De woestijnroos is een buitengewoon mooi en niet veeleisend ornament voor de vensterbank in huis - en toch eerder een zeldzaamheid onder amateur-tuiniers. We hebben alles verzameld wat je moet weten over Afrikaanse schoonheid.
Hoe verzorg je een woestijnroos?
De woestijnroos (Adenium) is een gemakkelijk te verzorgen kamerplant uit de Afrikaanse en Arabische steppen en is populair vanwege de roosachtige bloemen en de dikke, waterbergende stam. Het vereist een zonnige locatie, weinig water, af en toe bemesten en tolereert geen temperaturen onder de 10°C in de winter.
Herkomst
De woestijnroos, botanisch gezien adenium, is eigenlijk helemaal geen roos; hij behoort tot de hondengiffamilie. Het dankt zijn mooie naam aan de roosachtige bloemen, die zelfs in warme, droge omstandigheden verrukken met hun pracht. De plant is aangepast aan dergelijke omgevingsomstandigheden - zijn leefgebied is semi-aride, d.w.z. een klimaat dat wordt gekenmerkt door lange droge seizoenen. Concreet komt de woestijnroos oorspronkelijk uit de steppen van Afrika en Arabië.
Welke locatie is geschikt?
Voor de teelt op onze breedtegraden betekent dit dat de woestijnroos een zonnige, warme locatie nodig heeft. Hij gedijt het beste op een lichte plek op de vensterbank en kan bovendien praktisch tegen fel zonlicht en hitte. Wel moet je hem af en toe een beetje draaien, zodat hij niet schuin naar de kant van het licht groeit. In de zomer kun en moet je ze buiten zetten, want de lichtopbrengst is hier beslist groter dan in de kamer. In de winter moet je ervoor zorgen dat je omgevingstemperatuur niet onder de 10°C komt.
Desert Rose Locatieregels om te onthouden:
- Warme en zonnige plek
- Af en toe draaien voor een evenwichtige, rechte groei
- Kan/moet in de zomer ook buiten geplaatst worden
- In de winter geen omgevingstemperatuur onder de 10°C
Groei
De woestijnroos is geclassificeerd als een struik, maar groeit als een succulente stam. Hij vormt daardoor een caudex, een zwaar houtachtige stam, waardoor de habitus nogal boomachtig is. De caudex wordt gebruikt voor effectieve, langdurige wateropslag en maakt van de woestijnroos een echte plantenkameel omdat hij gemakkelijk lange droge fasen kan overleven. Het waterbergend vermogen maakt de stam erg dik en de verdikking in het onderste gedeelte zorgt voor een opvallend totaalbeeld.
In het wild, in zijn oorspronkelijke leefgebied, bereikt de stam van de woestijnroos een diameter van maximaal 2 meter. Hij bereikt een hoogte van maximaal 5 meter, maar blijft in Midden-Europa kleiner vanwege de lagere beschikbaarheid van licht en warmte. Het groeit heel langzaam en bereikt een Methusalem-leeftijd van enkele honderden jaren.
De groeikenmerken van de woestijnroos in één oogopslag:
- Stengel succulent met waterbergende caudex-steel
- Daarom opvallende verschijning en zeer droogtebestendig
- In het wild bereikt hij een hoogte van maximaal 5 m en een stamdiameter van 2 m
- Langzame groei
- Bereikt honderden levensjaren
Bloei
De woestijnroos dankt zijn naam aan de aantrekkelijke, roze tot roodachtige, witte of paarse komvormige bloemen. Ook hun vorm laat hun nauwe verwantschap met de oleander zien. Ze zijn eindstandig, vijfvoudig en buisvormig en intensiveren hun kleur naar buiten toe. De bloemen zijn relatief groot met een diameter van maximaal 5 centimeter. Ze verschijnen in de late lente tot de vroege zomer, rond april tot juli.
bladeren
De bladeren van de woestijnroos zijn ook behoorlijk aantrekkelijk met hun vingervormige structuur en rijk groen en geven de plant een exotische uitstraling dankzij hun leerachtige textuur naast de grotesk ogende caudex-stam. De bladeren zijn geclusterd aan de uiteinden van de scheuten en zijn ongeveer 5 tot 15 cm lang. De vorm van de afzonderlijke bladeren is omgekeerd eivormig en geheel. In zijn thuisgebied is de woestijnroos bijna groenblijvend, maar in dit land laat hij zijn bladeren vallen tijdens de winterrustfase.
