Het beplantingsplan voor de familietuin moet goed doordacht zijn. Waar kleine kinderen op ontdekkingsreis gaan en waar katten en honden vrolijk aan alles knabbelen, mogen geen giftige planten binnen handbereik zijn. Of crabapple een zorgwekkende plant is, kun je hier ontdekken.
Zijn crabapples giftig en oneetbaar?
Zijn crabapples giftig? Nee, crabapples (Malus-hybriden) zijn niet giftig en vormen geen gezondheidsrisico voor mens of dier. De vruchten zijn eetbaar en rijk aan vitamines, met slechts 76 calorieën per 100 gram, en kunnen vers van de boom worden gegeten of op verschillende manieren worden bereid.
Crabapple is niet giftig
Wat betreft de mogelijke giftige inhoud geeft een blik op de botanische classificatie de eerste signalen dat alles veilig is. De prachtige crabapple-variëteiten zijn nauw verwant aan de cultuurappel, die ieder kind kent als een fruitige vitaminebom. Malus-hybriden vormen dus geen gezondheidsrisico. Dit geldt voor groot en klein, mensen en dieren.
Rijk aan vitamines – arm aan calorieën
Crabapple maakt elk dieet op smaak. Met een schamele 76 calorieën per 100 gram bevredigt de vrucht de trek en belandt niet op je heupen. Je immuunsysteem heeft baat bij maar liefst 8 milligram vitamine C en verschillende mineralen.
Eetbaar fruit
Enkele van de mooiste crabapps verwennen ons niet alleen met furieuze bloemen, maar produceren ook eetbare vruchten tot 4 cm groot. Je kunt deze zelfs vers van de boom eten. De zurige smaak geeft ons ook creatieve ideeën voor de bereiding. Laat je inspireren door deze suggesties:
- Verwerkt tot fruitige jam of verfrissende gelei
- Ingelegd in fruitschnaps, Calvados of wodka
- Bereid als puree met gekookte aardappelen en gebakken uien
Voor taartfans dienen de kleurrijke crabapples als zoetzure taarttopping. Appelpannenkoekjes worden niet alleen gemaakt met tuinappels, maar zijn ook heerlijk met geschilde krabappels met klokhuis.
Tip
Het is een van de wijdverbreide mythen dat appelzaden giftig zijn. In feite is het waterstofcyanidegeh alte minimaal. Gezondheidsproblemen ontstaan alleen als je enorme hoeveelheden zaden volledig bijt en doorslikt. Na ontbinding door maagzuur zou het waterstofcyanide via massale regurgitatie terug in de luchtwegen moeten komen om als toxine te kunnen werken.
