is niet giftig en is zelfs geschikt voor het eten van jonge scheuten, zaailingen, bladeren en bloemen. Alleen rode esdoorns lopen risico op giftige schimmelgroei op de schors, hoewel dit geen invloed heeft op de Japanse esdoorn.
In Japan worden bladeren en scheuten zelfs gegeten
Traditioneel wordt esdoorn, ongeacht het type en de variëteit, wereldwijd gebruikt voor voedsel: ahornsiroop is bekend uit Noord-Amerika, maar mensen in Europa maakten ook eeuwenlang een suikerachtige siroop van het bloedende sap van inheemse esdoornsoorten. Bovendien werden de jonge bladeren en scheuten rauw gegeten, gekookt of gepekeld als groente - een procedure die tegenwoordig nog steeds gebruikelijk is in sommige regio's van Japan.
Wees voorzichtig met rode esdoorn
Hoewel de Japanse esdoorn, ongeacht het type en de variëteit, niet giftig is, kan hij bedekt zijn met een bepaalde giftige schimmel. Dit is echter alleen te vinden op de bast van rode esdoorns, maar niet op roodbladige Japanse esdoorns.
Tip
Jonge scheuten en zaailingen kunnen in maart/april worden verzameld. De zoet smakende bloemen zijn ook geschikt voor consumptie.
