Buiten de bloeiperiode leidt stinkende gouwe een relatief onopvallend bestaan in scheuren in muren en aan de randen van bossen. Deze meerjarige zomerbloeier is ook een geschikte bloeiende plant voor gerichte teelt in de tuin.
Wat is stinkende gouwe en waar groeit het?
De stinkende gouwe (Chelidonium majus) is een meerjarige, geelbloeiende plant die 40-60 cm hoog wordt en het liefst groeit op vochtige, stikstofrijke locaties. Het wordt uitwendig gebruikt in de natuurlijke geneeskunde om wratten te behandelen, maar is giftig bij inwendig gebruik.
De kenmerken van stinkende gouwe:
- Botanische naam: Chelidonium majus
- Gemeenschappelijke namen: guldenkruid, lieveheersbeestje, duivelskroonkruid, wrattenkruid
- Groeiwijze: Vaste plant met kruidachtige groei, uitgesproken penwortel
- Zaaitijd: maart tot april
- Bloeitijd: eind april tot begin oktober
- Locaties: geeft de voorkeur aan licht vochtige grond, zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
- Groeihoogte: 40 tot 60 cm
- Fruit: peulachtige zaadcapsules
- Bloemvorm: stralend, geel
- Bladeren: gesteeld, afwisselend en behaard aan de onderkant
- Gebruik: Natuurlijk middel voor uitwendig gebruik tegen wratten
- Giftige effecten bij consumptie
Zorg voor stinkende gouwe in de tuin
In de natuur is stinkende gouwe vaak te vinden op de volgende locaties:
- op muren
- in schaarse bossen
- aan de oevers van water
- Steenachtige woestenij
De benodigde verzorging in de tuin is ook erg laag als de stinkende gouwe wordt geplant op een locatie met voldoende bodemvocht. Bovendien moet de gekozen locatie een bodem hebben met een zo hoog mogelijk stikstofgeh alte. Er zijn geen speciale bemesting of andere verzorgingsmaatregelen nodig voor stinkende gouwe in de tuin.
De stinkende gouwe als natuurlijk medicijn
De naam wrattenkruid voor stinkende gouwe komt van het feit dat het opvallende gele sap in de plantenstengels traditioneel wordt gebruikt als behandeling voor wratten. De plant werd voorheen ook gebruikt om verschillende maag-darmziekten te behandelen. Van de actieve ingrediënten in de plantendelen wordt gezegd dat ze onder meer laxerende, krampstillende, ontstekingsremmende, bloeddrukverlagende, antivirale en antibacteriële effecten hebben. Behandeling met inwendig gebruik van stinkende gouwe mag echter alleen worden uitgevoerd na overleg met een arts, omdat na inname vergiftigingsverschijnselen van verschillende ernst kunnen optreden. Deze manifesteren zich als pijn, een brandend gevoel, braken, stoornissen in de bloedsomloop en bloederige diarree. Er wordt gezegd dat toxische leverschade wordt veroorzaakt door stinkende gouwe, en in extreme gevallen kan de dood optreden als gevolg van falen van de bloedsomloop.
Tip
De stinkende gouwe is een van de vaste planten in de tuin die zich eenvoudigweg vanzelf vermenigvuldigt op een geschikte locatie. De tuinman van een natuurlijk aangelegde tuin profiteert van het feit dat de peulachtige zaadcapsules van stinkende gouwe door mieren door de tuin worden verspreid en dus voortdurend opnieuw worden gezaaid.