Woestijnroos water geven
Als succulente stam maakt de woestijnroos het water geven gemakkelijk voor de hobbytuinier. Omdat ze zoveel water in haar caudex kan opslaan, kun je haar gerust vergeten of een paar weken op vakantie gaan zonder een watervervanging te organiseren. Over het algemeen kan het gebied rondkomen met weinig water; wateroverlast is veel belangrijker dan een gebrek aan water. Het kan leiden tot wortel- en stamrot en moet koste wat het kost worden vermeden.
In de winter hoef je nauwelijks en helemaal geen water te geven - dat zou het gebrek aan licht tegengaan. Na de winterstop moet je ze geleidelijk weer aan meer water laten wennen.
Om te onthouden:
- Woestijnroos heeft weinig water nodig
- Kan lange tijd overleven zonder water te geven dankzij caudex-steel
- Vermijd wateroverlast ten koste van alles
- In de winter nauwelijks water geven
Overwintering
Het afnemende licht dat beschikbaar is in onze Midden-Europese winter betekent onvermijdelijk een periode van rust voor de woestijnrozencultuur. Zet hem echter niet in het donker, maar laat hem liever op een lichte plek bij het raam staan. Vanwege zijn vegetatieve pauze heeft hij in de winter ook koelere temperaturen nodig, hoewel deze niet onder de 10°C mogen komen. Een goede locatie is een vensterbank in een kamer die niet te warm is. Het is belangrijk om weinig of helemaal geen water te geven - te veel vegetatiegroei door water geven kan de bloei in de daaropvolgende lente en zomer voorkomen!
De overwinteringsregels voor de woestijnroos:
- Iets koeler, maar helder
- Geen temperaturen onder de 10°C
- Nauwelijks of helemaal geen water geven
lees meer
Bemest woestijnroos op de juiste manier
Je kunt de woestijnroos tijdens de vegetatiefase een beetje bemesten, maar maximaal elke 2 weken. Gebruik hiervoor een meststof met uitgebalanceerde kalium-, fosfor- en stikstofwaarden.
Verliest bladeren
Hoewel de woestijnroos in zijn thuisland vrijwel geheel groenblijvend is, verliest hij hier in de loop van de herfst zijn bladeren. Dit is volkomen normaal omdat hij vanwege het afnemende licht een periode van rust nodig heeft. Je hoeft je dus geen zorgen te maken over bladverlies in oktober.
Als de woestijnroos echter zijn bladeren afwerpt in de lichtrijke vegetatiefase, is dit zorgwekkend. In dit geval kunnen verschillende factoren de oorzaak zijn. De meest waarschijnlijke zijn:
- Onhandige locatie
- Gewijzigde omstandigheden te snel na de winterstop
- Wateroverlast
- Overbemesting
Onhandige locatie
De omstandigheden ter plaatse zijn ongunstig voor de woestijnroos als ze te donker of te tochtig zijn. Zorg er altijd voor dat de Afrikaanse plant veel zon krijgt. Ze houdt ook niet van tocht.
De te snelle verandering van omstandigheden na de winterstop
Vanwege de langzame stofwisseling moet de woestijnroos na de winterstop voorzichtig en langzaam wennen aan de toenemende beschikbaarheid van licht en meer water. Vermijd indien mogelijk een radicale start van de vegetatiefase door hem in het voorjaar onmiddellijk in de brandende zon te plaatsen en te proberen hem te laten ontkiemen en bloeien door krachtig water te geven. In plaats daarvan is het beter om hem eerst op een iets lichtere plek te zetten en heel geleidelijk water te geven.
