Reizigers naar Italië kennen deze aanblik: enorme, uitgestrekte struiken met delicate bloemen in felle kleuren in tuinen, langs bermen of gewoon in de vrije natuur - de oleander is wijdverspreid, vooral in Bella Italia, maar ook in andere landen in de buurt de Middellandse Zee verspreidde zich. Vanwege het gebrek aan vorstbestendigheid wordt de giftige sierheester voornamelijk als kuipplant gekweekt.
Wat zijn de belangrijkste feiten over oleander?
De oleander is een groenblijvende struik die tot vijf meter hoog kan worden en afkomstig is uit het Middellandse Zeegebied. Hij bloeit in verschillende kleuren van mei tot oktober, geeft de voorkeur aan zonnige locaties en is zeer giftig. Omdat hij niet winterhard is, is hij geschikt als kuipplant in koelere klimaten.
De oleander – een kort overzicht
- Botanische naam: Nerium oleander
- Geslacht: Nerium
- Familie: hondengiffamilie (Apocynaceae)
- Populaire namen: laurierroos
- Herkomst en verspreiding: rond de Middellandse Zee tot India en China
- Groeiwijze: houtachtige, breedbegroeide struik
- Groeihoogte: afhankelijk van de variëteit tussen één en maximaal vijf meter
- Typische kenmerken: groenblijvend
- Locatie: Wilde oleander wordt voornamelijk aangetroffen op rivier- en beekoevers
- Bodem: op vochtige, humusarme, kalkrijke bodems
- Bloem: meestal eenvoudig en vijfvoudig. Maar er zijn ook dubbele en dubbele bloemen.
- Bloemkleuren: roze, rood, violet, wit, geel
- Bloeitijd: als het weer het toelaat, bloeit hij continu van mei tot oktober
- Fruit: langwerpige peulen
- Bladeren: tot 20 centimeter lang, lancetvormig
- Gebruik: sierplant
- Giftigheid: ja, alle delen van de oleander zijn zeer giftig
- Winterhardheid: nee
De mediterrane oleander groeit in het wild langs rivieren en beken
In het wild gedijt de in het wild groeiende (en meestal roze bloeiende) oleander in de directe omgeving van rivieren en beken, bij voorkeur op zeer zonnige en warme locaties. Deze blootgestelde plaatsen worden gekenmerkt door extreme droogte tijdens de hete zomermaanden en overmatige nattigheid wanneer het water buiten zijn oevers treedt en het oevergebied onder water zet. De oleander heeft zich perfect aan deze levensomstandigheden aangepast: hij overleeft zonder problemen de lange droge perioden door zeer lange wortels te ontwikkelen die tot aan het grondwater reiken en zichzelf daardoor voldoende kunnen voorzien. Het is ook een van de weinige potplanten die geen problemen heeft met wateroverlast.
Oleander in de moestuin
Aangezien oleander niet winterhard is en de meeste soorten slechts korte perioden temperaturen tot min vijf graden Celsius kunnen verdragen, is het beter om de struik op onze breedtegraden niet direct in de tuin te planten - tenzij je in een regio woont met tamelijk milde winters. In plaats daarvan verdient het de voorkeur om ze in een container te bewaren, terwijl oleanders daarbuiten horen. Ze zijn niet per se geschikt als kamerplant. De zeer giftige struik heeft echter veel verzorging nodig, moet regelmatig en veel worden bewaterd en bemest en is bovendien behoorlijk vatbaar voor verschillende ziekten en plagen.
Tip
Oleanders overwinteren het beste als ze vorstvrij zijn, maar koel en helder bij temperaturen rond de vijf graden Celsius.
