Wie kent het sneeuwklokje niet? Het is een lust voor het oog met zijn delicate bloemen in de sombere winter. Veel tuinders planten hem als vroege bloeier in de tuin. Maar welke informatie is het overwegen waard voordat u gaat planten?
Wat zijn de belangrijkste kenmerken van een sneeuwklokjeprofiel?
Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) zijn meerjarige, beschermde vroege bloeiers die van januari tot april delicate, witte, knikkende bloemen dragen. Ze geven de voorkeur aan humus, vochtige grond en kunnen gedijen in de zon tot in de schaduw. Let op: alle delen van de plant zijn giftig!
Het sneeuwklokje – kort en uitgebreid profiel
- Botanische naam: Galanthus nivalis
- Plantenfamilie: Amaryllisfamilie
- Herkomst: native
- Levensduur: meerjarig
- Bloeiperiode: januari tot april
- Bloemkleur: wit
- Fruit: capsulevruchten
- Locatie: zon tot schaduw
- Bodem: humus, vochtig, licht alkalisch tot neutraal
- Vermeerdering: dochterbollen, zaden
- Bijzondere kenmerken: beschermd, giftig in alle delen van de plant
Een giftige schoonheid die onder bescherming staat
Het sneeuwklokje is in alle delen giftig en wordt beschermd. Het is onder andere de stof galantamine die ervoor zorgt dat het bij consumptie een giftig effect heeft op het organisme. Maar kleine doses van deze stof worden in de geneeskunde gebruikt om de ziekte van Alzheimer te verlichten. Andere namen voor het sneeuwklokje zijn melkbloem, wit meisje, sneeuwpiercing en dameskaars.
Van boven naar beneden bekeken
Onderaan vormt het sneeuwklokje een bol. Hiermee zal het vele jaren meegaan. Zelfs lage temperaturen onder nul bezorgen hem geen problemen. Het is meerjarig in dit land en heeft een goede winterhardheid. Het maakt niet uit of deze in de zon, halfschaduw of schaduw staat. Als sierplant kan hij op verschillende manieren gebruikt worden, bijvoorbeeld in de rotstuin, in het bloemperk, in borders, aan de bosrand en op het gazon.
In de winter schiet er een bladloze stengel uit de ui. Er vormen zich 2 tot 3 bladeren aan de basis. Ze zijn taps toelopend en groen van kleur. Aan het uiteinde van de stengel verschijnt een bloem. Voor de meeste soorten sneeuwklokjes gaat het open tussen januari en maart.
De bloem is knikkend, klokvormig en daarmee bereikt het sneeuwklokje een hoogte tussen de 10 en 30 cm. Drie grote en drie kleine bloemblaadjes staan bij elkaar en bevatten in het midden de meeldraden en vruchtbladen. Nadat de bloemen zijn verwelkt, vormen zich capsulevruchten, die in april volwassen worden en zichzelf gemakkelijk zaaien.
Tips en trucs
Het sneeuwklokje wordt soms verward met het lelietje-van-dalen. Maar beide zijn heel verschillend van elkaar. Het lelietje-van-dalen heeft onder andere meerdere bloemen, terwijl het sneeuwklokje maar één bloem heeft.