Wateroverlast
Een te nat substraat is slecht voor de woestijnroos. Zorg er altijd voor dat het substraat niet permanent nat is en onthoud dat de plant voldoende water opslaat in de stam. Wortel- en stengelrot kan niet alleen leiden tot tijdelijk bladverlies, maar kan de plant ook blijvend beschadigen.
Overbemesting
Je mag de woestijnroos ook niet overweldigen tijdens het bemesten. Als langzaam groeiende steppeplant heeft hij tijdens de vegetatiefase slechts elke 14 dagen een kleine hoeveelheid kunstmest nodig. Als de meststof te veel of te agressief is, kan de woestijnroos gemakkelijk verbranden.lees meer
Snijd woestijnroos correct
Het hoofdstuk over stekken wordt snel afgesloten met de woestijnroos: vanwege de langzame groei en matige vertakking heeft ze helemaal geen snoeiverzorging nodig.
Als je echt een speciale vorm van training wilt, misschien in de richting van de bonsaicultuur, kun je natuurlijk met snijgereedschap aan de woestijnroos werken, maar deze moet goed geslepen en hygiënisch schoon zijn. Uit stekken groeit hij meestal weer goed. In geen geval mag de caudex gewond raken, die als waterreservoir het levenselixer is voor de woestijnroos.lees meer
Verpotten
Als de woestijnroos voor de eerste keer bloeit, wordt aanbevolen om hem in het daaropvolgende vroege voorjaar te verpotten. Gebruik als substraat een eenvoudig mengsel van commerciële kamerplantengrond en een goede hoeveelheid zand. De komende jaren hoeft u de plant alleen nog maar te verpotten als de pot te vol wordt.lees meer
Voortplanting
Wil je je woestijnroos vermeerderen? Met stekken is dit relatief eenvoudig te doen. Deze methode wordt vooral aanbevolen omdat de woestijnroos zo langzaam groeit. Bij het kweken van stekken hoef je niet zo lang te wachten op een volledig gevormde plant en de eerste bloem. Om dit te doen, knipt u een middellange scheut af en plaatst u deze in een pot met potgrond die u op een lichte, warme plaats zet. Voor het bewortelen gelijkmatig vochtig houden en eventueel afdekken met folie.lees meer
teelt
Het kweken van een woestijnroos uit een zaadje kost iets meer tijd. Geduld loont echter op verschillende manieren: in tegenstelling tot een stek ontwikkelt zich uit een zaadje een plant met een veel beter ontwikkelde caudex - u kunt dus een exemplaar verwachten met alle karakteristieke kenmerken. De woestijnrozenzaden vertonen ook een goed kiemvermogen. De bloemkleur keert vaak terug naar de oorspronkelijke roze tint - bij deze methode krijg je, in tegenstelling tot de stekvariant, geen kloon.
Bij het planten van het zaad moet je oppassen dat het niet te diep onder het grondoppervlak komt. Het mag maximaal een centimeter bedekt zijn. Om te ontkiemen plaatst u de kweekpot op een zo helder en warm mogelijke plek en houdt u het substraat gelijkmatig vochtig. In de regel duurt het slechts één tot anderhalve week voordat de zaailing verschijnt. Wanneer hij een hoogte van ongeveer 10 centimeter heeft bereikt, breng je hem over naar een nieuwe pot met cactusaarde en kweek je hem verder volgens de soortspecifieke verzorgingsregels. Het duurt minstens twee jaar voordat de woestijnroos uit zaad voor de eerste keer bloeit.
Overzicht zaadteelt:
- Verkiesbaar boven de snijmethode als een exemplaar met een volledig ontwikkelde caudex gewenst is
- Hoog slagingspercentage dankzij goed kiemvermogen
- Niet dieper dan 1 cm in de grond plaatsen
- Warme, heldere groeilocatie
- Tijd tot de eerste bloei: minimaal 2 jaar
lees meer
Ziekten
Gelukkig is de woestijnroos behoorlijk resistent tegen ziekten en plagen. In een verwarmde ruimte kunnen soms spintmijten of wolluis voorkomen. Deze kunnen echter eenvoudig worden bestreden door te douchen en indien nodig te besproeien met een olieachtig mengsel of brandnetelbouillon.
Is woestijnroos giftig?
Het feit dat de woestijnroos tot de hondengiffamilie behoort zegt genoeg: hij is giftig, in alle delen van de plant. In huishoudens met kleine kinderen en dieren die graag aan kamerplanten knabbelen, moet dit zoveel mogelijk worden vermeden. Het melkachtige plantensap, dat door de lokale bevolking in hun thuisland ook als pijlgif werd gebruikt, is bijzonder zeer giftig. De giftige cardenoliden zijn hier sterk geconcentreerd en veroorzaken bij consumptie irritatie van de slijmvliezen, misselijkheid en braken, krampen en stoornissen in de bloedsomloop tot levensbedreigende hartverlamming.lees meer
variëteiten
De bekendste variëteit aan woestijnrozen is Adenium obesum. Daarnaast zijn er nog 5 tot 15 andere soorten die in dit land als sierplant worden geteeld. Hier is een kleine selectie:
Adenium obesum
Deze meest voorkomende soort wordt het vaakst aangetroffen in plantencentra, hoewel er ook enkele ondersoorten zijn met namen als A. honghel, A. Coetaneum of A. Somalense. Ze hebben verschillende bloemkleuren van wit tot donkerroze en hebben verschillende uiterlijke kenmerken, zoals een bijzonder kurkachtige schors of gedifferentieerde vertakking. Zowel binnen als buiten wordt ze in potten ongeveer 3 meter hoog en heeft ze veel zon en warmte nodig.
Adenium arabicum
Deze variëteit ligt vrij dicht bij Adenium obesum, maar wordt beschouwd als de meest geschikte woestijnroos voor de bonsaiteelt. De caudex is iets meer uitgesproken dan die van Adenium obesum en de bladeren zijn bijzonder groot. Hun bloemkleuren variëren tussen roze, helderrood en dieppaars met vuurkleurige kernen. De Adenium arabicum wordt vaak verkocht in de vorm van zaden, wat een gratis ontwerpspectrum opent voor bonsailiefhebbers.
Adenium multiflorum
De Adenium multiflorum heeft het belangrijkste kenmerk in zijn naam: de bloemen zijn bijzonder rijk en kleurrijk, waarbij de kleuren variëren tussen roze, roze tinten of mauve tinten, afhankelijk van het exemplaar. Het plezier van bloemen wordt nog eens versterkt door een aangenaam zoete geur. De bladeren zijn tot 10 cm lang en glanzend donkergroen. Helaas heeft deze soort het grootste deel van het jaar geen bladeren of bloemen. Over het geheel genomen bereikt de Adenium multiflorum een hoogte tussen de halve en 3 meter.
Adenium oleifolium
In het Duits wordt deze variëteit olijfbladige woestijnroos genoemd en heeft overeenkomstig blad met 4-13 mm lange, olijfgroene bladeren. Qua maatvoering is het de kleinste woestijnroossoort met een maximale hoogte van slechts zo'n 30 tot 45 centimeter. De bloemen verschijnen in roze, zalmkleurige tot roodachtige tinten.
Adenium swazicum
De Adenium swazicum komt uit Swaziland en is qua standplaats een kleine uitzondering onder de woestijnrozen: hij houdt van een beetje halfschaduw en heeft niet per se zoveel mogelijk zon nodig zoals de andere soorten. Adenium swazicum is ook een van de kleinere woestijnroossoorten met een maximale hoogte van 45 tot 60 centimeter. Vergeleken met Adenium obesum verschijnen de bloemen iets eerder in het voorjaar en verrassen ze met intens roze tot magenta tinten.
